Φονικός Spike ER2 φέρνει το “τέλος” των επιθετικών ελικοπτέρων όπως τα ξέρουμε σήμερα;(Βίντεο)

To τέλος του επιθετικού ελικοπτέρου; Ο φονικός Spike ER2 διαθέσιμος στα ελικόπτερα H145 που αποκτήθηκαν και από την Κύπρο. Η Κυπριακή Δημοκρατία προχώρησε στο σημαντικό βήμα. Ένα πρόσφατο βίντεο της Airbus σχετικό με τις δυνατότητες του Η145 σε ρόλο υποστήριξης επίγειων δυνάμεων αλλά και αντιαρματικό, με την προσβολή στόχου με πύραυλο Spike ER2, αποκαλύπτει τη νέα μορφή των επιχειρήσεων ελικοπτέρων όπως αυτές διαμορφώνονται από τις δυνατότητες των νέων αερομεταφερόμενων πυραύλων.

Του Στέργιου Δ. Θεοφανίδη

Η Κύπρος λοιπόν αποσύρει από την ενέργεια τα 11 επιθετικά ελικόπτερα Mi-35P που διαθέτει και θα

τα αντικαταστήσει με 12 Airbus H145. Τα πρώτα έξι ελικόπτερα του τύπου αυτού, έχουν ήδη παραγγελθεί στο πλαίσιο συμφωνίας ύψους 140 εκατομμυρίων ευρώ, με την κυπριακή πλευρά να διατηρεί δικαίωμα προαίρεσης (option) για την αγορά έξι ακόμα ελικοπτέρων του ιδίου τύπου.

Οι Ισραηλινοί ως πρώτοι διδάξαντες με τους πυραύλους της οικογένειας Spike, βρίσκονται ήδη στο στάδιο της παραγωγής του Spike NLOS 6ης γενιάς, που πρωτοπαρουσιάστηκε στη διεθνή έκθεση αμυντικών συστημάτων Eurosatory, στο Παρίσι τον Ιούνιο του 2022. Ο ER2 με το μισό περίπου βάρος σε σχέση με τον 70 κιλών Spike NLOS, δηλαδή 34 μόλις κιλά, είναι πύραυλος ακτίνας 10 χιλιομέτρων, εκτοξευόμενος από επίγειες πλατφόρμες.

Η ακτίνα του αυξάνεται στα 16 χιλιόμετρα όταν εκτοξεύεται από ελικόπτερα και μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον ποικιλίας στόχων χάρη στην πολεμική κεφαλή HEAT ή PBF (Penetration Blast – Fragmentation) που μπορεί εναλλακτικά να φέρει. Η δυνατότητα του όπλου α προσβάλει στόχους με πολύ μεγάλη ακρίβεια διασφαλίζεται μέσω τριών διαμορφώσεων καθοδήγησης. Fire & Forget, Fire & Observe και Fire to Target Coordinates.

Στην πρώτη διαμόρφωση ο εγκλωβισμός του στόχου έχει γίνει από το ελικόπτερο – φορέα του όπλου, ή από άλλη πλατφόρμα στο έδαφος ή στον αέρα και απλά ο πύραυλος εκτοξεύεται εναντίον του, χωρίς το πλήρωμα του ελικοπτέρου να παρεμβαίνει στον καθορισμό της διαδρομής του. Το ίδιο ισχύει και για την τρίτη διαμόρφωση. Το όπλο διαθέτει ενσωματωμένη μονάδα IMU (Inertial Measurement Unit), για την καθοδήγησή του με ακρίβεια σε συγκεκριμένο σημείο.

Το πλήρωμα του ελικοπτέρου – φορέα, έχει τη δυνατότητα προεπιλογής της γωνίας προσβολής του στόχου (χαμηλή-οριζόντια, μέση 45 μοιρών και υψηλή άνω των 70 μοιρών) και στις τρεις διαμορφώσεις καθοδήγησης και εγκλωβισμού, παράλληλα με τη δυνατότητα ματαίωσης της προσβολής. Στη δεύτερη διαμόρφωση (Fire & Observe), το όπλο λειτουργεί περίπου ως περιφερόμενο πυρομαχικό (loitering munition).

Παρατηρώντας το βίντεο της Airbus που παρατίθεται στο αφιέρωμα αυτό, ο συγκυβερνήτης του ελικοπτέρου χρησιμοποιεί ένα φορητό υπολογιστή (ταμπλέτα) στον οποίο έχει εικόνα, μέσω RF data link, από τους υψηλής ευκρίνειας (HiRes) αισθητήρες του πυραύλου. Υπερύθρων (IIR) και ημέρας (CCD). Μπορεί έτσι να επιλέξει οποιονδήποτε στόχο, χάρη στον πολυφασματικό αισθητήρα έρευνας και εγκλωβισμού στόχων του όπλου.

Με την MBDA να βρίσκεται πολύ κοντά στην ολοκλήρωση της ανάπτυξης ενός αντίστοιχων δυνατοτήτων και επιδόσεων πυραύλου, του Akeron LP, αλλά και με δεδομένο το ότι η επιβιωσιμότητα του επιθετικού ελικοπτέρου σε περιβάλλον που καλείται να δράσει ως αντιαρματική, αντιαποβατική και εγγύς υποστήριξης πλατφόρμα, πετώντας σε μικρά ύψη και εντός της ακτίνας φορητών αντιαεροπορικών πυραύλων (MANPADS), είναι πλέον ανοικτά αμφισβητήσιμη (Ουκρανία), μας οδηγούν στο ασφαλές συμπέρασμα ότι οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις στο σύνολό τους και όχι μόνο ο Ελληνικός Στρατός, επιβάλλεται να επενδύσουν σε τέτοιου είδους όπλα.

Το να αποκτηθεί η δυνατότητα προσβολής αρμάτων μάχης, αποβατικών δυνάμεων, εχθρικών ΤΠΚ καθώς και συγκεντρώσεων προσωπικού, από ασφαλείς αποστάσεις και με πολύ μεγάλη ακρίβεια, είναι ζητούμενο κρίσιμης σημασίας όχι μόνο για τη νησιωτική Ελλάδα και το ανατολικό Αιγαίο, αλλά και για τον Έβρο.

Η καθυστέρηση που έχει σημειωθεί στην απόκτηση και ένταξη σε υπηρεσία του ισραηλινού Spike NLOS (Rafael), επάνω στα επιθετικά ελικόπτερα Apache της Αεροπορίας Στρατού και τις κανονιοφόρους του Πολεμικού Ναυτικού, είναι απαράδεκτη, καθώς το συγκεκριμένο σύστημα, υπό φυσιολογικές συνθήκες, θα έπρεπε να συνιστά απόλυτη προτεραιότητα.

Το ότι δεν υπάρχουν κονδύλια διαθέσιμα, δεν μπορεί να είναι δικαιολογία για την καθυστέρηση αγοράς ενός τόσο ζωτικής σημασίας όπλου για την ελληνική άμυνα. Εάν η καθυστέρηση αποδίδεται σε ισραηλινή υπαιτιότητα, η Ελλάδα οφείλει άμεσα να στραφεί στην ευρωπαϊκή εναλλακτική των Akeron MP αλλά και τους Akeron LP.

Κλείνοντας, αξίζει να σημειωθεί ότι το H145 (μέχρι πρόσφατα γνωστό ως EC145 T2) είναι δικινητήριο (κινητήρες Safran Arriel 2) πολλαπλών ρόλων ελικόπτερο. Στη διαμόρφωση H είναι εξοπλισμένο με τη συλλογή HForce, στην οποία περιλαμβάνονται πυργίσκος ηλεκτροοπτικών MX-15 της Wescam, συστήματα απεικόνισης και στοχοποίησης επί κάσκας (HMD) τύπου Scorpion, πολυβόλο των 12,7 χιλιοστών, πυροβόλο Μ621 των 20 χιλιοστών και κάλαθοι ρουκετών, καθοδηγούμενων και μη, διαφόρων διαμετρημάτων έως 70 χιλιοστών.

Μέχρι στιγμής το Η145 έχει επιλεγεί από την Ουγγαρία (20 μονάδες), τη Γερμανία (15 μονάδες), τη Σερβία (9 μονάδες), την Κύπρο (6 μονάδες), την Ταϊλάνδη (5 μονάδες) και το Λουξεμβούργο (2 μονάδες).

ΠΗΓΗ defence-point