ΚΟΡΒΕΤΕΣ για το Πολεμικό Ναυτικό: Διαδικασίες χάους που θα μπορούσαν να αποφευχθούν… με τις εκλογές να “παραμονεύουν”

Την ημέρα που πέρασε καταγράφηκε ζωηρή κινητικότητα στο πρόγραμμα των κορβετών του Πολεμικού Ναυτικού. Αρχικά ήταν η δημοσιοποίηση της πρόθεση υποβολής πρότασης από την πλευρά της βρετανικής Babcock International, συνοδευόμενης από διαρροές αναφορικά με το περιεχόμενό της, καθώς θα υποβληθεί επίσημα σε περίπου δύο εβδομάδες. Η δεύτερη εξέλιξη ήταν η διοργάνωση “Ημερίδας Βιομηχανικής Συνεργασίας” (Industry Day) της ιταλικής Fincantieri με την ελληνική ONEX, που συμμετάσχει στον διαγωνισμό, παρουσία του πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα. Αμφότερες οι εξελίξεις ξεσήκωσαν θύελλα συζητήσεων στα κοινωνικά δίκτυα, παράλληλα με πολιτικό “κουτσομπολιό”.

Του ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Κεντρικό επιχείρημα του σχολίου είναι ότι η μη τήρηση βασικών κανόνων που ισχύουν διεθνώς στην υλοποίηση εξοπλιστικών διαγωνισμών, οδηγεί σε χάος, ασυνεννοησία, παρεξηγήσεις στο επίπεδο των διεθνών σχέσεων της χώρας, πολιτικές απώλειες και στο τέλος, πλήγμα στις Ένοπλες Δυνάμεις.

Το “γαϊτανάκι” ξεκίνησε από το σχολιασμό της πρότασης των Βρετανών! Τα σχόλια στα κοινωνικά δίκτυα ήταν αρκούντως ευρηματικά. Επί παραδείγματι, σε ελεύθερη απόδοση, “η Ελλάδα θα είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο που το Ναυτικό της θα έχει κορβέτες μεγαλύτερου εκτοπίσματος από φρεγάτες” και “όταν οι Αμερικανοί βαφτίζουν φρεγάτα την Constellation με εκτόπισμα 7.500 τόνων, γιατί να μη βαφτίσουν κορβέτα οι Βρετανοί την Arrowhead 140 των 5.700 τόνων”.

Προφανώς από τη συζήτηση δεν θα μπορούσε να εξεταστεί και να επιλυθεί το ζήτημα της ορολογίας των πλοίων, τι συνιστά το ένα και τι το άλλο. Αν τα κατηγοριοποιούμε με βάση το εκτόπισμα ή τον οπλισμό. Όπως επίσης και την έμμεση προτροπή των Βρετανών ότι εάν επιλέξουμε τα πλοία τους θα μετεξελιχθούν σε φρεγάτες όταν θα έχουμε τα χρήματα και προσθέσουμε οπλικά και άλλα συστήματα που θα τα καταστήσουν πανίσχυρα. Δηλαδή, οι Βρετανοί μας προτρέπουν να συνεχίσουμε εμμέσως με ναυπήγηση φρεγατών και μελλοντικά να ασχοληθούμε με τις κορβέτες.


Όσον αφορά το “Industry Day” των Fincantieri-ONEX, πολλοί ενοχλήθηκαν με τις αναφορές του Τζέφρι Πάιατ για τις φρεγάτες MEKO και για τις σχεδιάσεις της Lockheed Martin! “Αυτός θα μας πει πόση ζωή έχουν οι MEKO; Το Πολεμικό Ναυτικό το ξέρει ότι θα πάρει LCS; Πού κολλάει να μιλάει για MMSC/HF2 σε εκδήλωση αυτών που προωθούν τις κορβέτες Doha; Κι αφού η αμερικανική και η ιταλική εταιρία προσφέρουν διαφορετικά πλοία, πήγε στην εκδήλωση των Ιταλών για να “σπρώξει” τα αμερικανικά;

Άλλοι έκαναν τον “δικηγόρο του διαβόλου“: Χαρακτήρισαν ως “εξ ορισμού ολίγον προβληματικές” τις αναφορές, αλλά υπενθύμιζαν πως όταν είχε “πεταχτεί” από το πουθενά το γαλλικό υπουργείο Άμυνας και με επίσημη ανακοίνωση υποστήριζε ότι η αμερικανική πρόταση δεν βρίσκεται στο τραπέζι, αμέσως μετά τη δημοσιοποίηση της είδησης παράδοσης στις ελληνικές αρχές της LOA για τις φρεγάτες, πέραν εξαιρέσεων, ουδείς είπε “τι δουλειά έχεις να λες τι είναι και τι δεν είναι στο τραπέζι“, ενώ τώρα γίνεται ο κακός χαμός!

Πηγαίνοντας λίγο παρακάτω, τα πολιτικά κουτσομπολιά περίσσεψαν, με πολλούς να υπογραμμίζουν την απουσία του ΥΠΕΘΑ, που δεν έθεσε την εκδήλωση υπό την αιγίδα του και συνεπακόλουθα της ΓΔΑΕΕ. Παρότι παρούσα ήταν η αμυντική βιομηχανία. Παρότι η χώρα έχει δαπανήσει 8,5 δισ. ευρώ περίπου, χωρίς επιστροφές στην ελληνική οικονομία διά της συμμετοχής της. Θεώρησαν δε τη διοργάνωση ως κορύφωση της σύγκρουσης των υπουργείων Άμυνας και Ανάπτυξης, με επίκεντρο το πρόγραμμα των κορβετών! Αυτό έχει τη λογική του, υπό την έννοια ότι έργο του Ανάπτυξης είναι να βρει λύση για την Ελευσίνα, οπότε στηρίζει τη μόνη πρόταση που έχει κατατεθεί.

Το υπουργείο Εθνικής Άμυνας από την πλευρά του δεν μπορεί να αδιαφορήσει για τον σκεπτικισμό του Πολεμικού Ναυτικού απέναντι στα ναυπηγεία της χώρας, καθώς… και “φέσι μέχρι τα αυτιά” έχει εισπράξει και φοβάται εύλογα ότι βάσει παρελθούσας εμπειρίας δεν πρόκειται να παραλάβει πλοία εγκαίρως. Παράλληλα, για διάφορους -πραγματικούς- λόγους, η συνάντηση του πρωθυπουργού με τους υπουργούς του, παρουσία του Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας δεν έχει πραγματοποιηθεί ώστε να ξεκαθαριστεί στο επίπεδο του Μεγάρου Μαξίμου ποια είναι η πολιτική.

Ως αποτέλεσμα, ακούγονται παρασκηνιακώς ισχυρισμοί ότι και οι δυο πλευρές έχουν ήδη αποφασίσει τι θέλουν και πιέζουν έως ότου “τοποθετηθεί” το Μέγαρο Μαξίμου! Και άλλους να δοκιμάζουν τις… προφητικές τους ικανότητες, προλέγοντας ότι όταν λήξει αυτή η υπόθεση θα αφήσει πίσω της πολιτικά θύματα! Γιατί όμως αναφέρθηκαν όλα αυτά; Για να στηριχθεί το κεντρικό επιχείρημα, ότι η ολίγον παρανοϊκή κατάσταση που βιώνουμε, είναι αποτέλεσμα της για μια ακόμη φοράς περίεργης διαδικασίας που πρόκρινε η κυβέρνηση για την υλοποίηση ενός μείζονος εξοπλιστικού προγράμματος.

Η απουσία συγκεκριμένων επιχειρησιακών και τεχνικών προδιαγραφών στις οποίες ο χρήστης θα καθόριζε τι είναι επακριβώς αυτό που ζητά να προμηθευτεί, θα έθετε ποσοστό και περιεχόμενο εγχώριας βιομηχανικής συμμετοχής, θα διασφάλιζε την ασφάλεια εφοδιασμού, θα δρομολογούσε την “έξοδο” της εγχώριας βιομηχανίας σε συγκεκριμένους τομείς στη διεθνή αγορά, επιτρέπει στον καθένα να έρθει να πει τη δική του ιστορία. Να αναπτύξει τη δική του επιχειρησιακή ή βιομηχανική λογική. Οπότε, ασχέτως του αν παρασκηνιακώς υπάρχουν ειδικές σχέσεις που υπαγορεύουν προτιμήσεις για το τελικό αποτέλεσμα, οι εταιρίες δεν έχουν κάνει κάτι λάθος. Διότι παίζουν με τους κανόνες του παιχνιδιού να έχει ορίσει άλλος.

Θα μπορούσαν οι Βρετανοί να καταθέσουν πρόταση εάν υπήρχε συγκεκριμένη προδιαγραφή για το εκτόπισμα του σκάφους; Θα μπορούσε μια τέτοια προδιαγραφή να αναφέρει από 2.500-6.000 τόνους για παράδειγμα, χωρίς η χώρα να γίνει πρωτοσέλιδο σε όλα τα στρατιωτικού περιεχομένου μέσα ενημέρωσης της υφηλίου, με σαφή ειρωνική διάθεση; Όλες οι πληροφορίες συντείνουν στο ότι πέραν μιας χαλαρής και μη δεσμευτικής “λίστας επιθυμιών”, το Πολεμικό Ναυτικό δεν έχει παραδώσει κάτι άλλο. Και φυσικά, όχι διότι δεν γνωρίζει τι θέλει και πως να συντάξει τη σχετική λίστα με τις επιχειρησιακές και τεχνικές προδιαγραφές…

Επειδή αντιθέτως, στο πρόγραμμα των φρεγατών, θεωρείται βέβαιο από το ρεπορτάζ ότι υπήρχε “κάτι σαν λίστα” με προδιαγραφές, τολμά η πολιτική ηγεσία να τη δώσει στη δημοσιότητα; Ώστε να μπορεί να κριθεί στη συνέχεια σε ποιον βαθμό όλοι οι συμμετέχοντες ήταν στο τέλος συμβατοί με τα αναφερόμενα, αλλά και για το εάν έγιναν “εκπτώσεις” της τελευταίας στιγμής. Διότι πληροφορίες, σε συνδυασμό με το δημοσιογραφικό αισθητήριο, δίνουν την αίσθηση πως θα υπήρχαν ηχηρές εκπλήξεις.

Εν ολίγοις, η πολιτική ηγεσία οφείλει αν συνειδητοποιήσει ότι η κακή χρήση του “απορρήτου” βλάπτει την εθνική άμυνα. Και για να μην θεωρηθούμε υπερβολικοί, ίσως δεν πρόσεξαν πολλοί τη σύσταση της επικεφαλής των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών, Αβρίλ Χέινς, ότι η κατάχρηση του “αμυντικού απορρήτου” προκαλεί ζημιά στην άμυνα! Είναι σημαντικό πρόβλημα που χρήζει αντιμετώπισης! Και υποσκάπτει την εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς.

Μήπως αυτό ισχύει και για την “επείγουσα εθνική ανάγκη“; Διότι είναι μέγιστος μύθος το ότι δεν θα ήταν δυνατή η υλοποίηση εξοπλιστικών προγραμμάτων με έστω στοιχειώδη τήρηση των διαδικασιών. Διότι πολλά ακούγονται για εκλογές, ίσως και πολύ σύντομα, οπότε θα μείνουμε κάποιοι γραφικοί να πιστεύουμε ότι θα τα παρατήσουν όλα στη μέση και ίσως ασχοληθούμε ξανά μετά από έναν χρόνο το λιγότερο.

Βέβαια, από το 2023 θα πρέπει η χώρα να δείχνει πλεονάσματα! Μαντεύει κανείς από που θα ξεκινήσει το πολιτικό σύστημα τις περικοπές; Ο κορμός της Πολεμικής Αεροπορίας θα μείνει χωρίς εκσυγχρονισμό, που θα έπρεπε να έχει ήδη γίνει. Και θα επαναληφθεί το φιάσκο με τον εκσυγχρονισμό των MEKO που τον παιδεύουμε 15 χρόνια και τώρα διαπιστώνουμε ότι δεν θα είναι “μέσης ζωής” (mid-life upgrade), αλλά “τέλους ζωής”, πολύ κοντά στο γνωστό “γενική επισκευή και πέταμα”. Αν και ο αντίλογος υποστηρίζει ότι οι αεροστρόβιλοι έχουν λίγο περισσότερο από 3.000 ώρες υπηρεσία και μπορούν άνετα να αντέξουν 15 χρόνια ακόμα, ενώ οι κινητήρες αντικαθίστανται ήδη.

Πολύ αμφιβάλουμε αν το ίδιο θα ισχύει για τα F-16 Block 50 / Block 30, συνολικά 70 μαχητικά που σήμερα αποτελούν το ένα τρίτο του στόλου των μαχητικών της Πολεμικής Αεροπορίας. Και θα μείνουμε να κομπάζουμε ότι αγοράσαμε μια Μοίρα Rafale και ίσως άλλη μια F-35A Lightning II. Τα οποία πρώτα θα τα συμφωνήσουν… γεωπολιτικά και μετά θα το μάθει η Πολεμική Αεροπορία. Για να ετοιμάσει τη… χαρτούρα. Κι όλοι θα κομπάζουν ότι “επανεξόπλισαν” τη χώρα. Ενώ αν βάλουμε τα νούμερα κάτω, με συστηματικό και τεχνοκρατικό τρόπο, αυτό που θα προκύψει θα είναι έτοιμο για τον εισαγγελέα. “Ωχ αδερφέ μου, με τι ασχολείσαι“, θα πούνε πολλοί…

Λες και το δήλωνε για την Ελλάδα του 2022 και κάτι γραφικούς με αυτοκινητοπομπές “αλά Ερντογάν” που δεν μπαίνουν στον κόπο να ενημερώσουν ούτε για την έγκριση κάτι επιμέρους προγραμμάτων για τις Ένοπλες Δυνάμεις. Έχοντας “Λουδοβίκεια” αντίληψη για τον ρόλο τους ως “πεφωτισμένων” που ξέρουν ποιο είναι το καλό της χώρας και το δικό μας. Κι αν υποτεθεί πως τους στριμώχνει κανείς, έχουν εφεύρει τη νομιμοποίηση όλων των ενεργειών τους… ψηφίζοντας νόμους.

Διότι αυτόν τον “μισό” που ψήφισαν, για να θεραπεύσει υποτίθεται τις παθογένειες και δυσλειτουργίες των τελευταίων δεκαετιών, τον ψήφισαν μάλλον για προγράμματα που έχουν λόγο να θέλουν να τα αφήνουν να “σέρνονται”. Εάν αυτές οι συμπεριφορές συνάδουν με το εθνικό συμφέρον, ας το πουν και σε εμάς, μπας και το καταλάβουμε.

ΠΗΓΗ defence-point