Του Ν. Λυγερού
30/12/19: ΡΩΜΗ
Συνάντηση τεχνικών κλιμάκων της Ελλάδας και της Ιταλίας.
Επικαιροποίηση της Συμφωνίας του 1977 με την αναβάθμισή της σε Συμφωνία Οριοθέτησης των ΑΟΖ.
02/01/20: ΑΘΗΝΑ
Υπογραφή της Ελλάδας, της Κύπρου και του Ισραήλ για την διακρατική συμφωνία για τον αγωγό φυσικού αερίου EastMed.
04/01/20: ΚΑΪΡΟ
Διευρημένη τριμερής της Ελλάδας, της Κύπρου και της Αιγύπτου με τη συμμετοχή της Γαλλίας. Αυτή έρχεται να ενισχύσει τη δράση της Total τόσο στην ΑΟΖ της Κύπρου όσο στην ΑΟΖ της Ελλάδας.
07/01/20: WASHINGTON
Συνάντηση του Πρωθυπουργού της Ελλάδας με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ.
08/01/20: Συνάντηση κλιμακίων της Ελλάδας και της Αιγύπτου για την επίσπευση της Συμφωνίας Οριοθέτησης ΑΟΖ στο πλαίσιο της τριπλής συμμαχίας Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου.
15/01/20: ΚΑΪΡΟ
EastMed Gas Forum με την Ελλάδα, την Κύπρο, την Αίγυπτο, την Ιορδανία, το Ισραήλ και την Παλαιστινιακή Αρχή.
Η ΑΟΖ ως θωράκιση της Ελλάδας
Ν. Λυγερός
Όλο και περισσότερο βλέπουμε ότι η ελληνική ΑΟΖ αποτελεί μια θωράκιση της Ελλάδας, που δεν είναι μόνο ένα οικονομικό θέμα. Η ελληνική ΑΟΖ είναι ένα γεωοικονομικό εργαλείο που αναβαθμίζει την Ελλάδα γεωπολιτικά. Με την κρίση που προκάλεσε το τουρκικό παράλογο μνημόνιο, όλοι κατάλαβαν πόσο σημαντική είναι η ΑΟΖ για τα νησιά μας πρώτα και για την Ελλάδα βέβαια. Είδαμε επίσης πόσο σημαντικό είναι το έργο κοινού ενδιαφέροντος της ευρωπαϊκής επιτροπής, ο αγωγός φυσικού αερίου EastMed, διότι υλοποιεί τις συμμαχίες που προέρχονται από το πλαίσιο της ΑΟΖ ειδικά με την Ιταλία, με τη Λιβύη, με την Αίγυπτο και βέβαια με την Κύπρο. Επίσης σε αυτό το συμμαχικό πλαίσιο έρχονται να παίξουν τον ρόλο τους η Γαλλία και οι ΗΠΑ. Έτσι δεν είναι πια μόνο ένα θέμα των πετρελαϊκών εταιρειών Total και ExxonMobil αλλά έχει αποκτήσει ταυτόχρονα και ένα εθνικό χαρακτήρα που επιτρέπει την ύπαρξη μιας υψηλής στρατηγικής σε διεθνές επίπεδο. Τώρα φαίνεται σε όλους πόσο ισχυρό είναι το εργαλείο της ελληνικής ΑΟΖ σε συνδυασμό με τις ανακαλύψεις των κοιτασμάτων Ταμάρ (2009), Λεβιάθαν (2010), Αφροδίτη (2011), Ζορ (2015), Καλυψώ (2018), Γλαύκος (2019). Δεν είναι πια μόνο ένα θεωρητικό πλαίσιο ειδικών, όπως έχει κατηγορηθεί παλιά η ελληνική ΑΟΖ, αλλά ένα ισχυρό εργαλείο με απτές επιπτώσεις που έρχεται να ενισχύσει στρατηγικά τις εθνικές μας θέσεις και να αξιοποιήσει τον ρόλο μας τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και στην Aνατολική Μεσόγειο. Διότι θέλουν δεν θέλουν οι αντίπαλοι της ΑΟΖ και όσοι αδιαφορούν, αυτή βρίσκεται πάνω στον χρονοστρατηγικό άξονα που συνδέει την Ανατολική Μεσόγειο με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου