Οι μετανάστες που θέλουν να έρθουν στην ΕΕ επιλέγουν όλο και περισσότερο τη διαδρομή μέσω της ανατολικής Μεσογείου, αναφέρει η Welt.
Η διαδρομή οδηγεί από την Τουρκία στην Ιταλία και είναι πολύ μεγαλύτερη από εκείνη μέσω Ελλάδας. Υπάρχει λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι παίρνουν το ρίσκο ούτως ή άλλως.
Η μετανάστευση μέσω της Μεσογείου δείχνει ένα νέο, άσχημο πρόσωπο αυτές τις μέρες: σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR), έξι Σύριοι έχασαν τη ζωή τους στα μέσα Σεπτεμβρίου ενώ προσπαθούσαν να φτάσουν στην ΕΕ μέσω της Μεσογείου.
Ο θάνατός τους αποκαλύπτει μια νέα πτυχή του κινδύνου που ενέχει αυτή η μεταναστευτική διαδρομή: οι τέσσερις ενήλικες και τα δύο παιδιά, ηλικίας ενός και δύο ετών, δεν πνίγηκαν, αλλά πέθαναν από πείνα και δίψα, όπως ανέφεραν οι επιζώντες επιβάτες.
Η σημερινή τραγωδία υποδηλώνει μια αλλαγή στις μεταναστευτικές κινήσεις. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι προσπαθούν να φτάσουν στην Ιταλία - και συνεπώς στην ΕΕ - μέσω θαλάσσης από την Τουρκία. Το σκάφος στο οποίο επέβαιναν οι έξι άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους είχε επίσης αναχωρήσει από την τουρκική πόλη Αττάλεια.
Η πιο προφανής διαδρομή για τους ανθρώπους που θέλουν να φτάσουν στην ΕΕ από τη Μέση Ανατολή είναι από την Τουρκία προς την Ελλάδα. Τα ελληνικά νησιά, όπως η Λέσβος, η Χίος ή η Σάμος, απέχουν μερικές φορές μόνο λίγα χιλιόμετρα από την τουρκική ενδοχώρα- μια φουσκωτή βάρκα με μια μικρή μηχανή είναι το μόνο που χρειάζεται για να περάσετε.
Ένας αγώνας ενάντια στο χρόνο
Η κατάσταση είναι διαφορετική στη λεγόμενη διαδρομή της Καλαβρίας από την Τουρκία προς την Ιταλία: η απόσταση από την Αττάλεια έως την ιταλική περιοχή της Καμπανίας υπερβαίνει ήδη τα 1200 χιλιόμετρα σε ευθεία γραμμή. Αντί για λίγες ώρες, αυτή η διέλευση διαρκεί συχνά μια εβδομάδα ή και περισσότερο.
Αυτό καθιστά τη διαδρομή αυτή ιδιαίτερα επικίνδυνη: δεν είναι μόνο η θάλασσα ένας θανάσιμος εχθρός, αλλά και ο αγώνας ενάντια στον χρόνο με τα αποθέματα τροφίμων και νερού που λιγοστεύουν στο πλοίο. Η ομάδα με τους έξι Σύριους είχε ήδη μετακινηθεί για περισσότερο από μία εβδομάδα προτού η ιταλική ακτοφυλακή τους διασώσει από την κεντρική Μεσόγειο.
Σύμφωνα με παρατηρητές, το γεγονός ότι οι μετανάστες αναλαμβάνουν όλο και περισσότερο αυτό το ρίσκο έχει να κάνει με τη συνοριακή πολιτική της Ελλάδας. Στόχος της Αθήνας είναι να αφήσει όσο το δυνατόν λιγότερους μετανάστες να εισέλθουν στη χώρα. Με τον τρόπο αυτό, οι αξιωματούχοι καταφεύγουν συστηματικά σε μεθόδους που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Στα λεγόμενα pushbacks, οι άνθρωποι εκδιώκονται συλλογικά χωρίς να ελέγχεται το δικαίωμά τους σε προστασία. Πολυάριθμες μελέτες έχουν τεκμηριώσει αυτή την πρακτική. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι διαδικασίες συνοδεύονται από βία. Σε πολλές περιπτώσεις, ακόμη και άνθρωποι που έχουν ήδη φτάσει σε ελληνικό νησί συγκεντρώνονται, παραδίδονται σε σωσίβιες λέμβους και σύρονται προς τα τουρκικά ύδατα.
Όσον αφορά τη θαλάσσια οδό προς την Ιταλία, ο Τούρκος υπουργός Εσωτερικών Σουλειμάν Σοιλου δήλωσε στα τέλη του περασμένου έτους: "Γιατί έχει μετατοπιστεί η διαδρομή εκεί; Επειδή υπάρχουν απωθήσεις στο Αιγαίο". Η Ελλάδα αρνείται τους ισχυρισμούς.
Προφανώς παίζουν ρόλο και οι δυσκολίες στη βαλκανική διαδρομή. Όσοι καταφέρνουν να φτάσουν στην Ελλάδα και θέλουν να συνεχίσουν προς τη Δυτική Ευρώπη πρέπει πρώτα να εγκαταλείψουν ξανά την ΕΕ και να διασχίσουν πολλά σύνορα στα Δυτικά Βαλκάνια, όπως η Βόρεια Μακεδονία, η Σερβία και η Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Αλλά και εκεί εφαρμόζονται όλο και περισσότερο αυστηροί συνοριακοί έλεγχοι.
Το Δίκτυο Παρακολούθησης της Βίας στα Σύνορα περιγράφει την κατάσταση ως εξής: "Οι συστηματικές απωθήσεις από μεταμφιεσμένες και ένοπλες αρχές είναι ένα επαναλαμβανόμενο χαρακτηριστικό (...) κατά μήκος ολόκληρης της διαδρομής των Δυτικών Βαλκανίων". Ειδικά μετά την πανδημία, οι βίαιες και παράνομες πρακτικές έχουν αυξηθεί σημαντικά, αναφέρει η ιστοσελίδα της ΜΚΟ.
Ο οργανισμός διαχείρισης συνόρων Frontex επιβεβαιώνει ότι όλο και περισσότεροι μετανάστες στην Τουρκία στρέφονται προς τη διαδρομή προς την Ιταλία: "Κερδίζει ολοένα και μεγαλύτερη σημασία, ακόμη και αν δεν είναι ακόμη η κύρια διαδρομή. Η κύρια διαδρομή είναι η διαδρομή των Δυτικών Βαλκανίων. Αλλά ναι, έχουμε παρατηρήσει μια αυξανόμενη τάση από την Τουρκία προς την Ιταλία και περιστασιακά προς την Αλβανία", δήλωσε εκπρόσωπος της Frontex στη Welt.
Αυτό επιβεβαιώνεται και από τα στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες: ενώ μέχρι τις 19 Σεπτεμβρίου του 2021 είχαν περάσει από την Τουρκία στην Ιταλία 5.664 άτομα, φέτος έχουν ήδη διπλασιαστεί, δηλαδή 11.016 άτομα.
Αυτό σημαίνει ότι η διαδρομή αυτή έχει αυξηθεί δυσανάλογα, καθώς η συνολική μετανάστευση μέσω της Μεσογείου έχει αυξηθεί μόνο κατά 55%. Και αυτό παρά το γεγονός ότι η τουρκική ακτοφυλακή αναφέρει επανειλημμένα ότι εμπόδισε τις βάρκες να περάσουν στην Ιταλία. "Έχουμε μια συμφωνία. Κάνουμε τα πάντα για να σταματήσουμε αυτή τη διαδρομή προς την Ιταλία", δήλωσε ο Τούρκος υπουργός Εσωτερικών Σοιλού.
Η Γερμανία και η Γαλλία είναι δημοφιλείς προορισμοί
Εκτός από την πολυσύχναστη διαδρομή από την Τουρκία προς την Ιταλία, αυξάνονται επίσης οι αναχωρήσεις από τον χτυπημένο από την κρίση Λίβανο. Συνεπώς, οι μετακινήσεις στην ανατολική Μεσόγειο αυξάνονται σημαντικά συνολικά.
Οι συνεχιζόμενες αλλά και οι νέες κρίσεις ευθύνονται για την εξέλιξη αυτή. Επηρεάζουν τόσο τις χώρες καταγωγής των μεταναστών όσο και τις λεγόμενες χώρες διαμετακόμισης, δηλαδή τα σημεία λογαριασμού στη διαδρομή τους. Επιπλέον, οι ταξιδιωτικοί περιορισμοί έχουν χαλαρώσει και πάλι λόγω της πανδημίας.
Στη γενική πολιτική αστάθεια σε χώρες όπως ο Λίβανος και η Λιβύη προστίθενται οι αρνητικές επιπτώσεις της κρίσης της Κορόνας στην οικονομία: Οι άνθρωποι δεν μπορούν να βρουν δουλειά και αναζητούν εργασία στην Ευρώπη. Σε αυτό προστίθενται οι αυξημένες τιμές των τροφίμων λόγω του πολέμου στην Ουκρανία και ένα νέο κίνημα φυγής από το Αφγανιστάν από τότε που οι Ταλιμπάν ανέλαβαν και πάλι την εξουσία.
Οι εθνικότητες των μεταναστών που φθάνουν στην Καλαβρία και την Απουλία από την ανατολική Μεσόγειο ταιριάζουν επίσης με αυτές τις αιτίες: Πρόκειται κυρίως για Αφγανούς, με τους Αιγύπτιους στη δεύτερη θέση, ακολουθούμενους από Σύρους και Ιρανούς. Όσοι από αυτούς δεν δικαιούνται άσυλο, συχνά εγκαταλείπουν την Ιταλία για τον βορρά - η Γερμανία και η Γαλλία είναι μεταξύ των προτιμώμενων προορισμών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου