Εν μέσω της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, αντίστοιχης της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο για την οποία ο ΟΗΕ εδώ και 48 χρόνια δεν έχει αξιώσει να ζητήσει αντίστοιχο εμπάργκο σε όλα τα προϊόντα και τις τραπεζικές συναλλαγές σε βάρος της Τουρκίας και της τουρκικής ολιγαρχικής ελίτ, ξαφνικά ο ανύπαρκτος κατά τα άλλα γενικός γραμματέας του ΟΗΕ επανέφερε το αγαπημένο -για τουλάχιστον μισό αιώνα- αφήγημα, και του ιδίου και του Οργανισμού που εκπροσωπεί: Αυτό της κλιματικής καταστροφολογίας. Δήλωσε λοιπόν με βαρύγδουπο ύφος ο Γ.Γ. του ΟΗΕ ότι ο κόσμος βαδίζει με τα μάτια κλειστά προς την κλιματική καταστροφή!
Μάλιστα. Όλα τα ‘χε η Μαριορή ο πράσινος φερετζές της έλειπε. Δεν θα δίναμε σημασία στη γνωστή παλαιόθεν γελοία καταστροφολογία του ΟΗΕ, εάν ο ίδιος ο Γ.Γ. δεν ενέπλεκε και τους υδρογονάνθρακες στη δήλωσή του. Πιο συγκεκριμένα, ο επικεφαλής του ΟΗΕ χαρακτήρισε «τρέλα» την επίμονη εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα: «Αυτός ο εθισμός στα ορυκτά καύσιμα μας οδηγεί προς μια συλλογική καταστροφή».
Κάποιος να τον μαζέψει τον εν λόγω διεθνή… παράγοντα που το μόνο πράγμα στο οποίο διακρίνεται για αποτελεσματικότητα είναι στην κατανάλωση δισεκατομμυρίων δολαρίων. Διότι ειδικά στις σημερινές συνθήκες τα λόγια του συνιστούν πρόκληση. Απέναντι σε μια χώρα που χρωστάει 350+ δισ. ευρώ και έχει τη δική της τελευταία ευκαιρία να βγάλει τη θηλιά από τον λαιμό της έστω και με καθυστέρηση δεκαετιών, να επιχειρούν να την αποτρέψουν από τη μοναδική ενεργειακή ορθολογική απόφαση που ευτυχώς έλαβε η κυβέρνηση; Προς όφελος του μακροχρόνια επιδοτούμενου παρασιτισμού;
Επειδή λοιπόν ο κοσμάκης στην Ελλάδα βιώνει την τρίτη -και τελευταία;- επέλαση χιονιά (έχουμε χάσει το μέτρημα), επειδή η αναθεματισμένη η Άνοιξη δεν λέει να έρθει, επειδή οι Έλληνες βιώνουν εν μέσω φτωχοποίησης την «υπερθέρμανση» στο πετσί τους, υποχρεωνόμαστε να αναφερθούμε στη γνωστή ρητορική του ΟΗΕ εδώ και μισόν αιώνα. Ας ξεκινήσουμε από το 1972. Δύο χρόνια μετά, η Τουρκία εισέβαλλε στην Κύπρο. Έπρεπε από τότε να μην υπάρχουν ψευδαισθήσεις για την αδιαφορία και ανικανότητα του ΟΗΕ.
Όπως όμως αναζητούμε τις αιτίες αυτής της αδυναμίας, θα πρέπει φαίνεται να αναζητήσουμε και τις αιτίες της κλιματικής εμμονής… Πάμε λοιπόν: Το 1972, ο τότε διευθυντής του προγράμματος περιβαλλοντικής προστασίας του ΟΗΕ δήλωνε με παρόμοιο βαρύγδουπο τρόπο: «Έχουμε δέκα χρόνια για να σταματήσουμε την καταστροφή». Για περισσότερο από 50 χρόνια ο ΟΗΕ προφητεύει τακτικά ότι βρισκόμαστε στα πρόθυρα της καταστροφής. Και φαίνεται ότι ξεχνούν πάντα την τελευταία προειδοποίηση.
Το 1982, αφού η κλιματική καταστροφή δεν επήλθε κατά τη τη δεύτερη διάσκεψη του ΟΗΕ για το περιβάλλον (στην Κένυα) υπήρξε ακόμη μία προφητική προειδοποίηση από τον τότε εκετελεστικό διευθυντή προγράμματος περιβαλλοντικής προστασίας του ΟΗΕ. Σύμφωνα με εκείνη την προφητεία, αν δεν άλλαζε η παγκόσμια κλιματική-περιβαλλοντική πολιτική, τότε, μέχρι το 2000 (“by the turn of the century”) θα είχε επέλθει μη-αναστρέψιμη(!) περιβαλλοντική καταστροφή αντίστοιχη μίας πυρηνικής καταστροφής!
Πάμε στο 1989. Τη χρονιά εκείνη ανώτερος περιβαλλοντικός αξιωματούχος του ΟΗΕ δήλωσε ότι αν δεν διορθώσουμε την κλιματική αλλαγή μέχρι το 1999 τότε θα είχαμε «παγκόσμια καταστροφή, έθνη εξαφανισμένα από το πρόσωπο της γης και αποτυχίες καλλιεργειών».
Το 1990 επανήλθε η καταστροφολογία πάλι από αξιωματούχο του ΟΗΕ με την προειδοποίηση ότι πρέπει να νικήσουμε μέχρι το 1995 ειδάλλως θα έλθει το τέλος του κόσμου. Η δεκαετία του 1990 πέρασε χωρίς την άφιξη του τέλους του κόσμου. Μάλλον έχουν ζηλέψει τη… δόξα των Μαρτύρων του Ιεχωβά που επίσης προφήτευαν συνεχώς το τέλος του κόσμου.
Στη συνέχεια, όμως, μια άλλη τρομερή πρόβλεψη ήρθε και παρήλθε το 2007. Ο Rajendra Pachauri, επικεφαλής της επιτροπής του ΟΗΕ για το κλίμα δήλωσε: «Αν δεν υπάρξει δράση πριν από το 2012, είναι πολύ αργά». Εκείνη η χρονιά η καταστροφή ήλθε, αλλά με τη μορφή της ταινίας «2012», αλλά εκτός από την καριέρα του Τζον Κιούζακ, οι υπόλοιποι από εμάς επιζήσαμε. Ωστόσο, μην στεναχωριέστε αγαπητοί, τα χρονικά όρια της καταστροφής μετακινήθηκαν ξανά αφού τα προηγούμενα δεν ευδοκίμησαν.
Πάμε στο 2019. Ο ΟΗΕ και πάλι προειδοποίησε «μόνο 11 χρόνια απομένουν για την αποτροπή μη αναστρέψιμων ζημιών από την κλιματική αλλαγή». Αυτό μας δίνει χρόνο μέχρι το 2030, δηλαδή 58 χρόνια μετά τις προφητείες του 1972.
Οι υποστηρικτές της κλιματικής καταστροφολογίας νομίζουν ότι αν απλώς ουρλιάξουν πιο δυνατά θα κάνουν τον κόσμο να συμφωνήσει σε μια πλήρη ανατροπή της σύγχρονης ζωής και θα εξασφαλισθούν (σε ποιων τις τσέπες άραγε;) τρισεκατομμύρια ευρω-δολάρια σε δαπάνες. Αρκετοί, εδώ και 50 χρόνια έχουν χτίσει καριέρες (ιδιαίτερα προσοδοφόρες) πάνω στη συγκεκριμένη καταστροφολογία. Υπάρχει μια συμπαθής τάξη, επιστημόνων και μη, που σιτίζονται πλουσιοπάροχα από αυτές τις προφητείες. Άρα υπάρχει κάποιος που πληρώνει. Και για να πληρώνει έχει λόγο σοβαρό και μάλιστα διαφορετικό από την θεωρητική προσωπική του αγωνία για την επιβίωση του πλανήτη.
Η κλιματική αλλαγή είναι πραγματική, αλλά η προσαρμογή σε αυτήν, ο μετριασμός της με την τεχνολογία είναι η πιο ρεαλιστική λύση. Θα εγκαταλείψουν η Κίνα και η Ινδία τον άνθρακα, το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο εν μία νυκτί; Όχι, ούτε η ΕΕ ούτε οι ΗΠΑ. Αλλά οι εκπομπές ήδη μειώνονται στις δυτικές χώρες καθώς η τεχνολογία καινοτομεί. Τα πράγματα θα πάνε καλύτερα. Εάν μάλιστα βρουν και το χρήμα που πρέπει να επενδυθεί στην αναζήτηση της τεχνολογικής λύσης.
Έτσι βρέθηκαν δισεκατομμύρια για το εμβόλιο κατά του Covid. Η ταχύτητα εμφάνισής του τροφοδότησε και τις θεωρίες για την αξιοπιστία του! Από που δεν την πιάνεις την ανθρωπότητα! Γι’ αυτό οι πιο έμπειροι συνεχίζουν να επιμένουν χαμογελώντας: FOLLOW THE MONEY παιδάκι μου. Παντού. Αυτή είναι η ανθρώπινη φύση. Τώρα τα έβαλαν βεβιασμένα με τους υδρογονάνθρακες και έρχεται ο πόλεμος στην Ουκρανία να θυμίσει ότι δεν βάζουμε το κάρο μπροστά από το άλογο. Κατασκευάσαμε ένα ιδεολόγημα για να στηρίξουμε μια επιθυμία και στο τέλος πέσαμε οι ίδιοι θύμα του.
Ας επανέλθουμε όμως στη δήλωση του ΓΓ του ΟΗΕ. Μήπως με τη δήλωση αυτή ο ΟΗΕ μετατρέπεται εμμέσως σε πλασιέ συγκεκριμένης ενεργειακής τεχνολογίας η οποία εξυπηρετεί τα συμφέροντα συγκεκριμένης κατηγορίας επενδυτών; Μήπως τέτοιου είδους δηλώσεις χρησιμοποιούνται από οικονομικά λόμπι σε όλες τις χώρες της Δύσης -τουλάχιστον- της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης, εδώ και πολλά χρόνια, ώστε να εμποδίζεται η αξιοποίηση των υδρογονανθράκων;
Εάν αυτό ισχύει, τότε πώς θα πρέπει να αντιδράσει η ελληνική κοινωνία σε μια περίοδο κατά την οποία, η μεγάλη πλειοψηφία δεν μπορεί να ζεσταθεί στοιχειωδώς και όσοι είχαν γλιτώσει κινδυνεύουν με φτωχοποίηση, ενώ υφίσταται προπαγάνδα περί δήθεν επέλασης ξηρασίας και ερημοποίησης; Ας σταθούμε σε ένα ακόμη περίεργο σημείο της δήλωσης του ΓΓ του ΟΗΕ. Το σημείο που αφορά την «κλιματική μετανάστευση». «Το πρόβλημα επιδεινώνεται», δήλωσε ο ΓΓ του ΟΗΕ υπενθυμίζοντας πως το 2020, οι κλιματικές καταστροφές «είχαν ήδη εκδιώξει από τα σπίτια τους 30 εκατ. ανθρώπους – τριπλάσιο αριθμό ανθρώπων από εκείνον των εκτοπισμένων λόγω συγκρούσεων».
Για μια στιγμή. Την τρέχουσα περίοδο βρίσκονται σε εξέλιξη περίπου 21 πολεμικές συγκρούσεις στον πλανήτη. Αυτές οι πολεμικές συγκρούσεις προκαλούν, δυστυχώς, πολλούς χιλιάδες θανάτους και μετανάστες.
>Πόσες από αυτές τις συγκρούσεις οφείλονται σε κλιματικά-περιβαλλοντικά αίτια;
>Πόσοι από αυτούς τους θανάτους οφείλονται σε κλιματικά-περιβαλλοντικά αίτια;
>Πόσοι από αυτούς τους δυστυχείς εκτοπισμένους λόγω πολεμικών συγκρούσεων θεωρούνται «κλιματικοί μετανάστες»;
>Πόσες από αυτές τις συγκρούσεις σχετίζονται με πλουτοπαραγωγικές πηγές (ορυκτά καύσιμα, κρίσιμα ορυκτά, νερό, ξυλεία);
Σχεδόν ΟΛΕΣ! (Εκτός από την περίπτωση του Μεξικού η οποία οφείλεται στον πόλεμο των ναρκωτικών). Και για να προλάβουμε τους κακεντρεχείς: Έχουμε άραγε συνειδητοποιήσει ότι αυτή τη στιγμή συμβαίνουν πόλεμοι, θάνατοι και εκτοπισμοί κατοίκων σε διάφορες περιοχές του πλανήτη εξαιτίας των ορυκτών τα οποία χρησιμοποιούνται στην πράσινη τεχνολογία;
Οπότε ΔΕΝ είναι μόνο το πετρέλαιο (για να μην αναφερθούμε στη σχέση της ουκρανικής κρίσης με την ενεργειακή ασφάλεια) για όποιον δεν αρέσκεται να κοροϊδεύει πρόθυμα τον εαυτό του. Από την ακριβώς αντίστροφη οπτική και η περίφημη πράσινη οικονομία εξαρτάται και από τους… βρόμικους υδρογονάνθρακες και τα ακόμα πιο βρόμικα ορυκτά!
Το πιο φοβερό της δήλωσης του ΓΓ του ΟΗΕ ήταν η αναφορά του στην Ουκρανία. Σύμφωνα με τη δήλωση του ΓΓ του ΟΗΕ, η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία μπορεί να εκτροχιάσει ακόμη περισσότερο τη δράση για το κλίμα, καθώς πολλές χώρες αποδύονται σε μια ξέφρενη αναζήτηση νέου εφοδιασμού σε αέριο και πετρέλαιο προκειμένου να αντικαταστήσουν τις ρωσικές εισαγωγές, ενισχύοντας με αυτό τον τρόπο την εξάρτησή τους από τα ορυκτά καύσιμα.
Αυτό τον μάρανε τον ΟΗΕ; Και θα πρέπει να τον λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη με τέτοιες διακηρύξεις; Μήπως ανησυχεί για τα δικά του έσοδα; Σχεδόν αδιαφορούμε, πλην των δράσεων που προσφέρουν σε πληθυσμούς που υποφέρουν. Αν και πολλοί υποστηρίζουν ότι εάν έλλειπε η μεσολάβηση του Οργανισμού θα περίσσευαν πολλά περισσότερα χρήματα που θα ωφελούσαν τους πληθυσμούς – στόχους…
Τα Ηνωμένα Έθνη ξεχνούν βολικά ότι οι (Α)ΠΕ δεν είναι ανανεώσιμες, εφόσον στηρίζονται και εξαρτώνται 100% από ορυκτά τα οποία ΔΕΝ είναι ανανεώσιμα! Με την ανθρωπότητα να οδεύει σε επισιτιστική κρίση ως παρενέργεια των συγκρούσεων που ορισμένοι επιμένουν να τις αναλύουν επιλεκτικά ώστε να μην πληγούν -στα λόγια- οι στοχεύσεις τους (σ.σ. διότι στην πράξη θα πληγούν διότι με θεωρίες και ιδεολογήματα η πραγματικότητα δεν διαγράφεται), εξακολουθεί να κλείνει τα μάτια στο ότι καλλιεργήσιμες εκτάσεις καταλαμβάνονται για να φυτευθούν ανεμογεννήτριες η/και φωτοβολταϊκά!
Όπως π.χ. συμβαίνει στον κάμπο της Λάρισας; Ή μήπως να φυτεύονται καλλιέργειες οι οποίες αντί να θρέψουν τον κοσμάκη, αυτές να χρησιμοποιούνται στα βιοκαύσιμα; Που σταματά η τρέλα και η ιδεοληψία ορισμένων και που ξεκινά η λογική; Και με ολόκληρη την ανθρωπότητα να συζητά ότι σύντομα θα πει το ψωμί ψωμάκι, πόσο κοιμούνται τα αντανακλαστικά στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, ενώ φυτεύοντας σιτάρι μπορεί να αποδώσει σε λίγους μήνες και μάλιστα σε πολύ καλές τιμές;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου