Επικρίνει- και πολύ καλά κάνει- όσους αναφέρονται
ειρωνικά στην επικοινωνία Πούτιν-Ερντογάν εν είδει “σιγά να μην μας
σώσει το ξανθό γένος”.
Η κ. Κωνσταντινίδου θεωρεί, και πάλι συμφωνώ μαζί της,
πως απο εκεί που θα έπρεπε να έχουμε απαιτήσεις σωτηρίας είναι το ΝΑΤΟ
στο οποίο ανήκουμε και όχι η Ρωσία. Και εδώ συμφωνώ.
Θα ήθελα να συνεχίσω:
1.-Δεν ξέρω αν έχει σημασία να αναφέρεται κανείς σε
όσους περιμένουν κάποιον να μας σώσει. (Αυτό δεν αναφέρεται στην κ.
Κωνσταντινίδου αλλά στους ανθρώπους που και η ίδια επικαλείται). Όσοι
περιμένουν κάποιον να μας σώσει δεν ειναι διατεθειμένοι να καταβάλουν
τον παραμικρό κόπο, και κόστος, ίσως, για να σωθούμε αφ εαυτοίς.
Περιμένουν την σωτηρία απο κάποιον άλλο προς τον οποίο, στη συνέχεια, θα
εξαπολύσουν μύδρους αν κάτι δεν θα έχει συμβεί όπως θα το επιθυμούσαν.
Είναι χαρακτηριστικά παρηκμασμένων λαών.
Μια και, ακόμη, είναι νωπές οι μνήμες απο την επέτειο
της Επανάστασης του 21, υπήρξαν στιγμές που η Επανάσταση κινδύνευσε να
σβήσει εξαιτίας λαθών των επαναστατημένων (εμφύλιοι κλπ). Σώθηκε την
τελευταία στιγμή απο τους ίδιους τους Επαναστάτες. Και στη συνέχεια
προσέτρεξαν σε βοήθεια όσοι είχαν συμφέρον ή ήθελαν να δημιουργηθεί
ελληνικό κράτος.
Κανείς δεν θα πολεμήσει για σένα διακινδυνεύοντας τη ζωή
του και εσύ να απολαμβάνεις τον καφέ σου. Βοήθεια η Ελλάδα και οι
Έλληνες μπορούν να ζητήσουν επ αμοιβαιότητι, και θα την πάρουν. Αλλά την
κύρια δουλειά θα την κάνουν οι ίδιοι. Όπως όλοι οι λαοί όταν
χρειάζεται.
2.-Το δεύτερο που θα ήθελα να σχολιάσω είναι οτι οι
ελληνορωσικές σχέσεις έχουν ιστορικό βάθος και σκαμπανεβάσματα.
Χρειάζονται μελέτη. Δεν μπορεί να προσεγγίζονται αβρόχοις ποσί.
3.-Αλλά το σημαντικότερο είναι το τρίτο σημείο. Το ΝΑΤΟ
και η αναμενόμενη βοήθεια προς την Ελλάδα. Τέτοια βοήθεια δεν θα
υπάρξει. Η Ελλάδα θα συνδράμει στο ΝΑΤΟ και όχι το ΝΑΤΟ προς την Ελλάδα.
Ο κίνδυνος που αντιμετωπίζει η Ελλάδα προέρχεται απο μια
ΝΑΤΟϊκή χώρα, την Τουρκία, η οποία όχι , μόνο, απολαύει εκτίμησης και
εμπιστοσύνης απο τις χώρες της συμμαχίας αλλά για χάρη της ο Γενικός
Γραμματέας της “Συμμαχίας” την περίοδο της εισβολής στον Κύπρο Γιόζεφ
Λούνς διατύπωσε το ομώνυμο δόγμα, σύμφωνα με το οποίο το άρθρο 5 του
καταστατικού της Συμμαχίας δεν ισχύει στις περιπτώσεις που μια ΝΑΤΟϊκή
χώρα υφίσταται επίθεση απο άλλη χώρα μέλος της Συμμαχίας. Μια
φωτογραφική αποτύπωση, δηλαδή, της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης.
Είναι ΛΑΘΟΣ να περιμένουμε απο το ΝΑΤΟ ότι θα παρέμβει
σε περίπτωση τουρκικής επίθεσης κατά της Ελλάδας. Σκληρή ισχύ, όπως
προβλέπει το άρθρο 5, το ΝΑΤΟ δεν θα προσφέρει στην Ελλάδα.
Τότε γιατί η Ελλάδα παραμένει μέλος της Συμμαχίας; Που ωφελείται;
Η εκτίμησή μου είναι ότι ωφελείται. Ιδού που:
1.-Η Ελλάδα για να γίνει μέλος διεθνών θεσμών όπως η
Ε.Ε. διευκολύνεται απο τη συμμετοχή της στο ΝΑΤΟ. (Τις περιπτώσεις που
χώρες μη μέλη του ΝΑΤΟ είναι μέλη της Ε.Ε. τις γνωρίζω).
2.-Η εικόνα της χώρας στην διεθνή επενδυτική κοινότητα
διευκολύνεται με τη συμμετοχή της στη συμμαχία. Παλαιότερα, το διεθνές
επενδυτικό κεφάλαιο ήθελε διασφάλιση των επενδύσεών του και η συμμετοχή
της χώρας στο ΝΑΤΟ παρείχε αυτήν την διασφάλιση.
3.-Μπορεί να μην παράσχει το ΝΑΤΟ προστασία σκληρής
ισχύος στην Ελλάδα σε περιπτωση σύγκρουσης με την Τουρκία, παρέχει,
όμως, ηπια ισχύ. Στην αρχή με την παρέμβασή του να μην φθάσει η
σύγκρουση στα άκρα (πόλεμος) και στη συνέχεια για να ελεγχθεί. Και αυτό
στην στρατηγική λαμβάνεται υπόψη. Είναι με δύο λόγια αυτό που λένε “να
μην διαλυθεί η νότια πτέρυγα του ΝΑΤΟ”. Σε περίπτωση σύγκρουσης θα
διαλυθεί. Η Κύπρος δεν ανήκε στο ΝΑΤΟ.
4.-Το ΝΑΤΟ κατανέμει αρμοδιότητες και έλεγχο περιοχών
στα κράτη μέλη του. Συνήθως οι έλεγχοι και οι αρμοδιότητες συμπίπτουν με
τα όρια εθνικού ενδιαφέροντος. Αν η Ελλάδα αποχωρήσει απο το ΝΑΤΟ
περιοχές που σήμερα ελέγχει στο πλαίσιο της Συμμαχίας αλλά με δικές της
δυνάμεις θα περάσουν στην αρμοδιότητα άλλου. Και αυτός ο άλλος θα είναι η
Τουρκία. Θυμηθείτε ότι μετά την εισβολή στην Κύπρο η Ελλάδα αποχώρησε
απο το ΝΑΤΟ και στη συνέχεια παρακαλούσε να επανέλθει. Επανήλθε με
δυσμενέστερους όρους.
5.-Υπάρχει και κάτι άλλο. Η εκπαίδευση των Ενόπλων
Δυνάμεων μιας χώρας και οι εξοπλισμοί της γίνονται καλύτερα στο πλαίσιο
συμμετοχής της στο ΝΑΤΟ παρά εκτός. Πολλά απο τα όπλα που έχει η χώρα
δεν θα μπορούσε να τα προμηθευτεί. Ακόμη και η συμμετοχή σε συναντήσεις
κορυφής του ΝΑΤΟ προστίθενται στην ήπια ισχύ μια χώρας.
6.-Απο εκεί και πέρα υπάρχει μια σειρά άλλων πραγμάτων
που πρέπει να κάνει μια χώρα για να μπορέσει να αποτρέψει μια εχθρική
δύναμη να την βλάψει. Αυτά, όμως τα γράφουμε καθημερινά.
Εν κατακλείδι, το ΝΑΤΟ είναι ένα αναγκαίο κακό.
Η Ρωσία δεν έχει πρόβλημα με τη συμμετοχή της Ελλάδας
στο ΝΑΤΟ. Αλλά έχει πρόβλημα με αστοχίες στην ερασιτεχνική άσκηση
εξωτερικής πολιτικής απο την Αθήνα. Γι αυτές τις αστοχίες πρόβλημα
πρέπει να έχουμε και εμείς.
Π.Σαβ.
ΠΗΓΗ anixneuseis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου