Του Ν. Λυγερού
Τώρα που όλοι είδαμε όχι μόνο τα είκοσι άρθρα της Συμφωνίας αλλά και τις τοποθετήσεις των κομμάτων στην Ελληνική Βουλή, ξέρουμε ακριβώς τι γίνεται και δεν υπάρχει πια καμία δικαιολογία για τη στάση που θα πάρουμε. Πριν από αυτά τα δεδομένα το κάθε πολιτικό ον μπορούσε να έχει την ψευδαίσθηση ότι το κόμμα του θα δώσει έναν αγώνα για το θέμα του Σκοπιανού. Τώρα όλες αυτές οι κομματικές ψευδαισθήσεις τελείωσαν. Τα κόμματα που δεν σέβονται την ιστορία μας εκφράστηκαν ελεύθερα και τα κόμματα που είναι βολεμένα κράτησαν τις θέσεις τους ή μάλλον τις καρέκλες τους. Από εδώ και πέρα, ο κάθε Έλληνας πολίτης που τα ψήφισε, ξέρει ακριβώς τι έκαναν με τη δική του ψήφο. Σίγουρα μερικοί θα έχουν τύψεις και ενοχές αλλά αυτό δεν έχει πια σημασία. Η ουσία είναι τώρα να μπουν στον αγώνα για την Μακεδονία. Ο αγώνας για τη Μακεδονία αλλάζει φάση επί του πρακτέου. Τώρα θα πρέπει να γίνουν κινήσεις όχι μόνο ενάντια στα ακραία στοιχεία των Σκοπίων αλλά κι ενάντια σε αυτούς που παραδίνουν την ιστορία μας, μέσω της Μακεδονίας, επειδή επί της ουσίας πιστεύουν ότι η Ιστορία έχει πεθάνει και το μόνο που έχει αξία, είναι τι γράφουν και τι υπογράφουν. Όλα τα άλλα είναι απλώς λεπτομέρειες για την κομματική τους γραμμή. Βλέπουμε τώρα έως πού μπορεί να φτάσει ο κομματισμός. Και κατά συνέπεια είναι πια ευθύνη όλων μας η πορεία της Ελλάδας στο μέλλον όχι βέβαια μόνο με τα Σκόπια αλλά και με άλλα κράτη που διεκδικούν απαράδεκτα πράγματα εναντίον του Ελληνισμού επειδή βλέπουν ότι υπάρχουν κυβερνήσεις που μπορούν να δώσουν τα πάντα χωρίς καν να δεχτούν πιέσεις. Αλλά δεν έχουν υπολογίσει τις αντοχές και την αντίσταση του ελληνικού λαού.
Σκόπια και ενταξιακή πορεία
Του Ν. Λυγερού
Τα Σκόπια κατέθεσαν την υποψηφιότητά τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2004. Η αναγνώριση της υποψηφιότητάς τους από την Ευρωπαϊκή Ένωση έγινε το 2005. Το 2006 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αρχίζει τις διαπραγματεύσεις για τη visa. Το 2008 το θέμα της ονομασίας γίνεται προαπαιτούμενο για την ένταξη. Το 2009 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παροτρύνει ν' αρχίσουν τις διαπραγματεύσεις της ένταξης. Το 2012 η Επιτροπή αρχίζει το διάλογο σε υψηλό επίπεδο για την ένταξη. Το 2013 η Επιτροπή μέσω της έκθεσης της συστήνει το άνοιγμα των διαπραγματεύσεων. Από τότε δεν υπάρχει κανένα βήμα εξέλιξης. Έτσι κανένα από τα 35 κεφάλαια του Ευρωπαϊκού κεκτημένου δεν έχει ανοίξει. Μάλιστα από αυτά τα κεφάλαια η εκτίμηση, η αρχική, της Επιτροπής, είναι ότι πολύ μεγάλη δυσκολία θα υπάρξει με τα κεφάλαια:
1. Ελεύθερη διακίνηση αγαθών
7. Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας
8. Πολιτική ανταγωνισμού
32. Δημοσιονομικός έλεγχος
Και θεωρεί ότι το κεφάλαιο 27 για το περιβάλλον είναι εντελώς ασυμβίβαστο με τα δεδομένα των Σκοπίων.
Στα κεφάλαια που απαιτούνται τεράστιες προσπάθειες βρίσκουμε τα εξής:
5. Δημόσιες αγορές
6. Δικαίωμα των εταιρειών
10. Εταιρεία της Πληροφορίας και των μέσων
11. Γεωργία και αγροτική ανάπτυξη
12. Ασφάλεια τροφίμων, πολιτική κτηνιατρικής και φυτοϋγειονομικής.
14. Πολιτική μεταφορών
15. Ενέργεια
16. Δημοσιονομικά
19. Κοινωνική πολιτική και εργασία
22. Τοπική πολιτική και συντονισμός δομικών εργαλείων
23. Δικαστικό όργανο και θεμελιακά δικαιώματα
24. Δικαιοσύνη, ελευθερία και ασφάλεια
29. Τελωνειακή ένωση
Αυτά είναι τα δεδομένα και αυτό σημαίνει
ότι η όλη πορεία μόνο εύκολη δεν είναι.
Συμβιβασμός, Εχθρότητα και Αλυτρωτισμός
Του Ν. Λυγερού
Έχει πάντα ενδιαφέρον να εξετάζουμε στο πεδίο δράσης της στρατηγικής τα θέματα τις έννοιες του σωβινισμού, της εχθρότητας και του αλυτρωτισμού αφού αποτελούν στοιχεία που δημιουργούν εμπόδια και αντιπαραθέσεις. Αυτή η μελέτη πάντα μας μαθαίνει πολλά και μάλιστα βλέπουμε και μονοπάτια για τη στρατηγική συμπεριφορά. Όταν όμως η ερμηνεία προέρχεται από ένα αναθεωρητικό πλαίσιο τότε όλα μπορούν να εκφυλίζονται και να μην έχουν πια το ίδιο νόημα. Έτσι όταν μελετούμε τις προσεγγίσεις των αυταρχικών συστημάτων, βλέπουμε ότι αυτές οι έννοιες χαρακτηρίζουν τους λαούς που αντιστέκονται στη δικτατορία τους. Διότι αυτά τα συστήματα θεωρούν ότι ο ερχομός τους στην εξουσία αποτελεί το έτος μηδέν κι οτιδήποτε υπήρχε πριν. Με άλλα λόγια ότι το παρελθόν δεν έχει καμία αξία κι ότι όλα εξαρτώνται αποκλειστικά από το παρόν που έχουν δημιουργήσει. Έτσι με αυτές τις λέξεις προσπαθούν να καλύψουν τα κενά τους. Όμως η ιστορία της Ανθρωπότητας δείχνει ότι αυτά τα συστήματα καταρρέουν κι ότι στη συνέχεια όλοι οι χαρακτηρισμοί τους, γίνονται χαρακτηριστικά τους διότι είναι εκ φύσης ριζοσπατικά και αναθεωρητικά. Έτσι η Ανθρωπότητα που είναι εδώ ακόμη και μετά βλέπει αυτά τα συστήματα ως παρενθέσεις που δυσκολεύουν τους ανθρώπους όσο υπάρχουν αλλά μετά εξαφανίζονται όπως ήρθαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου