Οι τρεις αναλυτές τονίζουν ότι: «Μια τέτοια απόφαση συνεπάγεται δύσκολους συμβιβασμούς για τις
ΗΠΑ, ως προς την κατανομή περιορισμένων πόρων μεταξύ ανταγωνιστικών δρώντων [εννοώντας την Ελλάδα και την Τουρκία] αλλά και αντικρουόμενων στόχων, ενώ την ίδια στιγμή πρέπει να διαχειριστεί τις όποιες αβεβαιότητες σχετικά με τις μελλοντικές αμυντικές δαπάνες και την αξία των αμερικανικών δεσμεύσεων μετά τα όσα έγιναν στο Αφγανιστάν».
Τα γεωπολιτικά συμφέροντα στην περιοχή
Οι ίδιοι αναγνωρίζουν ότι δεν υπάρχει καμία τέλεια λύση για τα παραπάνω προβλήματα, ωστόσο εκτιμούν ότι υπάρχει η δυνατότητα για τις ΗΠΑ να πετύχουν πολλά γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά οφέλη με μια σειρά ενεργειών. Η διαμάχη για τους πόρους υδρογονανθράκων στην ανατολική Μεσόγειο έχει πυροδοτήσει μια κλιμάκωση των εντάσεων ανάμεσα στην Ελλάδα, την Τουρκία και άλλων περιφερειακών δυνάμεων.
Η στάση της Τουρκίας αμφισβητείται από το συμμαχικό «μπλοκ» που περιλαμβάνει την Ελλάδα, την Κύπρο, την Αίγυπτο και το Ισραήλ, ενώ ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν έχει ταχθεί ρητά ενάντια στις γεωτρητικές δραστηριότητες της Άγκυρας στην περιοχή.
Στη συνέχεια επισημαίνουν την μεγάλη και στρατηγική σημασία που έχει η ανατολική Μεσόγειος: «Ως γεωστρατηγικός σύνδεσμος μεταξύ Ευρώπης, Αφρικής και Μέσης Ανατολής, η ανατολική Μεσόγειος γίνεται κρίσιμος και κομβικός χώρος για επεκτατικές δυνάμεις που επιδιώκουν να υπονομεύσουν τα συμφέροντα των ΗΠΑ».
Και προσθέτουν ότι: «η Τουρκία απειλεί την ειρηνική διαδικασία ανάπτυξης ορισμένων από τα μεγαλύτερα πρόσφατα ενεργειακά ευρήματα στον κόσμο από τους εταίρους των ΗΠΑ, την Ελλάδα, την Κύπρο, το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Από την άλλη, η Ρωσία, η Κίνα και το Ιράν επεκτείνονται στην περιοχή, γεγονός που απαιτεί μια ισχυρή παρουσία της Αμερικής στην περιοχή, προκειμένου να αντιμετωπίσει αυτές τις αναδυόμενες προκλήσεις».
Ζωτικής σημασίας για τα αμερικανικά συμφέροντα η ανατολική Μεσόγειος
Πώς όμως μπορεί να γίνει αυτό ; Οι τρεις αναλυτές εξηγούν ότι οι ΗΠΑ μπορούν να «μετριάσουν» την κλιμάκωση των εντάσεων και τα δυνητικά «spill over effects» στην ευρύτερη περιοχή, με την αναβάθμιση και τον «οραματισμό» της ανατολικής Μεσογείου ως μια «πλατφόρμα προβολής ισχύος πολλαπλών θεάτρων [επιχειρήσεων]». Με απλά λόγια, πρέπει να ενισχυθεί η παρουσία των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων στην περιοχή.
Αυτό θα επιτρέψει στις ΗΠΑ να εναλλάσουν και να αναπτύσσουν τις στρατιωτικές τους δυνάμεις γρήγορα σε περιοχές όπως η ανατολική Ευρώπη, η Μαύρη Θάλασσα, η Μέση Ανατολή, η Ερυθρά Θάλασσα, το Σαχέλ και το Κέρας της Αφρικής, χρησιμοποιώντας μερικές στρατηγικές τοποθεσίες ως βάσεις για την επίτευξη των αποστολών αυτών.
Επίσης, σύμφωνα με τους αναλυτές, η Ουάσιγκτον θα πρέπει να εμβαθύνει στη δέσμευσή της με εξελισσόμενους διπλωματικούς συνασπισμούς στην ανατολική Μεσόγειο και καταλήγουν λέγοντας ότι: «Με τη διασφάλιση της συνεχούς προβολής ισχύος των ΗΠΑ ακόμη και εν μέσω μεγαλύτερων συρράξεων και αβεβαιοτήτων, αυτά τα βήματα μπορούν να βοηθήσουν να ξεπεραστεί το τεράστιο πρόβλημα της τοποθέτησης και ανάπτυξης του σωστού αριθμού στρατιωτικών δυνάμεων στις σωστές θέσεις».
Με πληροφορίες από: Ahval / Defense News
ΠΗΓΗ onalert
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου