Ήταν ίσως η σημαντικότερη ομιλία που έδωσε ο Νίκος Αναστασιάδης στη διάρκεια της δεκαετούς θητείας του. Με διάθεση αυτοκριτικής και χωρίς να θέλει να ωραιοποιήσει καταστάσεις. Με αλήθειες και προβληματισμούς, κατάφερε να αναδείξει την αδυναμία των σύγχρονων ηγετών να αντιμετωπίσουν ή να προλάβουν τις παγκόσμιες κρίσεις. Προβληματίστηκε και κατάφερε να προβληματίσει την ηγεσία του ΟΗΕ για το μέλλον του Οργανισμού.
Το σίγουρο είναι πως η δέκατη και τελευταία παρουσία του Προέδρου Αναστασιάδη στο βήμα της Γενικής Συνέλευσης κέντρισε το ενδιαφέρον των υπόλοιπων ηγετών. Το κατάφερε παραβιάζοντας τη διπλωματική εθιμοτυπία. Μίλησε ανοιχτά για φθίνουσα πορεία και σταδιακή απώλεια της αξιοπιστίας του διεθνούς οργανισμού, για αδυναμίες και αναποτελεσματικότητα. Για αποτυχία των ηγετών να εφαρμόσουν τις πρόνοιες του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Και έπεισε αφού εστίασε στο δάσος και όχι το δέντρο.
Ο Πρόεδρος έδειξε μέσα από τα λόγια του το δρόμο της συλλογικής και συνολικής αντιμετώπισης των μεγάλων προκλήσεων. Ένας δρόμος που περνάει μέσα από την εφαρμογή των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας, την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου και την υλοποίηση προγραμμάτων για τη βελτίωση της ποιότητας διαβίωσης ανθρώπων που υποφέρουν.
Χωρίς να μασάει τα λόγια του, ο Νίκος Αναστασιάδης είπε πως ορισμένες συμπεριφορές έχουν μετατρέψει των ΟΗΕ σε «αποθετήριο προβλημάτων». Δεν έμεινε μέχρι εκεί αφού κατήγγειλε τη στάση ορισμένων χωρών, που -όπως είπε- βάζουν τα οικονομικά συμφέροντα τους πάνω από το διεθνές δίκαιο. Ανέχονται παραβιάσεις του διεθνές δίκαιου «αν ο παραβάτης βρίσκεται στη σφαίρα επιρροής τους».
Εμμέσως πλην σαφώς παρουσίασε τη Γενική Γραμματεία του ΟΗΕ δέσμια σε τέτοιες συμπεριφορές, χωρίς να της επιρρίπτει ευθύνες. Για αυτό και αναφέρθηκε στην άρνηση αυτών των κρατών να επιτρέψουν στον Αντόνιο Γκουτέρες να προχωρήσει στη μεταρρύθμιση και τον εκσυγχρονισμό του Οργανισμού, εξαιτίας πολιτικών σκοπιμοτήτων.
Αυτό που κατάφερε με την ομιλία του ο Πρόεδρος ήταν να θέσει το τεράστιο πρόβλημα της αυταρχικότητας ηγετών στη σωστή του βάση. Φωτογράφισε τους σύγχρονους ταραξίες και ταραχοποιούς, όπως οι Ερντογάν και Πούτιν, χωρίς να τους κατονομάσει σε εκείνο το μέρος της ομιλίας του. Και μοίρασε τις ευθύνες τους, με τους ηγέτες που με την ανοχή τους στρώνουν το χαλί για να περάσουν όσοι έχουν αναθεωρητικές βλέψεις.
Με αυτά του τα λόγια «χτύπησε» το ζήτημα των περιφερειακών διενέξεων στη ρίζα του και κάλεσε τη διεθνή κοινότητα να αναζητήσει πρακτικές λύσεις, πριν να είναι αργά.
ΠΗΓΗ cyprustimes
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου