Του Ν. Λυγερού
Τώρα είμαστε πάνω στον κεντρικό πύργο του κάστρου, άρα έχει ένα ύψος 13 μέτρων με μια διάμετρο πάνω κάτω στα 9, τον βλέπουμε εξ ολοκλήρου. Είμαστε ουσιαστικά στο επίπεδο των επάλξεων, άρα βλέπουμε πρώτα από όλα το άνοιγμα προς την θάλασσα, βλέπουμε επίσης κοιτάζοντας από την άλλη πλευρά ότι έχουμε πρόσβαση στο λιμάνι. Εντός του κάστρου παρατηρούμε μερικές δομές αρχιτεκτονικές, ξέρουμε ότι υπάρχει το φυλάκιο στην άκρη όπου είναι γωνιακό κι έχουμε και τα ερείπια της δεξαμενής από κάτω. Πάντως μπορούμε να δούμε ότι το κάστρο λειτουργεί ουσιαστικά σαν δεύτερος λόφος ο οποίος συνδέεται και με το υδραγωγείο όσον αφορά την τροφοδότησή του και καταλαβαίνουμε ότι η θέση του έχει τα χαρακτηριστικά της τακτικής εφόσον αναγκάζει αυτούς που έρχονται μέσα στο λιμάνι να είναι υπό τον έλεγχό του και για αυτό θεωρούμε ότι είναι σημαντικό αλλά αν σκεφτούμε ότι χτίστηκε τον πρώτο τέταρτο του δεκάτου πέμπτου αιώνα βλέπουμε λοιπόν τις τεχνικές. Όσον αφορά τον ίδιο τον πύργο το γεγονός ότι είναι κυλινδρικός του δίνει μεγάλη ανθεκτικότητα. Δεν βλέπουμε μεγάλα ανοίγματα άρα σημαίνει ότι είναι πιο πολύ αμυντικός κι όχι επιθετικός κι είναι ένα πλαίσιο το οποίο επιτρέπει, αν θέλουμε, στους πολιορκημένους να βρουν την τελευταία άμυνα αν υπάρχει ένα πρόβλημα. Στο κάτω μέρος γύρω γύρω που βλέπουμε τις επάλξεις ουσιαστικά του πρώτου τοίχους, βλέπουμε ότι είναι αρκετά ανοιχτές άρα σημαίνει ότι δεν έχουν ένα φόβο ιδιαίτερο λόγω του υψομέτρου που υπάρχει και θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχουν και σε μερικά σημεία, στη συνέχεια βέβαια, έναν διακοσμητικό χαρακτήρα για την ίδια τους την προστασία όπως βλέπουμε κι εδώ. Άρα στη συνέχεια θα πάμε στο φυλάκιο να δούμε από κοντά αυτές τις δομές για να δούμε πώς λειτουργεί η επαφή του πύργου με το φυλάκιο.
Κάστρο Καβάλας, 20/06/2018
Μία ιδεολογική Συμφωνία
Του Ν. Λυγερού
Όταν μια ιδεολογική Συμφωνία που δεν είναι τίποτα άλλο από ένα προσύμφωνο μεταξύ Υπουργών Εξωτερικών που παρουσιάζεται ως μία εθνική Συμφωνία με διεθνή εμβέλεια, είναι απλώς μια προπαγανδίστικη ερμηνεία που εξυπηρετεί πολιτικάντικους σκοπούς αλλά όχι της ιστορίας της Ελλάδας. Επίσης το γεγονός ότι πολλοί πιστεύουν ότι είναι το αποτέλεσμα των πιέσεων του NATO και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι εντελώς εκτός πλαισίου. Διότι η πραγματικότητα είναι απολύτως διαφορετική. Αυτό το προσύμφωνο είναι απλώς η αναπόφευκτη συνέχεια μίας κόκκινης προπαγάνδας που άρχισε στο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Κάποιοι που είχαν υποστεί μια αποτυχία μετά τον πόλεμο, ενώ πίστευαν ότι θα βρεθούν στην εξουσία, άφησαν μια ιδεολογική κληρονομιά, η οποία παρόλο που δεν κυριάρχησε ποτέ στην Ελλάδα, με την πρώτη ευκαιρία υλοποίησαν ή μάλλον προσπάθησαν να υλοποιήσουν ένα όνειρο δεκαετιών. Ας μην είμαστε λοιπόν τόσο αγνοί κι ας ανοίξουμε τα μάτια μας, διότι πρόκειται για μια πράξη βαρβαρότητας κατά της ιστορίας. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να αποδεχτούμε μια ιδεολογική συμφωνία που καταπατά την Ελλάδα και την ιστορία. Έτσι δεν είναι παράλογο ότι η Βουλγαρία αλλά και η Σερβία είναι επιφυλακτικές με τη Συμφωνία, διότι βλέπουν ότι δεν λύνει κανένα εθνικό θέμα επί της ουσίας αλλά επίσης επειδή αντιλαμβάνονται ότι το σκεπτικό είναι ριζικά διαφορετικό. Τώρα όμως και οι ψηφοφόροι έχουν αντιληφθεί ότι έχουν πέσει σε μια παγίδα και έχουν αρχίσει να απεγκλωβίζονται και να απαιτούν αλλαγές, διότι δεν πρόκειται να δεχτούν το απαράδεκτο για τη Μακεδονία μόνο και μόνο για λόγους κομματικούς. Το όλο θέμα είναι καθαρά ιδεολογικό και η Συμφωνία πρέπει να εξεταστεί σε αυτό το πλαίσιο για να γίνουν κατανοητά τα είκοσι Άρθρα της. Δεν πρέπει να αναζητούμε εθνικά στοιχεία και γι’ αυτό είναι σημαντικό να παλέψουμε για να μη περάσει στο στάδιο της οριστικοποίησης, αφού δεν έχει νόημα για το μέλλον της Ελλάδας και δεν έχουμε ανάγκη από τέτοιους συμβιβασμούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου