Του Ν. Λυγερού
Μπορεί η κρατική προπαγάνδα να κάνει ό,τι μπορεί για να αποδείξει ότι ισχύουν όλα όσα έκανε με το Προσύμφωνο αλλά η πραγματικότητα αντιστέκεται και δεν μπορεί να περάσει ο κομματισμός. Ο Ελληνικός λαός δεν έπεσε και δεν θα πέσει στην παγίδα της ιδεολογίας γιατί δεν μπορεί να ξεχάσει τη Μακεδονία και το όνομά της. Κι όσο πιο κοντά βρισκόμαστε στο Δημοψήφισμα στα Σκόπια ακόμα κι αν πολλοί το θεωρούν δεδομένο, βλέπουμε ότι εμφανίζονται όλο και περισσότερα προβλήματα στο εσωτερικό των Σκοπίων. Έτσι έχουμε τουλάχιστον τρεις προσεγγίσεις για τα αποτελέσματα και αυτές προέρχονται από τους Πρωθυπουργό, τον Υπουργό Εξωτερικών και τον Πρόεδρο. Ο πρώτος βασίζεται στη θετική έκβαση του Δημοψηφίσματος, ο δεύτερος θεωρεί τον τελευταίο λόγο έχει η Βουλή και ο τρίτος ποντάρει στην αποχή για να γίνουν εκλογές. Έτσι ό,τι και να λέγεται από την κρατική προπαγάνδα στην Ελλάδα, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά και ο χαρακτηρισμός της επιτυχίας για το Προσύμφωνο φαίνεται εντελώς τεχνητός. Τα λεγόμενα του Πρωθυπουργού και του ΥπΕξ δεν πείθουν πια κανένα εκτός από τον εαυτό τους διότι ακόμα και εντός του κόμματός τους βλέπουν όλο και περισσότερο το κόστος αυτής της απαράδεκτης εξωτερικής πολιτικής που δεν μοιράζεται καμιά κοινή αξία με τον Ελληνισμό και με την ιστορία της Ελλάδας, γι’ αυτό η αντίσταση στη βαρβαρότητα συνεχίζεται.
Σκοπιανό και αξιοπιστία κομμάτων
Του Ν. Λυγερού
Το καλό με το Σκοπιανό είναι ότι τα κόμματα, ειδικά μετά το Δημοψήφισμα στα Σκόπια, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν τη θέση τους για τις επόμενες εκλογές. Έτσι το Σκοπιανό αποτελεί πια σημείο αναφοράς σε πολιτικό επίπεδο. Ενώ στην αρχή θεωρούσαν ότι πρόκειται μόνο και μόνο για ένα περιθωριακό θέμα, τώρα αναγκάζονται να πάρουν θέση με τα πολυάριθμα Συλλαλητήρια διότι κατάλαβαν ότι ο ελληνικός λαός θα τα αξιολογήσει και μέσω του Σκοπιανού. Μάλιστα αυτό δεν αφορά μόνο την περιοχή της Μακεδονίας που νιώθει αδικημένη αλλά γενικότερα όλα τα πατριωτικά εδάφη της Ελλάδας. Και η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση δεν είχαν υπολογίσει σωστά τις επιπτώσεις στο πολιτικό γίγνεσθαι την τόσο δυναμική επανεμφάνιση στο προσκήνιο του θέματος του ονόματος. Τώρα όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει εντελώς και όλοι περιμένουν τις δηλώσεις και τις αποφάσεις των κομμάτων μετά τη διεξαγωγή του Δημοψηφίσματος. Όλοι ξέρουν ότι έχουμε δύο εκλογικές αναμετρήσεις που είναι προγραμματισμένες τον Μάιο και περιμένουν και την ημερομηνία της τρίτης. Κατά συνέπεια σε όλα τα επίπεδα θα πρέπει να εκφραστούν οι πολιτικοί για το Σκοπιανό αφού ο ελληνικός λαός έχει πια τρόπο για άμεση πίεση πάνω τους για να εκδηλωθούν διότι όσοι το αποφύγουν θα έχουν ένα ξεκάθαρο πολιτικό κόστος λόγω των υποψιών που θα προκαλέσουν. Έτσι το Σκοπιανό δεν είναι πια μόνο θέμα επικαιρότητας αλλά και πρόβλημα για την αξιοπιστία των κομμάτων.
Η ελευθερία της Κύπρου
Του Ν. Λυγερού
Μπορεί πολλοί να θεωρούν ότι η Κύπρος είναι χωρισμένη στα δύο ή ακόμα και διχοτομημένη επειδή έχουν ξεχάσει ότι η Κύπρος έχει ενταχθεί εξ ολοκλήρου εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης με άρση του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Με άλλα λόγια έχει ενισχυθεί η άποψη των ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών που μιλά για κατεχόμενα και μη νομιμοποίηση των θεσμών. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι δεν πρόκειται να υπάρξει το πλαίσιο της επαναπροσέγγισης με την απλοϊκή του έννοια αλλά ούτε και της επανένωσης, διότι δεν πρόκειται για δύο νόμιμα και αναγνωρισμένα κράτη. Για τον ίδιο λόγο δεν μπορούμε να μιλάμε για τον στόχο της ομοσπονδίας και ακόμα λιγότερο της συνομοσπονδίας, άλλωστε το μέγεθος της Κύπρου δεν χωρά αυτές τις έννοιες. Το πρέπον λοιπόν είναι η απελευθέρωση των κατεχομένων. Και αυτό το πρόβλημα είναι όλο και πιο εμφανές στα Κατεχόμενα όπου η Τουρκία καταπατά τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων που δεν θεωρεί ότι είναι αρκετά Τούρκοι και γι’ αυτό προσπαθεί να τα τουρκοποιήσει όλο και περισσότερο δημιουργώντας εξαρτήσεις με τη χώρα. Όμως η Κύπρος μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2004, της Ευρωζώνης το 2008, του κοιτάσματος Αφροδίτη το 2011 και του κοιτάσματος Καλυψώ το 2018 έχει αρχίσει την πορεία της απελευθέρωσης και η αναβάθμιση της σε γεωπολιτικό επίπεδο την καθιστά έναν παίκτη μεγάλης αξίας που θέλει με το δίκιο του να είναι εντελώς ελεύθερος σ’ ένα ενιαίο πλαίσιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου