Του Ν. Λυγερού
Με την πίεση που ασκείται από τις ΗΠΑ ακόμα και σε πρακτικό επίπεδο, η Βόρεια Κορέα αναγκάζεται να κάνει υποχωρήσεις και χρησιμοποιεί τη σχέση της με τη Νότια Κορέα για να φανεί η καλή της θέληση. Κι ένα από τα χειροπιαστά παραδείγματα είναι η απόφαση της αποναρκοθέτησης στη μεταξύ τους περιοχή. Βέβαια δεν πρέπει να φανταστούμε ότι πρόκειται για το τελικό στάδιο αφού πρόκειται για μια από τις πιο επικίνδυνες ζώνες του κόσμου αλλά σίγουρα αποτελεί μια εποικοδομητική προσπάθεια που ποτέ πριν δεν είχε πάρει τέτοια εμβέλεια. Αυτό σημαίνει ουσιαστικά ότι η εξωτερική πολιτική της Αμερικής που βοηθά τη Νότια Κορέα αλλά και την Ιαπωνία και την Ταϊβάν, έχει νόημα και φέρνει αποτελέσματα διότι δυσκολεύει την προσέγγιση της Κίνας σε σχέση με το θέμα. Διότι οι προηγούμενες προσπάθειες ήταν τόσο χαλαρές και τόσο διπλωματικές που δεν είχαν ποτέ κανένα χειροπιαστό αποτέλεσμα. Και ο ρόλος της Νότιας Κορέας έχει αλλάξει διότι τώρα μπορεί να παίξει ενεργητικά όχι μόνο ως αντίπαλο δέος αλλά ως ενδιάμεσο μεταξύ της Βόρειας Κορέας και των ΗΠΑ. Αυτή η νέα στρατηγική είναι πιο ισορροπημένη σε σχέση με αυτή που συνδέει την Κίνα με τη Βόρεια Κορέα. Έτσι το ντουέτο Νότια Κορέα και ΗΠΑ που παίζουν τον ρόλο του καλού και του κακού για τους άλλους, είναι στην ουσία ο αθώος και ο Δίκαιος για τα δεδομένα της Ανθρωπότητας ενάντια στη βαρβαρότητα. Έτσι αυτή η αποναρκοθέτηση είναι ένα βήμα μπροστά για αυτόν τον γενικότερο αγώνα που μας απασχολεί διότι είναι ακόμα πιο βαρύς αφού σχετίζεται και με το βαθύ παρελθόν της Άπω Ανατολής.
Το δίκαιο ενάντια στην προπαγάνδα
Του Ν. Λυγερού
Προσπαθούν με κάθε τρόπο που διαθέτει η προπαγάνδα να μας επιβάλλουν την ονομασία Βόρεια Μακεδονία όπως κάνει η Τουρκία με το Βόρεια Κύπρος για τα Κατεχόμενα και ταυτόχρονα επιχειρούν να μας αρπάξουν το ιστορικό όνομα της Βόρειας Ηπείρου. Έτσι βλέπουμε το πόσο μπορεί να πληγωθεί ο Ελληνισμός όταν υπάρχουν άτομα στην εξουσία που δεν υπολογίζουν ούτε την ιστορία ούτε τον πολιτισμό διότι πιστεύουν μόνο στην ιδεολογία και τίποτα άλλο. Γι’ αυτό τον λόγο μιλούν πάντα με γεωγραφικούς προσδιορισμούς για να μη δώσουν έμφαση στο παρελθόν και ακόμα λιγότερο στο βαθύ παρελθόν διότι αυτό τους ενοχλεί αφού έχει μια άμεση σχέση με τους λαούς και δεν κοιτάζει τα όρια των κρατών. Διότι ξέρει ότι αυτά αλλάζουν συνεχώς με την πάροδο του χρόνου και δεν ακολουθούν πάντα την έννοια των φυσικών συνόρων λόγω κρίσεων. Φαινομενικά λοιπόν μπορεί μερικοί να έχουν την εντύπωση ότι έχουν πλημμυρίσει με αυτές τις βόρειες έννοιες αλλά πρέπει να τις ξεχωρίσουμε για να δούμε τις ουσιαστικές τους διαφορές. Αντιστεκόμαστε στο κατοχικό καθεστώς διότι είναι παράνομο και το ίδιο ισχύει για τους θεσμούς του λόγω των ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών. Δεν ξεχνάμε τη Βόρεια Ήπειρο διότι ανήκει στην ιστορία μας και προσέχουμε τους δικούς μας που είναι στη Χιμάρα, στους Άγιους Σαράντα και χαιρόμαστε τον Ελληνισμό που ζει εκεί. Όσο για το Βόρεια Μακεδονία, πολύ απλά, δεν πρόκειται να το αφήσουμε να περάσει διότι δεν είναι μόνο άδικο αλλά δεν σέβεται την ιστορία και με αυτήν την έννοια διαπράττει ένα έγκλημα ειρήνης ενάντια στην ίδια την Ανθρωπότητα. Γι’ αυτό μάλιστα ο Ελληνισμός επινόησε τη στρατηγική για να αντιμετωπίζει τους πιο ισχυρούς από τον εαυτό του, για να προστατέψει τους αθώους κι όχι μόνο τον ίδιο.
Η αποχή και η προπαγάνδα
Του Ν. Λυγερού
Η τεράστια αποχή στο Δημοψήφισμα των Σκοπίων όσο και να χτυπιέται η σταλινική προπαγάνδα δεν μπορεί να ερμηνευτεί θετικά για το Προσύμφωνο των Πρεσπών και αποτελεί ένα αντικειμενικό χτύπημα για τις κυβερνήσεις που το προωθούσαν με τόσο φανατισμό. Τώρα βέβαια η κρατική προπαγάνδα προσπαθεί πρώτον να συνέλθει και δεύτερον να πει ότι το μόνο που έχει σημασία είναι η συντριπτική και μάλιστα σταλινική πλειοψηφία του Ναι. Όμως ποιος μπορεί να πιστέψει αυτήν την ερμηνεία δίχως να καταπατά ένα λαό που δεν πήγε καν στις κάλπες; Ποιος δεν κατάλαβε ότι το αλβανικό στοιχείο των Σκοπίων ψήφισε μαζικά γιατί δεν ενδιαφέρεται για το όνομα μπροστά στην προοπτική ένταξης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ όπου βρίσκεται ήδη η Αλβανία. Είναι απίστευτο λοιπόν να παρουσιάζεται το ναι δίχως να διευκρινίζεται το μέγεθος της αποχής που είναι το κύριο χαρακτηριστικό αυτού του Δημοψηφίσματος. Όμως η προπαγάνδα θα το συνεχίσει έως το τέλος και γι’ αυτό θέλει πια να μεταφέρει το πρόβλημα στη Βουλή των Σκοπίων. Έτσι οι δύο Βουλές θα ήθελαν να λύσουν μια και καλή αυτό το πρόβλημα για να αποδείξουν ότι αυτή η διαπραγμάτευση αποτελεί μια διπλωματική επιτυχία ενώ οι δύο λαοί δεν θέλουν με τίποτα αυτό το αποτέλεσμα. Όσοι συνεχίζουν να προωθούν με αυτόν τον παράλογο τρόπο το Προσύμφωνο ακολουθούν απλά τα νοητικά σχήματα του σταλινισμού που πάντα αδιαφορεί για τους λαούς επειδή θεωρεί ότι έχει πάντα δίκιο. Όμως ο σταλινισμός θέλουν δεν θέλουν δεν έχει πια πέραση και δεν πρόκειται ν’ αφήσουμε τα ερείπια του να εκμεταλλευτούν την εξουσία τους για να κάνουν το απαράδεκτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου