Του Ν. Λυγερού
Οι χρονικές τέχνες, δηλαδή τα μαθηματικά και η στρατηγική είναι ικανές να παράγουν έργο για το μέλλον επειδή δεν ξεχνούν το παρελθόν. Τα μαθηματικά το κάνουν μέσω της εξέλιξης της τελειότητας και η στρατηγική μέσω της πολυκυκλικότητας της ιστορίας. Γι' αυτό τον λόγο μοιάζουν τόσο πολύ με τις επιστήμες, αλλά η διαφορά κάνει τη διαφορά. Ως τέχνες είναι επαναστατικές διότι λειτουργούν σύνθετα με την πλάγια σκέψη, ενώ δεν είναι ριζοσπαστικές διότι βασίζονται θεμελιακά πάνω στην έννοια της συνέχειας και γι' αυτό είναι συμβατές με την εξέλιξη της Ανθρωπότητας. Τα μαθηματικά είναι ο πυρήνας της σκέψης και η στρατηγική, η πολιορκητική της σκέψης. Τα πρώτα ασχολούνται με το μέλλον της αλήθειας, η δεύτερη με τα σενάρια της αλήθειας. Κατά συνέπεια λειτουργούν συνδυαστικά στην υψηλή νοημοσύνη αλλά βέβαια και στις υπερδομές ως θεμέλια. Και επειδή είναι και οι δύο ικανές να διαχειριστούν τους αιώνες ως μονάδες έχουν ενσωματωθεί φυσιολογικά στην Χρονοστρατηγική για την επινόηση των Δικαιωμάτων της Ανθρωπότητας.
Ανεπιθύμητος βουλευτής στην Αυστραλία
Του Ν. Λυγερού
Το γεγονός ότι ένας ανεπιθύμητος βουλευτής θα εκπροσωπήσει το ελληνικό κοινοβούλιο στον εορτασμό της εθνικής επετείου που θα γίνει στην Αυστραλία, είναι χαρακτηριστικό ενός σταλινικού κόμματος που αδιαφορεί για τον ελληνικό λαό. Επίσης όταν αυτός εξηγεί ότι πιστεύει ότι το προσύμφωνο είναι “η μεγαλύτερη ελληνική διπλωματική επιτυχία από το 1974 έως σήμερα”, γίνεται κατανοητό πόσο καθυστερημένη είναι η προσέγγισή του αφού θεωρεί ότι τα Σκόπια αποτελούν ένα κράτος αναφοράς για το θέμα της διπλωματίας. Βέβαια η ειδικότητα του δημοσιογράφου δεν επιτρέπει την πρόσβαση σε αυτόν τον τομέα και ακόμα λιγότερο στη στρατηγική. Το θέμα είναι ότι αυτή η άγνοια, θεωρείται ότι αποτελεί μια δικαιολογία για την εμφάνιση ενός ανεπιθύμητου βουλευτή. Πάντως δεν τόλμησε να παρευρεθεί στη Νέα Υόρκη όταν εκεί η ομογένεια ξεκαθάρισε με τον πιο έντονο τρόπο ότι δεν ήθελαν κανένα πολιτικό στην παρέλαση. Οι δυσκολίες της ομογένειας της Αυστραλίας φαίνονται με αυτό το γεγονός, ενώ ξέρει ακριβώς ποιος είναι αυτός, δεν θέλησε να περάσει στο επόμενο στάδιο που είναι το πρέπον.
Η απλοϊκότητα του ιστορικού υλισμού
Του Ν. Λυγερού
Ο ιστορικός υλισμός απλοποιεί κατά βούληση τόσο την ιστορία και μεγιστοποιεί με ακραίο τρόπο την δράση της οικονομίας. Με αυτήν την προσέγγιση προσπαθούν οι φανατικοί του ιστορικού υλισμού να του δώσουν ένα προφητικό χαρακτήρα, αλλά το πρόβλημα είναι ότι δεν έχει πια κανένα στοιχείο επιστημονικό και δεν περνά βέβαια τα κριτήρια της διαψευσιμότητας του K. Popper. Άλλη μια απλοϊκή προσέγγιση αφορά στις τάξεις που θα επιτρέψει παρερμηνείες. Σε αυτό το πλαίσιο βλέπουμε ότι η ανάλυση είναι τεχνητή και έχει στόχο να αυτοπροφητεύσει την πορεία της για να δικαιολογήσει τις πράξεις της πέρα από το κλασικό σχήμα της θέσης, αντίθεσης και σύνθεσης.Θέλει μόνο να οδηγήσει σε μία νέα κοινωνία που επανενώνεται αφού έχει περάσει από σκληρές αντιπαραθέσεις. Όλοι όμως καταλαβαίνουμε ότι είναι ένας τρόπος να δικαιωθούν και οι πιο απαράδεκτες πράξεις που οδήγησαν ακόμα και σε γενοκτονίες. Έτσι η απλοϊκότητα μίας θεωρίας μετατράπηκε σε καταλυτικό στοιχείο για την κατασκευή εγκλημάτων κατά της Ανθρωπότητας με το πρόσχημα της δημιουργίας μιας τεχνητής κοινωνίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου