Οι οριοθετήσεις της Ελληνικής ΑΟΖ
Του Ν. Λυγερού
Αντί να σπαταλούμε χρόνο με το τι κάνει και δεν κάνει η Τουρκία αφού δεν υπάρχουν στρατηγικά κοιτάσματα στην προβλεπόμενη γραμμή οριοθέτησης, θα ήταν καλό να ενεργοποιήσουμε τις διαδικασίες με όλες τις άλλες χώρες που έρχονται σε επαφή με την ελληνική ΑΟΖ. Δεν πρέπει να περιοριστούμε μόνο στην Αίγυπτο και την Κύπρο με το τριπλό σημείο επαφής και την τριπλή συμφωνία. Πρέπει να μετατρέψουμε τη συμφωνία οριοθέτησης υφαλοκρηπίδας με την Ιταλία σε συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ και να συνεχίσουμε αυτό που είχαμε αρχίσει το 2013. Πρέπει να ξεπεράσουμε το εμπόδιο που είχαμε με την Αλβανία το 2009 και να ασχοληθούμε αποκλειστικά με την οριοθέτηση των ΑΟΖ μας, δίχως να κάνουμε ένα μη αποτελεσματικό μείγμα με άλλα θέματα όπως είναι το μειονοτικό. Και βέβαια πρέπει να κάνουμε νέες επαφές ακόμα και με τη Λιβύη έτσι ώστε να μετατρέψουμε την γραμμή οριοθέτησης de facto που έχουμε από το 2011 μέσω του Νόμου 4001/2011 σε συμφωνία οριοθέτησης de jure των ΑΟΖ μας. Και όλες αυτές τις
οριοθετήσεις να τις κάνουμε με τη μέση γραμμή για ν’ ακολουθήσουμε αυτές που έκανε η Κύπρος το 2003, το 2007 και το 2010 με την Αίγυπτο, μετά με τον Λίβανο και στη συνέχεια με το Ισραήλ. Με αυτόν τον τρόπο θα θωρακίσουμε την ΑΟΖ μας.
Η αντίσταση της Δαμάστας
Του Ν. Λυγερού
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να υποστούν οι κάτοικοι της Δαμάστας τα τεχνάσματα των υπηρεσιών και να υποδεχτούν στον χώρο τους ένα σταθμό που επιλέχτηκε να βρίσκεται στην περιοχή της Κορακιάς από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Δεν μπορεί ένα έργο κοινού ενδιαφέροντος να αντικατασταθεί από ένα έργο που δεν έχει την ίδια εμβέλεια τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και διεθνές. Έτσι η προσπάθεια να καταπατηθούν τα δικαιώματα των κατοίκων της Δαμάστας από ένα άλλο πρόγραμμα είναι απλώς απαράδεκτη. Διότι ξέρουμε από παλιά ότι αυτή η περιοχή είχε ήδη ανατρέψει σχέδια χρήσης της. Και βλέπουμε τώρα ότι και πάλι οι θεσμοί προσπαθούν να την εκμεταλλευτούν δίχως τη σύμφωνη γνώμη των κατοίκων. Γι’ αυτόν τον λόγο χαιρόμαστε που η Περιφέρεια της Κρήτης αποφάσισε να ενισχύσει την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Μαλεβιζίου που εξέφρασε ανοιχτά τις ανησυχίες των κατοίκων. Διότι όταν γίνονται τέτοια προγράμματα το πρώτο πράγμα που πρέπει να εξασφαλιστεί είναι βέβαια η μη καταπάτηση των κατοίκων. Και αυτό δεν έγινε, κατά συνέπεια έχει νόημα η αντίσταση της Δαμάστας.
Επιτέλους η πρώτη επαφή με τη Λιβύη
Του Ν. Λυγερού
Επιτέλους ο Υπουργός Εξωτερικών έκανε την απαραίτητη επαφή με τη Λιβύη που δεν είναι η κυβέρνηση της Τρίπολης. Και αυτό το διπλωματικό βήμα είναι σημαντικό, αφού η Kυρηναϊκή εκφράστηκε ανοιχτά ενάντια στο τουρκικό μνημόνιο χαρακτηρίζοντάς το όχι μόνο ως άκυρο, αλλά και επικίνδυνο για τη Λιβύη. Έτσι η Ελλάδα ήρθε να συμπληρώσει ένα κενό που είχε αφήσει και τώρα μπορεί να αξιοποιήσει μια σχέση που φέρνει την αλλαγή στη χώρα που δεν έχει ακόμα κυβερνητική σταθερότητα. Ο Έλληνας ΥπEξ έκανε αυτή τη στρατηγική επαφή που πρέπει να μετατραπεί σε στρατηγική σχέση στο μέλλον. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Αίγυπτος υποστηρίζει την ίδια παράταξη,πράγμα που είναι θετικό και εποικοδομητικό αφού ετοιμαζόμαστε να υλοποιήσουμε την τριπλή συμφωνία με την Αίγυπτο και την Κύπρο. Επίσης δεν υπάρχει λόγος να αφήνουμε την Τουρκία να παίρνει πρωτοβουλίες με την άλλη πλευρά και να εκμεταλλεύεται την αδυναμία της. Με αυτήν τη διπλωματική αντεπίθεση στο πιο υψηλό επίπεδο, η Ελλάδα αποδεικνύει ότι δεν περιμένει παθητικά την επιβολή των τουρκικών θέσεων, αλλά δημιουργεί διπλωματικές και στρατηγικές σχέσεις με άλλες χώρες έτσι ώστε να θωρακίσει την ελληνική ΑΟΖ.
Του Ν. Λυγερού
Αντί να σπαταλούμε χρόνο με το τι κάνει και δεν κάνει η Τουρκία αφού δεν υπάρχουν στρατηγικά κοιτάσματα στην προβλεπόμενη γραμμή οριοθέτησης, θα ήταν καλό να ενεργοποιήσουμε τις διαδικασίες με όλες τις άλλες χώρες που έρχονται σε επαφή με την ελληνική ΑΟΖ. Δεν πρέπει να περιοριστούμε μόνο στην Αίγυπτο και την Κύπρο με το τριπλό σημείο επαφής και την τριπλή συμφωνία. Πρέπει να μετατρέψουμε τη συμφωνία οριοθέτησης υφαλοκρηπίδας με την Ιταλία σε συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ και να συνεχίσουμε αυτό που είχαμε αρχίσει το 2013. Πρέπει να ξεπεράσουμε το εμπόδιο που είχαμε με την Αλβανία το 2009 και να ασχοληθούμε αποκλειστικά με την οριοθέτηση των ΑΟΖ μας, δίχως να κάνουμε ένα μη αποτελεσματικό μείγμα με άλλα θέματα όπως είναι το μειονοτικό. Και βέβαια πρέπει να κάνουμε νέες επαφές ακόμα και με τη Λιβύη έτσι ώστε να μετατρέψουμε την γραμμή οριοθέτησης de facto που έχουμε από το 2011 μέσω του Νόμου 4001/2011 σε συμφωνία οριοθέτησης de jure των ΑΟΖ μας. Και όλες αυτές τις
οριοθετήσεις να τις κάνουμε με τη μέση γραμμή για ν’ ακολουθήσουμε αυτές που έκανε η Κύπρος το 2003, το 2007 και το 2010 με την Αίγυπτο, μετά με τον Λίβανο και στη συνέχεια με το Ισραήλ. Με αυτόν τον τρόπο θα θωρακίσουμε την ΑΟΖ μας.
Η αντίσταση της Δαμάστας
Του Ν. Λυγερού
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να υποστούν οι κάτοικοι της Δαμάστας τα τεχνάσματα των υπηρεσιών και να υποδεχτούν στον χώρο τους ένα σταθμό που επιλέχτηκε να βρίσκεται στην περιοχή της Κορακιάς από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Δεν μπορεί ένα έργο κοινού ενδιαφέροντος να αντικατασταθεί από ένα έργο που δεν έχει την ίδια εμβέλεια τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και διεθνές. Έτσι η προσπάθεια να καταπατηθούν τα δικαιώματα των κατοίκων της Δαμάστας από ένα άλλο πρόγραμμα είναι απλώς απαράδεκτη. Διότι ξέρουμε από παλιά ότι αυτή η περιοχή είχε ήδη ανατρέψει σχέδια χρήσης της. Και βλέπουμε τώρα ότι και πάλι οι θεσμοί προσπαθούν να την εκμεταλλευτούν δίχως τη σύμφωνη γνώμη των κατοίκων. Γι’ αυτόν τον λόγο χαιρόμαστε που η Περιφέρεια της Κρήτης αποφάσισε να ενισχύσει την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Μαλεβιζίου που εξέφρασε ανοιχτά τις ανησυχίες των κατοίκων. Διότι όταν γίνονται τέτοια προγράμματα το πρώτο πράγμα που πρέπει να εξασφαλιστεί είναι βέβαια η μη καταπάτηση των κατοίκων. Και αυτό δεν έγινε, κατά συνέπεια έχει νόημα η αντίσταση της Δαμάστας.
Επιτέλους η πρώτη επαφή με τη Λιβύη
Του Ν. Λυγερού
Επιτέλους ο Υπουργός Εξωτερικών έκανε την απαραίτητη επαφή με τη Λιβύη που δεν είναι η κυβέρνηση της Τρίπολης. Και αυτό το διπλωματικό βήμα είναι σημαντικό, αφού η Kυρηναϊκή εκφράστηκε ανοιχτά ενάντια στο τουρκικό μνημόνιο χαρακτηρίζοντάς το όχι μόνο ως άκυρο, αλλά και επικίνδυνο για τη Λιβύη. Έτσι η Ελλάδα ήρθε να συμπληρώσει ένα κενό που είχε αφήσει και τώρα μπορεί να αξιοποιήσει μια σχέση που φέρνει την αλλαγή στη χώρα που δεν έχει ακόμα κυβερνητική σταθερότητα. Ο Έλληνας ΥπEξ έκανε αυτή τη στρατηγική επαφή που πρέπει να μετατραπεί σε στρατηγική σχέση στο μέλλον. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Αίγυπτος υποστηρίζει την ίδια παράταξη,πράγμα που είναι θετικό και εποικοδομητικό αφού ετοιμαζόμαστε να υλοποιήσουμε την τριπλή συμφωνία με την Αίγυπτο και την Κύπρο. Επίσης δεν υπάρχει λόγος να αφήνουμε την Τουρκία να παίρνει πρωτοβουλίες με την άλλη πλευρά και να εκμεταλλεύεται την αδυναμία της. Με αυτήν τη διπλωματική αντεπίθεση στο πιο υψηλό επίπεδο, η Ελλάδα αποδεικνύει ότι δεν περιμένει παθητικά την επιβολή των τουρκικών θέσεων, αλλά δημιουργεί διπλωματικές και στρατηγικές σχέσεις με άλλες χώρες έτσι ώστε να θωρακίσει την ελληνική ΑΟΖ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου