Η σκοπιανή κρισιμότητα
Του Ν. Λυγερού
Τα Σκόπια δεν έχουν πρόσβαση στη θάλασσα κι αποτελούν μία από τις πιο φτωχές χώρες της Ευρώπης. Παρόλα αυτά θέλουν ως συνέχεια του προηγούμενου κομμουνιστικού καθεστώτος να έχουν άποψη για τα τεκταινόμενα της ευρύτερης περιοχής. Έτσι μετά την υπογραφή του Προσυμφώνου των Πρεσπών, συνεχίζουν μια πορεία αμφισβήτησης των ιστορικών δεδομένων. Αποφάσισαν λόγω της πίεσης των βουλευτών αλβανικής καταγωγής να αναγνωρίσουν επίσης ότι συνορεύουν με την Ελλάδα, τη Βουλγαρία, τη Σερβία, την Αλβανία αλλά και με το Κοσσυφοπέδιο. Το γεγονός ότι αυτή η απόφαση αμφισβητεί άμεσα την ακεραιότητα της Σερβίας δεν τους απασχολεί, διότι θεωρούν ότι τα εσωτερικά προβλήματα που έχουν με το αλβανικό στοιχείο έχουν προτεραιότητα. Αυτή η διάσταση δεν έχει γίνει αντιληπτή στην Ελλάδα λόγω της κυβερνητικής προπαγάνδας. Όμως τώρα που η Αλβανία αποφάσισε επίσημα την άρση των εμπορικών συνόρων με το Κοσσυφοπέδιο, είναι δύσκολο να κρυφτεί το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί στην περιοχή. Κι αν δεν υπήρχε το Βορειοηπειρωτικό, στην Ελλάδα, θα λέγαμε ότι όλα τα πράγματα πάνε καλά κι ότι το Προσύμφωνο έχει διευκολύνει την όλη κατάσταση. Ενώ στην πραγματικότητα βλέπουμε ότι το αλβανικό στοιχείο έχει ξεθαρέψει τόσο στα Σκόπια όσο και στη Σερβία, γιατί θέλει πάση θυσία να ενωθεί με το Κοσσυφοπέδιο δίχως να χάσει ταυτόχρονα τη Βόρεια Ήπειρο. Έτσι τα Σκόπια προσπαθούν να σωθούν από έναν προγραμματισμένο διαμελισμό μέσω του Προσυμφώνου των Πρεσπών και τίποτα άλλο.
Η θέση των ΑΝΕΛ για το Σκοπιανό
Του Ν. Λυγερού
Η θέση των ΑΝΕΛ για το Σκοπιανό είναι ξεκάθαρη από την αρχή, αφού δεν θέλουν τη χρήση της λέξης Μακεδονία στη νέα ονομασία των Σκοπίων. Με αυτήν την έννοια είναι πιο ξεκάθαροι ακόμα και από τη Νέα Δημοκρατία. Το πρόβλημα είναι ότι λειτουργούν ως συγκυβέρνηση, που υποστηρίζει μια κυβέρνηση, που θέλει να περάσει το Προσύμφωνο των Πρεσπών. Έτσι βρισκόμαστε σε μία παράδοξη κατάσταση που βρίσκεται πολύ κοντά στο παράλογο. Διότι το επιχείρημα είναι ότι πρέπει να περάσουν άλλους νόμους μέσω της συμφωνίας που υπάρχει μεταξύ των ΑΝΕΛ και του Σύριζα. Με άλλα λόγια το Σκοπιανό δεν αποτελεί άμεση προτεραιότητα για αυτό το κόμμα και ότι θα πάρουν οι βουλευτές του την τελική τους θέση μόνο και μόνο όταν εισαχθεί στη Βουλή των Ελλήνων. Με άλλα λόγια θέλουν να κερδίσουν χρόνο και να παραμείνουν στην εξουσία όσο το δυνατόν περισσότερο. Από την άλλη ο Σύριζα θέλει να περάσει το Προσύμφωνο όσο πιο γρήγορα γίνεται, για ν’ αξιοποιήσει κομματικά το αποτέλεσμα και μάλιστα με κάθε τρόπο. Έχουμε λοιπόν μια συγκρουσιακή κατάσταση και χρειάζεται να βρεθεί μία ισορροπία, έτσι ώστε να ελαχιστοποιηθεί το κόστος της ήττας στις επόμενες εκλογές. Θα υπάρξει λοιπόν ένας συμβιβασμός μεταξύ των δύο. Απλώς απ’ ό,τι φαίνεται και τα δύο κόμματα δεν ξέρουν ότι αυτό το πρόβλημα λύνεται μαθηματικά και ξέρουμε πώς θα τελειώσει η διαπραγμάτευση. Είναι λοιπόν καθαρά επικοινωνιακό το όλο θέμα. Γίνονται από τώρα άλλες επαφές για ν’αντικατασταθούν οι ΑΝΕΛ και αυτοί το ξέρουν ότι βοηθούν έμμεσα σε αυτές τις εξελίξεις. Απλώς δεν πρέπει να φανεί στον ελληνικό λαό για να μην υπάρξει μεγαλύτερο κόστος.
Νίκη στη Βόρεια Συρία και πλήγμα για την Τουρκία
Του Ν. Λυγερού
Η Τουρκία είχε δεδομένη την κυριαρχία της στη Βόρεια Συρία και πόνταρε βέβαια και στην αποχώρηση των Αμερικανών, μόνο που δεν ξέρει να παίζει στρατηγικά σε τόσο υψηλό επίπεδο. Έτσι οι Κούρδοι συμφώνησαν κι επέτρεψαν στα στρατεύματα του Προέδρου Άσαντ να καταλάβουν τον θύλακα του Μανμπίτζ στη Βόρεια Συρία. Αυτή η έξυπνη κίνηση αφόπλισε την επιθετικότητα της Τουρκίας, αφού τώρα δεν θα έχει να κάνει με κουρδικές δυνάμεις και θα πρέπει να συγκρουστεί με το επίσημο κράτος της Συρίας, πράγμα το οποίο δεν είναι αποδεκτό από τη Ρωσία. Βλέπουμε λοιπόν ότι η σκακιέρα αλλάζει δυναμική κι ότι τελικά δεν δημιουργείται κανένα κενό στην περιοχή διότι οι παρόντες παίκτες οργανώνονται με διαφορετικό τρόπο, για να αντιμετωπίσουν όχι μόνο ότι έχει απομείνει από την Daesh, αλλά και την παράλογη παρουσία της Τουρκίας στην περιοχή. Αυτό σημαίνει ότι οι συμμαχίες λειτουργούν ακόμα κι αν παίζουν με διαφορετικό τρόπο. Και δεν είναι τυχαίο που η Τουρκία χαρακτηρίζει το όλο πλαίσιο ως μια βρώμικη συμφωνία, αφού έχει υποστεί κόστος. Η επίσημη Συρία τα βρίσκει όλο και περισσότερο με τους Κούρδους και αυτοί προτιμούν να συνεργάζονται με αυτή για να βάλουν την Τουρκία στη θέση της. Έτσι αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχει και δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ Αμερικανών και Ρώσων για την περιοχή που ξεπερνά κατά πολύ τις ικανότητες της Τουρκίας, η οποία δεν ξέρει πια πώς να παίξει αυτό το παίγνιο που θεωρούσε εύκολο, επειδή δεν ξέρει να αναλύει τις στρατηγικές συμπεριφορές των άλλων παικτών.
Του Ν. Λυγερού
Τα Σκόπια δεν έχουν πρόσβαση στη θάλασσα κι αποτελούν μία από τις πιο φτωχές χώρες της Ευρώπης. Παρόλα αυτά θέλουν ως συνέχεια του προηγούμενου κομμουνιστικού καθεστώτος να έχουν άποψη για τα τεκταινόμενα της ευρύτερης περιοχής. Έτσι μετά την υπογραφή του Προσυμφώνου των Πρεσπών, συνεχίζουν μια πορεία αμφισβήτησης των ιστορικών δεδομένων. Αποφάσισαν λόγω της πίεσης των βουλευτών αλβανικής καταγωγής να αναγνωρίσουν επίσης ότι συνορεύουν με την Ελλάδα, τη Βουλγαρία, τη Σερβία, την Αλβανία αλλά και με το Κοσσυφοπέδιο. Το γεγονός ότι αυτή η απόφαση αμφισβητεί άμεσα την ακεραιότητα της Σερβίας δεν τους απασχολεί, διότι θεωρούν ότι τα εσωτερικά προβλήματα που έχουν με το αλβανικό στοιχείο έχουν προτεραιότητα. Αυτή η διάσταση δεν έχει γίνει αντιληπτή στην Ελλάδα λόγω της κυβερνητικής προπαγάνδας. Όμως τώρα που η Αλβανία αποφάσισε επίσημα την άρση των εμπορικών συνόρων με το Κοσσυφοπέδιο, είναι δύσκολο να κρυφτεί το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί στην περιοχή. Κι αν δεν υπήρχε το Βορειοηπειρωτικό, στην Ελλάδα, θα λέγαμε ότι όλα τα πράγματα πάνε καλά κι ότι το Προσύμφωνο έχει διευκολύνει την όλη κατάσταση. Ενώ στην πραγματικότητα βλέπουμε ότι το αλβανικό στοιχείο έχει ξεθαρέψει τόσο στα Σκόπια όσο και στη Σερβία, γιατί θέλει πάση θυσία να ενωθεί με το Κοσσυφοπέδιο δίχως να χάσει ταυτόχρονα τη Βόρεια Ήπειρο. Έτσι τα Σκόπια προσπαθούν να σωθούν από έναν προγραμματισμένο διαμελισμό μέσω του Προσυμφώνου των Πρεσπών και τίποτα άλλο.
Η θέση των ΑΝΕΛ για το Σκοπιανό
Του Ν. Λυγερού
Η θέση των ΑΝΕΛ για το Σκοπιανό είναι ξεκάθαρη από την αρχή, αφού δεν θέλουν τη χρήση της λέξης Μακεδονία στη νέα ονομασία των Σκοπίων. Με αυτήν την έννοια είναι πιο ξεκάθαροι ακόμα και από τη Νέα Δημοκρατία. Το πρόβλημα είναι ότι λειτουργούν ως συγκυβέρνηση, που υποστηρίζει μια κυβέρνηση, που θέλει να περάσει το Προσύμφωνο των Πρεσπών. Έτσι βρισκόμαστε σε μία παράδοξη κατάσταση που βρίσκεται πολύ κοντά στο παράλογο. Διότι το επιχείρημα είναι ότι πρέπει να περάσουν άλλους νόμους μέσω της συμφωνίας που υπάρχει μεταξύ των ΑΝΕΛ και του Σύριζα. Με άλλα λόγια το Σκοπιανό δεν αποτελεί άμεση προτεραιότητα για αυτό το κόμμα και ότι θα πάρουν οι βουλευτές του την τελική τους θέση μόνο και μόνο όταν εισαχθεί στη Βουλή των Ελλήνων. Με άλλα λόγια θέλουν να κερδίσουν χρόνο και να παραμείνουν στην εξουσία όσο το δυνατόν περισσότερο. Από την άλλη ο Σύριζα θέλει να περάσει το Προσύμφωνο όσο πιο γρήγορα γίνεται, για ν’ αξιοποιήσει κομματικά το αποτέλεσμα και μάλιστα με κάθε τρόπο. Έχουμε λοιπόν μια συγκρουσιακή κατάσταση και χρειάζεται να βρεθεί μία ισορροπία, έτσι ώστε να ελαχιστοποιηθεί το κόστος της ήττας στις επόμενες εκλογές. Θα υπάρξει λοιπόν ένας συμβιβασμός μεταξύ των δύο. Απλώς απ’ ό,τι φαίνεται και τα δύο κόμματα δεν ξέρουν ότι αυτό το πρόβλημα λύνεται μαθηματικά και ξέρουμε πώς θα τελειώσει η διαπραγμάτευση. Είναι λοιπόν καθαρά επικοινωνιακό το όλο θέμα. Γίνονται από τώρα άλλες επαφές για ν’αντικατασταθούν οι ΑΝΕΛ και αυτοί το ξέρουν ότι βοηθούν έμμεσα σε αυτές τις εξελίξεις. Απλώς δεν πρέπει να φανεί στον ελληνικό λαό για να μην υπάρξει μεγαλύτερο κόστος.
Νίκη στη Βόρεια Συρία και πλήγμα για την Τουρκία
Του Ν. Λυγερού
Η Τουρκία είχε δεδομένη την κυριαρχία της στη Βόρεια Συρία και πόνταρε βέβαια και στην αποχώρηση των Αμερικανών, μόνο που δεν ξέρει να παίζει στρατηγικά σε τόσο υψηλό επίπεδο. Έτσι οι Κούρδοι συμφώνησαν κι επέτρεψαν στα στρατεύματα του Προέδρου Άσαντ να καταλάβουν τον θύλακα του Μανμπίτζ στη Βόρεια Συρία. Αυτή η έξυπνη κίνηση αφόπλισε την επιθετικότητα της Τουρκίας, αφού τώρα δεν θα έχει να κάνει με κουρδικές δυνάμεις και θα πρέπει να συγκρουστεί με το επίσημο κράτος της Συρίας, πράγμα το οποίο δεν είναι αποδεκτό από τη Ρωσία. Βλέπουμε λοιπόν ότι η σκακιέρα αλλάζει δυναμική κι ότι τελικά δεν δημιουργείται κανένα κενό στην περιοχή διότι οι παρόντες παίκτες οργανώνονται με διαφορετικό τρόπο, για να αντιμετωπίσουν όχι μόνο ότι έχει απομείνει από την Daesh, αλλά και την παράλογη παρουσία της Τουρκίας στην περιοχή. Αυτό σημαίνει ότι οι συμμαχίες λειτουργούν ακόμα κι αν παίζουν με διαφορετικό τρόπο. Και δεν είναι τυχαίο που η Τουρκία χαρακτηρίζει το όλο πλαίσιο ως μια βρώμικη συμφωνία, αφού έχει υποστεί κόστος. Η επίσημη Συρία τα βρίσκει όλο και περισσότερο με τους Κούρδους και αυτοί προτιμούν να συνεργάζονται με αυτή για να βάλουν την Τουρκία στη θέση της. Έτσι αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχει και δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ Αμερικανών και Ρώσων για την περιοχή που ξεπερνά κατά πολύ τις ικανότητες της Τουρκίας, η οποία δεν ξέρει πια πώς να παίξει αυτό το παίγνιο που θεωρούσε εύκολο, επειδή δεν ξέρει να αναλύει τις στρατηγικές συμπεριφορές των άλλων παικτών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου