Σύγχυση προκλήθηκε με δημοσίευμα το οποίο αναφερόταν στο μέλλον του προγράμματος ελικοπτέρων έρευνας και διάσωσης (SAR) AW-139 της ιταλικής Leonardo, καθώς η μεταφορά από στόμα σε στόμα κατέληξε σε μια πρόταση: «το πρόγραμμα ακυρώθηκε»!
Ωστόσο, δεδομένου του ότι το συγκεκριμένο ελικόπτερο αποτελεί την επιλογή της Πολεμικής Αεροπορίας, ήταν λογικό το DP να επιχειρήσει μέσω του ρεπορτάζ να ξεδιαλύνει… το μυστήριο! Κανόνας νούμερο ένα και ο πλέον βασικός: Διαβάζεις προσεκτικά το δημοσίευμα και δεν περιορίζεσαι στον τίτλο και τη μεταφορά από στόμα σε στόμα!
Η αλήθεια είναι, ότι η αναφορά στο πρόγραμμα έδινε… λαβή για συζητήσεις, καθώς, επί λέξει, υποστήριζε ότι «φαίνεται ότι έχει ωριμάσει η απόφαση “παγώματος” του προγράμματος αγοράς νέων ελικοπτέρων, το οποίο κατεβαίνει πολύ χαμηλά στην προτεραιοποίηση»! Και σε περιβάλλον περιορισμένης διαθεσιμότητας κονδυλίων, απλά αγοράζεις κάτι άλλο ως υψηλότερη προτεραιότητα. Αυτό όμως έχει -νοηματική- διαφορά. Μια παρατήρηση: Το «πάγωμα», ως έννοια, δεν ισοδυναμεί με την απλή καθοδική πορεία στη λίστα προτεραιοτήτων. Εάν αυτό έχει συμβεί.
Το DP απηύθυνε σχετική ερώτηση σε συνεργάτες του υπουργού Άμυνας, η οποία όμως έμεινε επί της ουσίας αναπάντητη, με την επίκληση της παρουσίας του Νίκου Δένδια στο Λονδίνο. Προφανώς θα επανέλθουμε. Ωστόσο, εάν διαβάσει κανείς τις τελευταίες αναφορές του υπουργού στις -πολυπληθείς- συνεντεύξεις και δηλώσεις του, έκανε λόγο για ομοιοτυπία του στόλου ελικοπτέρων στον Στρατό Ξηράς και το Πολεμικό Ναυτικό. Άρα, θα μπορούσε να υποστηριχθεί εύσχημα, ότι η παράλειψη της Πολεμικής Αεροπορίας ήταν σκόπιμη. Αυτό αναφέρει και στην εισαγωγική παράγραφο το επίμαχο δημοσίευμα. Χωρίς φυσικά να αποκλείεται οποιαδήποτε απόφαση στο μέλλον.
Όλα αυτά με βάση απλές λογικές σκέψεις. Πάσα διατύπωση αντίρρησης, δηλαδή κάποιας εναλλακτικής λογικής ερμηνείας, προφανώς καλοδεχούμενη. Η πλευρά της Πολεμικής Αεροπορίας, διευκρίνισε, ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα αναφορικά με την απόφαση του Κλάδου να επιλέξει τον συγκεκριμένο τύπο ελικοπτέρου, αλλά και για την παραμονή του ανάμεσα στις κορυφαίες προτεραιότητες. Απλώς, για την υλοποίηση του προγράμματος αναμένεται η δέσμευση και διαθεσιμότητα των απαραίτητων πιστώσεων που θα το θέσουν σε τροχιά υλοποίησης.
Κόστος ανά ώρα πτήσης
Υπογραμμίζεται ξανά, ότι αυτές είναι οι επίσημες θέσεις που διατυπώθηκαν στις συνομιλίες αρμοδίως. Στο ρεπορτάζ του DP προέκυψε και κάτι ακόμα ενδιαφέρον. Κύκλοι της ιταλικής εταιρίας (Leonardo) που ρωτήθηκαν για το δημοσίευμα, διέψευσαν ότι έχει κατατεθεί οποιαδήποτε προσφορά στο Λιμενικό Σώμα / Ελληνική Ακτοφυλακή για ελικόπτερα. Ως γνωστόν, η εταιρία επικράτησε στον διαγωνισμό για τρία ελικόπτερα της Πολιτικής Προστασίας. Με αυτό ως αφορμή, οι ίδιοι κύκλοι, ερωτώμενοι για το σημαντικό θέμα του κόστους ανά ώρα πτήσης του AW-139 τόσο στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος όσο και στη διαμόρφωση SAR για την Πολεμική Αεροπορία, διέψευσαν τόσο την αναφορά περί κόστους 3,3 περίπου χιλιάδων ανά ώρα πτήσης, όσο και το κόστος των 2000 ευρώ ανά ώρα που είχε αναφερθεί και έχει καταγραφεί σε δημοσιεύματα για την Πολεμική Αεροπορία.
Για το πρόγραμμα της Πολιτικής Προστασίας διευκρίνισαν ότι το μέγεθος αυτό αποτελούσε το «ταβάνι» που δεν θα έπρεπε να υπερβαίνουν οι συμμετέχοντες στον διαγωνισμό. Όσον αφορά το πραγματικό κόστος που έχει υποβληθεί στις προτάσεις για τις δυο περιπτώσεις, το προσδιόριζαν στο ύψος 2.850 ευρώ, ανάλογο με αυτό του Black Hawk. Η αναφορά αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία, λόγω του επίσημου χαρακτήρα της. Υπενθύμισαν δε, ότι στην ίδια πρόταση υπάρχει δέσμευση – υποχρέωση που αναλαμβάνει η Leonardo, υπό την απειλή ρητρών, να διασφαλίσει διαθεσιμότητα 95%(!) στα ελικόπτερα SAR. Πάντα σύμφωνα με τις επίσημες δηλώσεις.
Με την ευκαιρία όμως, το δημοσίευμα είχε κι άλλες ενδιαφέρουσες αναφορές. Η κυριότερη, αφορά στην υποστήριξη και αναβάθμιση των υφισταμένων ελικοπτέρων του Στόλου, δηλαδή τα AgustaBell AB-212 και τα γνωστά Eurocopter AS 332C1 Super Puma. Για τα πρώτα, ότι πολλές χώρες τα διατηρούν σε υπηρεσία υλοποιώντας προγράμματα εκσυγχρονισμού, όπως έχει αναφέρει και το DP, ενώ για τα δεύτερα, ότι αποφασίστηκε η ενεργοποίηση του προγράμματος συντήρησης – υποστήριξης.
Άλλο φυσικά αυτό και άλλο η απόφαση εκσυγχρονισμού. Κάθε σχετική απόφαση, προφανώς θα πρέπει να λάβει υπόψη το κόστος, το οποίο και θα «ζυγίσει» απέναντι στην προοπτική προμήθειας καινούργιων. Όπως όμως και στην περίπτωση των μαχητικών αεροσκαφών, ο κανόνας είναι ότι ΔΕΝ πετάς στα σκουπίδια αεροπορικές πλατφόρμες, ειδικά όταν έχουν μπροστά τους πολλές ώρες πτήσης, εάν μπορείς να τις επαναφέρεις σε υπηρεσία με λελογισμένο κόστος.
Η ακεραιότητα της εξοπλιστικής διαδικασίας
Εναλλακτικά, θα μπορούσαν να διατεθούν σε κάποια άλλη υπηρεσία του Δημοσίου για να καλύψουν τις ανάγκες. Κι όλα αυτά, από τη στιγμή που η προμήθεια καινούργιων ελικοπτέρων με την ένα προς ένα αντικατάσταση όσων αποσύρονται, είναι εξ ορισμού πολύ δαπανηρή. Όμως έχει πολύ μεγάλη σημασία, η ελληνική πλευρά να κάνει καλά και νοικοκυρεμένα τη δουλειά της. Διότι αυτό, με βάση την παρελθούσα εμπειρία, δυστυχώς δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο. Στην περίπτωση των διακρατικών συμβάσεων με τις ΗΠΑ, οι τιμές που δίνουν οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις, ως χρήστες του υλικού για το κόστος ανά ώρα πτήσης, δεν αμφισβητούνται. Το ίδιο ισχύει κι όταν υπάρχει επίσημη τοποθέτηση όλων των υποψηφίων προμηθευτών με τρόπο που δεσμεύει την αξιοπιστία τους και όχι με αόριστες διαρροές.
Όμως, για να είναι συγκρίσιμα τα μεγέθη, θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι διευκρινίζονται με απόλυτη σαφήνεια και αυστηρότητα προς κάθε υποψήφιο προμηθευτή, τα κριτήρια που χρησιμοποιεί η ελληνική πλευρά για να ορίσει το «κόστος ανά ώρα πτήσης»! Διότι εάν καθένας δίνει τιμές με βάση τον ξεχωριστό τρόπο υπολογισμού του μεγέθους σε κάθε αεροπορική δύναμη – χρήστη, τα μεγέθη και δεν είναι συγκρίσιμα και όσα διακινούνται είναι παραπλανητικά.
Πέραν του ότι τέτοια διαδικασία παραπληροφορεί τον φορολογούμενο πολίτη που επενδύει από το υστέρημά του στην προμήθεια υπερσύγχρονων αεροπορικών μέσων, θα μπορούσε να υποκρύπτει άλλες σκοπιμότητες. Η σκόπιμη ασάφεια μπορεί να χειραγωγηθεί επικοινωνιακά και μέσα από την καλλιέργεια σύγχυσης να καλυφθεί μια επιλογή που είχε προαποφασιστεί. Δεν προέκυψε δηλαδή ως αποτέλεσμα διαγωνιστικής διαδικασίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου