H Σελεύκεια του Τίγρητος, μια Ελληνική μεγαλούπολη στο κεντρικό Ιράκ, ήταν επί αιώνες ένα πολύ μεγάλο, κολοσσιαίων διατάσεων πολιτιστικό και εμπορικό κέντρο της Εγγύς Ανατολής.
Χτισμένη το 305 πΧ από τον Σέλευκο Α’ Νικάτωρα, σε επίκαιρη θέση, 20 χλμ ΒΔ της Βαβυλώνας, γρήγορα επισκίασε την Μητρόπολη της Μεσοποταμίας.
Γρήγορα έφτασε σε τέτοια ακμή, ώστε το 230 πΧ είχε πληθυσμό 600.000 (!) κατοίκους με τους Έλληνες να φτάνουν τις 200.000, μεταξύ αυτών 50.000(!) Μακεδόνες, ενώ 40.000 Ιουδαίοι, 150.000 Σύροι και 200.000 Χαλδαίοι. Βαβυλώνιοι και Ιρανοί συμπλήρωναν τον γιγάντιο πληθυσμό της.
Την διοίκηση της αχανούς πόλεως την ασκούσε ο εκάστοτε Σατράπης της Βαβυλωνίας που ήταν πάντα Έλληνας, συνεπικουρούμενος από 12 “Πελιγανες” Μακεδονικής συνήθως καταγωγής αφού οι Μακεδόνες αποτελούσαν εξέχον στοιχείο της Ελληνικής κοινότητας.
Η Ελληνική κυριαρχία τερματίστηκε στις 8 Ιουλίου 141 πΧ όταν οι Παρθοι κατέλαβαν την πόλη, αλλά σε γενικές γραμμές αφήσαν απείραχτο το ελληνικό στοιχείο, που συνέχιζε να ακμάζει.
Το πρώτο πλήγμα κατά της πόλεως έγινε το 114 μΧ όταν οι Λεγεώνες του Τραιανου κατέλαβαν την πόλη.
Το 165 μΧ η ιστορική μεγαλούπολη λεηλατήθηκε φρικτά επι 15 μέρες από τα Ρωμαίικα στρατεύματα του Αβιδιου Κασσιου που συν τοις αλλοις, απέσπασαν το κολοσσιαίο (ύψους 12 μ) άγαλμα του Απόλλωνα από τον κεντρικό ναό της πόλεως για να σταλεί στην Ρώμη.
Η χαριστική βολή επήλθε το 197 μΧ., όταν οι Λεγεώνες του Σεπτιμιου Σεβηρου μπήκαν ξανά στην πολύπαθη πόλη, για να αποτελειώσουν ότι είχε μείνει από την καταστροφή του 165.
Η καταστροφή ήταν τόσο πλήρης, ώστε το 363 μΧ, όταν ο Ιουλιανος πολιορκούσε την γειτονική Κτησιφωντα, βρήκε μόνο ερείπια, ενώ το 627 μΧ ο Ηράκλειος όταν πάλι πολιορκούσε την Περσική πρωτεύουσα δεν μπορούσε να “βρει κανέναν να του πει για την Ελληνική μεγαλούπολη”.
Ο Ελληνικός πληθυσμός της, η ό,τι απέμεινε από αυτόν διασκορπίστηκε και αφομοιώθηκε από τους γειτονικούς γηγενείς πληθυσμούς, αν και Ελληνόφωνοι υπήρχαν στο Ιράκ μέχρι και τον 8ο(!) αιώνα.
ΠΗΓΗ armynow
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου