Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Σε μετωπική σύγκρουση επιχειρεί να οδηγήσει τις εξελίξεις στην περιοχή ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ενώ παράλληλα κινείται σε διπλωματικό επίπεδο για τη «νομιμοποίηση» νέων και παλιών τετελεσμένων, κυρίως στην Κύπρο. Όσο η Άγκυρα «στοιβάζει» στο κλίμα έντασης κι άλλες προκλητικές ενέργειες τόσο ορατή φαντάζει η στρατιωτική αντιπαράθεση. Όλα εξαρτώνται από τη διαχείριση της Άγκυρας, κατά πόσο, τελικά, επιλέξει την πρόκληση επεισοδίου, την ώρα που δεν αποκλείεται πλέον να προκύψει σύγκρουση από ατύχημα. Η συμπεριφορά της κατοχικής Τουρκίας με τις συνεχείς προκλήσεις λειτουργούν όπως τη στάμνα που πηγαίνει πολλές φορές στη βρύση και όλοι αναμένουν πως κάποια στιγμή θα σπάσει. Συνεπώς τίποτε δεν αποκλείεται να συμβεί, την ώρα που οι απειλές είναι σχεδόν καθημερινές και ενισχύεται η ρητορική.
Μέσα στα πλαίσια αυτά, πάντως, η κατοχική Τουρκία δημιουργεί εναλλακτικές επιλογές για την πρόκληση κρίσης στην περιοχή. Αυτό επιβεβαιώνεται από την πρόσφατη κίνησή της με την υπογραφή συμφωνίας με τη Λιβύη, η οποία εντάσσεται στο παράνομο τουρκο-λιβυκό μνημόνιο. Η Άγκυρα, υιοθετώντας την τακτική των εντάσεων, επιχειρεί να έχει ενώπιόν της πολλά εναλλακτικά σενάρια, αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο της επιλογής, αναλόγως των δεδομένων και της συγκυρίας. Όπως συναφώς αναφέρουν ενημερωμένες πηγές, στα πλαίσια αυτά προετοιμάζει το έδαφος σε διάφορα μέτωπα.
Είναι ξεκάθαρο, λοιπόν, πως μετά τις τελευταίες εξελίξεις, το καθεστώς Ερντογάν έχει διευρύνει τις επιλογές του και προετοιμάζεται για το επόμενο βήμα. Οι επιλογές του πλέον είναι -εάν το επιλέξει- η πρόκληση κρίσης στο Αιγαίο, που καθημερινά προβαίνει σε παραβιάσεις, στο λιβυκό μέτωπο και την κυπριακή ΑΟΖ. Πού θα δώσει βάρος και θα ενισχύσει την ένταση, αυτό θα φανεί στη συνέχεια. Σε αυτό θα μετρήσει και το κόστος που θα έχει. Γι’ αυτό και δεν αποκλείεται να επιλέξει κρίση/ επεισόδιο μειωμένου γι’ αυτόν ρίσκου.
Βαρώσι και ΟΥΝΦΙΚΥΠ
Επί του εδάφους, στην Κύπρο, η Τουρκία παίζει το παιχνίδι της επιβολής νέων τετελεσμένων προτάσσοντας το θέμα της αναγνώρισης. Σε ό,τι αφορά το τελευταίο, η Άγκυρα σε διπλωματικό επίπεδο ενημερώνει για την πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, για προώθηση της αναγνώρισης του ψευδοκράτους. Βάρος δίνεται εν πρώτοις σε φιλικές προς την Τουρκία χώρες ενώ γίνεται προσέγγιση με ΟΗΕ και Ε.Ε., γνωρίζοντας τις δυσκολίες. Το κατοχικό καθεστώς εργαλειοποιεί το θέμα της ΟΥΝΦΙΚΥΠ, αξιώνει χωριστή συμφωνία για την παρουσία της Δύναμης στο νησί. Θέλει βασικά μια συμφωνία, όπως υπάρχει με την Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία εδράζεται στο ψήφισμα 186/64. Παρά το γεγονός ότι γνωρίζουν πως αυτό δεν είναι εφικτό επιμένουν και προειδοποιούν ότι θα εκδιώξουν την ΟΥΝΦΙΚΥΠ από τα κατεχόμενα. Αυτή η τακτική έχει όπως φαίνεται κέρδος. Ήδη, από τρίτους αναζητούνται τεχνικές λύσεις, όπως τις χαρακτηρίζουν. Σε αυτά τα πλαίσια εξετάζονται διάφορες επιλογές, όπως είναι η ανταλλαγή επιστολών, που θα αναφέρεται σε συνεννοήσεις μεταξύ των «δύο πλευρών» για διευκολύνσεις, που παρέχονται για τη διακίνηση της Ειρηνευτικής Δύναμης. Θα συνιστά και τούτο μιας μορφής συμφωνία, που δεν θα χρειάζεται ωστόσο υπογραφή. Πρόκειται για ικανοποίηση της τουρκικής αξίωσης με κάλυψη, καθώς δεν θα ανταποκριθεί ο ΟΗΕ στο αρχικό αίτημα. Πληροφορίες αναφέρουν πως η Άγκυρα πιέζει τον ΟΗΕ προβάλλοντας την επιβολή μέτρων, όπως το κλείσιμο των δύο στρατοπέδων και του ενός παρατηρητηρίου, που λειτουργεί η ΟΥΝΦΙΚΥΠ στα κατεχόμενα.
Η Λευκωσία, πάντως, που φαίνεται ότι έχει θορυβηθεί, στέκει στις διαβεβαιώσεις των Ηνωμένων Εθνών, που δεν έχουν πειστικό λόγο να εξηγήσουν γιατί έχουν παραλάβει το προσχέδιο χωριστής συμφωνίας, που κατέθεσε το κατοχικό καθεστώς στον Βοηθό Γενικό Γραμματέα αρμόδιο για τις ειρηνευτικές επιχειρήσεις, Ζαν Πιερ Λακρουά. Μια κίνηση που αντίκειται σε αποφάσεις του Διεθνούς Οργανισμού.
Σε ό,τι αφορά την περίκλειστη περιοχή της κατεχόμενης Αμμοχώστου, τα έργα συνεχίζονται. Με την τακτική της σαλαμοποίησης, εφαρμόζεται ο σχεδιασμός για εποικισμό της πόλης. Τα νέα έργα, που όπως έχουν εξαγγελθεί θα αφορούν κτίρια του δημοσίου, συνδέονται με τη λειτουργικότητα της περιοχής. Κι όλα αυτά ενόψει και της άφιξης του Ερντογάν, στις 15 Νοεμβρίου, στα κατεχόμενα για τα πανηγύρια με αφορμή την επέτειο ανακήρυξης του ψευδοκράτους. Υπενθυμίζεται συναφώς ότι ο Τούρκος Πρόεδρος έχει εξαγγείλει στρατιωτική ενίσχυση των κατεχομένων. Τούτο δεν έγινε μέχρι τώρα, υπάρχουν ωστόσο πληροφορίες που παραπέμπουν σε προετοιμασίες. Η ενίσχυση θα αφορά μόνο σε εξοπλισμό κι όχι προσωπικό.
Ενδεικτικό του γεγονότος, πάντως, ότι η Άγκυρα θα επιλέξει την κορύφωση της έντασης όσο πλησιάζουν οι εκλογές στην Τουρκία, μπορεί να θεωρηθεί και η απόφαση το νέο γεωτρύπανο να παραμείνει στον κόλπο της Αττάλειας μέχρι και τον άλλο μήνα, αν και υπήρχαν πληροφορίες ότι θα το έστελναν στην κυπριακή ΑΟΖ μετά την 7η Οκτωβρίου, όπου έληξε η NAVTEX.
Ενεργειακή δύναμη με ξένο αέριο
Στην εξίσωση των σχεδιασμών είναι και τα ενεργειακά. Και μάλιστα θεωρούνται από την τουρκική πλευρά και ως υψίστης προτεραιότητας. Είναι σαφές πως εξαρχής η Άγκυρα θέλει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο, ει δυνατόν και ρυθμιστικό, κυρίαρχο στα ενεργειακά. Ιδιαίτερα τώρα λόγω και των διεθνών εξελίξεων και την κρίση στην ενέργεια. Αυτό, σύμφωνα με την τουρκική λογική, μπορεί να γίνει εάν οι έρευνες και γεωτρήσεις της κατοχικής δύναμης στην Ανατολική Μεσόγειο (κυπριακή ΑΟΖ) και τη θαλάσσια περιοχή της Λιβύης, νοτίως της Κρήτης, έχουν αποτέλεσμα. Με ξένο αέριο δηλαδή θα καταστεί ενεργειακή δύναμη!
ΔΥΟ «ΓΕΡΑΚΙΑ» ΣΕ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΑ
Δυο «γεράκια», τοποθετήθηκαν από το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών σε Αθήνα και κατεχόμενα κι αυτό πρέπει να θεωρείται ενδεικτικό των τουρκικών προθέσεων έναντι της Κύπρου και της Ελλάδος. Δυο σκληροπυρηνικούς, που θεωρούνται οι «καταλληλότεροι» για να διαχειριστούν την πολιτική της έντασης, την επεκτατική πολιτική της Άγκυρας. Το πρώτο «γεράκι» είναι ο νέος «Πρέσβης», που έχει τοποθετηθεί στα κατεχόμενα. Πρόκειται για τον τέως πρόεδρο της Ένωσης Δικηγορικών Συλλόγων Τουρκίας, Μετίν Φεϊζίνογλου. Πρόκειται για τον άνθρωπο που μπορεί να συνδεθεί με το άνοιγμα της περίκλειστης περιοχής της Αμμοχώστου και οποίος έχει αναλάβει τη νομική διαχείριση προβλημάτων, που ενδεχομένως θα προκληθούν από το άνοιγμα της περίκλειστης περιοχής. Υπενθυμίζεται συναφώς ότι ο Μετίν Φεϊζίνογλου, ακραίος εθνικιστής και οπαδός της προσάρτησης των κατεχομένων, είχε οργανώσει συνέδριο στις 15 Φεβρουαρίου 2020, στην περίκλειστη περιοχή της Αμμοχώστου, στην παρουσία του Τούρκου αντιπροέδρου και του υπουργού Δικαιοσύνης. Στη διάρκεια του συνεδρίου εξετάσθηκαν νομικοί και πολιτικοί τρόποι υλοποίησης του εποικισμού. Εξετάσθηκαν τρόποι αντιμετώπιση αντιδράσεων, είτε από την ελληνική πλευρά είτε από το διεθνή παράγοντα. Διοργάνωσε, επίσης και συνέδριο στην Άγκυρα και πάλι για την Αμμόχωστο. Δεν προέρχεται από το διπλωματικό σώμα, είναι πολιτικός διορισμός από τον Ερντογάν, με τον οποίο στο παρελθόν υπήρξαν αντίπαλοι.
Το δεύτερο «γεράκι» είναι ο πολύπειρος διπλωμάτης Τσαγατάϊ Ερτσιγιές, που μετατέθηκε στην Αθήνα. Είναι υπέρμαχος της «Γαλάζιας Πατρίδας» και χειρίστηκε ζητήματα, που συνδέονται με την προώθηση της πολιτικής αυτής. Στο ενεργητικό του και η ενημέρωση ξένων πρεσβευτών στην Άγκυρα, το Μάιο του 2019, για τις παράνομες γεωτρήσεις του «Φατίχ», υποστηρίζοντας ότι ήταν… νόμιμες. Τις ίδιες ημέρες είχε ετοιμάσει και δημοσιοποιήσει παρουσίαση του τουρκικού ΥΠΕΞ ( «Υπεράκτιες δραστηριότητες της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο & Οριοθέτηση Θαλάσσιων Ορίων στο Διεθνές Δίκαιο»). Ήταν, δηλαδή, η «Γαλάζια Πατρίδα» σε παρουσίαση power point. Περαιτέρω, είναι ο ίδιος, ο οποίος δημοσίευσε στο twitter χάρτες με τις περιοχές που αξιώνει η κατοχική Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο.
Την ίδια ώρα, ο υφυπουργός Εξωτερικών, Σ. Ονάλ έχει τοποθετηθεί Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Τουρκίας στην έδρα του ΟΗΕ, στη Νέα Υόρκη. Αντικαθιστά τον Φ. Σινιρίογλου, ο οποίος έχει αφυπηρετήσει.
ΠΉΓΗ apopseis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου