Του Νίκου Λυγερού
Όταν βλέπουμε τα αποτελέσματα κάθε χώρας που έχει υποστεί την κόκκινη βαρβαρότητα, βλέπουμε ότι πρόκειται για πληγές με ουρές διότι έχουν καταστραφεί άνθρωποι και πολιτισμοί επειδή η ιδεολογία αυτή ήθελε να τους ισοπεδώσει για να ξεχάσουν τα πάντα. Μερικοί φανατικοί προσπάθησαν να κάνουν το ίδιο και στην Ελλάδα, επειδή δεν έβλεπαν ούτε το Έθνος μας ούτε την πίστη μας ως θεμέλια για τη θεώρησή τους του κόσμου. Ξέχασαν όμως τον Ελληνισμό που δεν ανέχεται καμία βαρβαρότητα όποιο και να είναι το χρώμα της. Κατά συνέπεια ήρθε σε αντιπαράθεση με αυτή την κόκκινη βαρβαρότητα επειδή δεν μπορούσε να ξεχάσει τους αθώους και την ιστορία του. Ο καθένας μας όταν ξέρει τι έχουν υποστεί οι λαοί στο παρελθόν, ξέρει ποιο είναι το πρέπον και αρχίζει την αντίσταση διότι είναι ο μόνος τρόπος να φύγει, διότι χρειάζεται αγώνας, αλλιώς θα μείνει μέχρι να εξοντώσει κάθε εμπόδιο της ιδεολογίας της. Πολλοί θεωρούν ήδη ότι κατάστρεψε την Ελλάδα αλλά κάνουν λάθος διότι δεν τα κατάφερε και κατέστρεψε μόνο όσους πίστευαν σε κάποια ιδέα που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Γι' αυτό θα είμαστε εδώ ακόμα και μετά για να συνεχίσουμε το έργο μας.
Διδακτική μετά τη γενοκτονία
Του Νίκου Λυγερού
Όταν ένας λαός απελευθερώνεται από ένα σύστημα επειδή αυτό κατέρρευσε από μόνο του, δεν έχει την ίδια χαρά από όταν παλεύει εναντίον και το νικά. Επίσης όταν πέφτει μόνο του, ο λαός που το έχει υποστεί πάντα αναρωτιέται αν πραγματικά τέλειωσε, και οι επιζώντες έχουν το σύνδρομο της επιβίωσης. Είναι λοιπόν δύσκολο να αξιοποιήσει αυτό το γεγονός και να αρχίσει μια συνειδητοποιημένη απελευθέρωση έτσι ώστε να δει τι σημαίνει στην πραγματικότητα η έννοια της ελευθερίας. Για να είναι έτοιμος ο λαός πρέπει να έχουμε περάσει στη μεθεπόμενη γενιά διότι η πρώτη δεν θέλει να μιλήσει, η δεύτερη δεν ξέρει τι να ρωτήσει, ενώ η τρίτη μαθαίνει. Τότε αν δεν σπαταλήσει χρόνο με την προσπάθεια της άμεσης αναγνώρισης από τον γενοκτόνο, και συγκεντρωθούν σε ένα δίκτυο κρατών όπου υπάρχει διασπορά που έχει γίνει ομογένεια και που παλεύει για το δίκαιο του Έθνους όπου κι αν είναι. Έτσι μετά το πρώτο γεωπολιτικό χτύπημα της γενοκτονίας, υπάρχει η διαδικασία της διόρθωσης που αναλαμβάνει τη σταδιακή απελευθέρωση της ιστορίας που θα ετοιμάσει το παρόν και προετοιμάσει το μέλλον. Έτσι πρέπει να δεις το ουκρανικό ζήτημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου