Οπλισμένα ελικόπτερα vs. επιθετικών. Η γερμανική αγορά ελικοπτέρων Airbus H145Μ επιβεβαιώνει την ολοένα αυξανόμενη παγκόσμια τάση.
Το γεγονός ότι όλο και περισσότερες δυνάμεις στρέφονται πλέον στην επιχειρησιακή αξιοποίηση ακόμη και μικρών ελικοπτέρων γενικής χρήσης, οπλισμένων με αντιαρματικούς πυραύλους ακτίνας μεγαλύτερης των 20 χιλιομέτρων, προς μερική ή ολική αντικατάσταση των εξειδικευμένων και πανάκριβων κατά συνέπεια επιθετικών ελικοπτέρων, έρχεται να επιβεβαιώσει η πρόσφατη επίσημη ανακοίνωση του γερμανικού υπουργείου Άμυνας για την αγορά 82 (62 συν 20 option) δικινητήριων ελαφρών ελικοπτέρων τύπου H145M.
Πριν από αρκετά χρόνια ο Γερμανικός Στρατός αποφάσισε την κατάργηση (απόσυρση) του επιθετικού ελικοπτέρου Tiger με το στόλο των ελικοπτέρων του τύπου αυτού, αλλά και τα μεταφορικά NH-90, να είναι καθηλωμένα επί σειρά ετών. Προ ενός έτους περίπου, η Γερμανία ανακοίνωσε την πρόθεσή της να προβεί στην αγορά επιθετικών ελικοπτέρων τύπου AH-64E Guardian, χωρίς μέχρι σήμερα να την έχει υλοποιήσει. Έθεσε κατά τον τρόπο αυτό τον Γερμανικό Στρατό εκτός του προγράμματος εκσυγχρονισμού των επιθετικών ελικοπτέρων Tiger που διαθέτει, στο επίπεδο Tiger Mk.III.
Αντί αυτού θα τα αντικαταστήσει με 82 συνολικά H145M. Ελαφρά δικινητήρια ελικόπτερα που θα έχουν τη δυνατότητα αξιοποίησης αντιαρματικών πυραύλων Spike ER και AKERON LP. Αξίζει εδώ επίσης να αναφερθεί ότι οι ειδικές δυνάμεις του Γερμανικού Στρατού αξιοποιούν ήδη επιχειρησιακά 24 τέτοια ελικόπτερα, με τα οκτώ από αυτά να είναι ειδικά εξοπλισμένα για τη διενέργεια αποστολών Combat SAR. Οι γερμανικές ειδικές δυνάμεις θα αποκτήσουν άλλα πέντε H-145M από την καινούρια παρτίδα των 62 και τα υπόλοιπα 57 θα παραδοθούν σε μονάδες του Γερμανικού Στρατού. Το ύψος της εν λόγω αγοράς θα ανέλθει σε 2,3 δισεκατομμύρια δολάρια (2,1 δισεκατομμύρια ευρώ), ενώ στο σύνολό τους τα νέα ελικόπτερα θα έχουν τη δυνατότητα εκτόξευσης αντιαρματικών πυραύλων Spike ER 2/LR.
Εξετάζοντας την ελληνική διάσταση του συγκεκριμένου ζητήματος και με την εκ νέου προτεραιοποίηση των ελληνικών εξοπλιστικών προγραμμάτων να βρίσκεται σε εξέλιξη, η επικείμενη ένταξη του πυραύλου Spike NLOS σε ελληνική υπηρεσία, αλλάζει τα δεδομένα. Πρώτα από όλα μέσω μίας ευρύτερης συνεργασίας με την ισραηλινή αμυντική βιομηχανία, επιβάλλεται να αξιοποιηθούν και τα OH-58D Kiowa Warrior ως πλατφόρμες εκτόξευσης τέτοιων Stand-off όπλων. Το ίδιο φυσικά μπορεί να γίνει και με τον ευρωπαϊκό AKERON LP, την αεροφερόμενη έκδοση του νέου αντιαρματικού πυραύλου MMP (AKERON MP) της MBDA.
Υπάρχουν επομένως επιλογές που η ελληνική Αεροπορία Στρατού μπορεί να εξετάσει, προκειμένου να μετατρέψει τα ελικόπτερα αυτά σε πραγματικές stand-off αντιαρματικές και αντιαποβατικές πλατφόρμες άρνησης πρόσβασης περιοχής. Τα ίδια δεδομένα οπωσδήποτε ισχύουν και στην περίπτωση των 35 νέων ελικοπτέρου γενικής χρήσης UH-60M (το σύστημα υποστήριξης εξωτερικών φορτίων ESSS [External Stores Support System] περιλαμβάνει τις πτέρυγες ανάρτησης οπλισμού του Assault Pack με δυνατότητα οπλικού φορτίου 10.000 λιβρών ή 4.535 κιλών), ενώ τις ίδιες επιλογές έχει και η Διοίκηση Αεροπορίας Ναυτικού, ενσωματώνοντας τέτοια όπλα τόσο στα S70B Aegean Hawk, όσο και στα MH-60R.
Οι εξελίξεις στον διετή πλέον πόλεμο στην Ουκρανία, αποδεικνύουν χωρίς περιθώριο αμφιβολίας, ότι ακόμα και επιθετικά ελικόπτερα εξοπλισμένα με σύγχρονα συστήματα αυτοπροστασίας που περιλαμβάνουν δυνατότητες προειδοποίησης (MAWS – Missile Approach Warning System) και παραπλάνησης-τύφλωσης (DIRCM – Directed Infrared Countermeasure System) επερχόμενων πυραύλων, έχουν εξαιρετικά περιορισμένες πιθανότητες επιβίωσης πάνω από το πεδίο επιχειρήσεων.
Πρωταγωνιστικό ρόλο δε, έχουν πλέον τα χαμηλού κόστους drones, τόσο για τη διενέργεια επιχειρήσεων επιτήρησης και καταγραφής των κινήσεων του αντιπάλου, όσο και για την προσβολή των δυνάμεων, ακόμη και εντός ορυγμάτων και προστατευμένων θέσεων! Η ελληνική επιχειρησιακή οπτική επομένως και κατ’ επέκταση και οι τακτικές οφείλουν να προσαρμοστούν πάνω σε αυτά τα νέα δεδομένα. Δυνατότητες συνεργασιών υπάρχουν και μάλιστα με πολλές χώρες. Τόσο εντός, όσο και εκτός Ευρώπης…
Περισσότερο από κάθε άλλη φορά στο παρελθόν, σήμερα επιβεβαιώνεται η άποψη (που ανέδειξε με τη δουλειά και τις δημόσιες παρεμβάσεις του ο καθηγητής της Σχολής Ευελπίδων, Κ. Γρίβας), ότι μία πραγματικά αποτελεσματική άμυνα μπορεί να στηθεί με χαμηλού κόστους και άκρως φονικά συστήματα. Οι Χούθι από την άλλη πλευρά έχουν εφαρμόσει με πολύ μεγάλη επιτυχία ως επιχειρησιακό δόγμα και το ότι τα χαμηλού κόστους νέα όπλα, είναι άκρως αποτελεσματικά και για σκοπούς επίθεσης…
Την ίδια αρχή ασπάζεται εδώ και 15 τουλάχιστον χρόνια και η Τουρκία. Η γκάμα των όπλων που έχει πλέον να επιδείξει η βιομηχανία της, αυτό αποδεικνύει. Στην Ελλάδα ποιες ακριβώς είναι οι ενέργειες αντιμετώπισης της νέας απειλής (σε όλες της τις μορφές…) που πρεσβεύουν αυτά τα όπλα, τα οποία έχουν ενταχθεί στις τάξεις των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων; Προς το παρόν διανύουμε στην εποχή των υπουργικών αφηγημάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου