του Mathieu Bock-Côté*, από τις Εναλλακτικές Εκδόσεις κυκλοφορεί το βιβλίο του, Η φυλετιστική Επανάσταση και άλλα ιδεολογικά ζιζάνια.
Από την προβολή τραγουδιστριών όπως η Jul και η Aya Nakamura μέχρι την προώθηση της vegan κουζίνας και την επιλογή drag queens να μεταφέρουν την Ολυμπιακή φλόγα, η αισθητική των Ολυμπιακών Αγώνων του 2024 αποκαλύπτει την επιθυμία όχι να γιορτάσουν τη Γαλλία, αλλά να δημιουργήσουν μια διαφορετική Γαλλία.
Μετά την Τρίτη 7 Μαΐου, η Γαλλία βρίσκεται σε κατάσταση υποχρεωτικού ενθουσιασμού για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η άφιξη του ιστοφόρου Belem από την Ελλάδα υποτίθεται ότι έβαλε τέλος στους δισταγμούς όλων. Και όμως, αν και δεν είχαν κανένα δικαίωμα να το κάνουν, κάποιοι εξομολογήθηκαν ορισμένες επιφυλάξεις όταν είδαν τον ράπερ Jul να ανάβει τον ολυμπιακό λέβητα. Δεν ήταν λίγο προκλητικό; Το μήνυμα ήταν σαφές: αυτοί οι Αγώνες εντάσσονται σε μια σειρά γεγονότων που αποσκοπούν στην επιτάχυνση αυτού που θα μπορούσε να ονομαστεί μετάβαση από τον έναν πολιτισμό σε έναν άλλο. Θα πρέπει να δώσουμε μεγάλη προσοχή στον ιδεολογικό λόγο γύρω από τους Ολυμπιακούς Αγώνες για να δούμε ότι έχουν μετατραπεί σε μια επιχείρηση κατασκευής ταυτότητας.
Με τη χρήση κωδικών QR, το Παρίσι θα μεταβεί από μια κοινωνία ελευθεριών σε μια κοινωνία εξουσιοδοτήσεων.
Η ασφάλεια γύρω από τους Ολυμπιακούς Αγώνες προκαλεί ανησυχία, και δικαίως. Λίγοι, ωστόσο, εκφράζουν πραγματική ανησυχία για την τυποποίηση του κώδικα QR, ο οποίος υποτίθεται ότι μας καθησυχάζει. Μέσω του QR Code, (υποχρεωτικού για να μπορεί κάποιος να κινηθεί στους χώρους των αγώνων) το Παρίσι θα μεταβεί από μια κοινωνία ελευθεριών σε μια κοινωνία εξουσιοδοτήσεων. Για λίγες ώρες τον Δεκέμβριο, έγινε λόγος ακόμη και για πιθανό ολυμπιακό εγκλεισμό – αλλά η φράση απαγορεύτηκε γρήγορα. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να μη θεωρήσουμε ότι αυτό το μοντέλο διαχείρισης του πληθυσμού θα γίνει ο κανόνας για όλες τις μεγάλες διοργανώσεις τα επόμενα χρόνια.
Αλλά είναι η αισθητική των Αγώνων που τα λέει όλα. Η διαμάχη γύρω από την Aya Nakamura τον Μάρτιο δεν ήταν ασήμαντη. Παρουσιάστηκε ως το ιδανικό σύμβολο μιας παγκοσμιοποιημένης και ποικιλόμορφης Γαλλίας – και πράγματι, λέγεται ότι είναι η πιο δημοφιλής γαλλόφωνη τραγουδίστρια στον κόσμο. Αλλά πάνω απ’ όλα, επικαιροποίησε το περίφημο όραμα της γαλλικής γλώσσας. Διότι η Aya Nakamura δεν τραγουδάει τόσο στα γαλλικά όσο στα νεογαλλικά, και όσοι κάνουν ότι δεν το γνωρίζουν στην πραγματικότητα χαίρονται γι’ αυτό, όπως ακριβώς θα γιορτάσουν αύριο τη συμπεριληπτική γραφή.
Η αισθητική των Ολυμπιακών Αγώνων είναι επίσης άρρηκτα συνδεδεμένη με εκείνους που θα μεταφέρουν τη φλόγα. Τα μέσα ενημέρωσης χάρηκαν όταν έμαθαν ότι δύο drag queens θα συνδεθούν με αυτήν – όπως είναι το σωστό και το πρέπον, με μόνο τους «ακροδεξιούς» να αντιδρούν. Η μία από τις δύο drag queens, η Miss Martini, δήλωσε ότι πρόκειται για μια μεγάλη νίκη της ενσωμάτωσης, προσθέτοντας ότι στέλνει ένα θετικό μήνυμα σχετικά με τη συμπερίληψη των τρανς γυναικών –και επομένως των βιολογικών ανδρών που αυτοπροσδιορίζονται ως γυναίκες– στους αθλητικούς αγώνες γυναικών. Το μήνυμα είναι διττό. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα μπορούσαν να εξυμνήσουν τη γαλλική γυναικεία κομψότητα: αντί γι’ αυτό, θα προβάλουν την αισθητική των drag-queen, και θα υπερασπιστούν έναν νέο ορισμό για το τι είναι μια γυναίκα, απελευθερωμένη από τη βιολογική της πραγματικότητα.
Η Γαλλία είναι και μια συγκεκριμένη γαστρονομία. Οι διοργανωτές θέλουν να το αλλάξουν και αυτό. Η Le Figaro ανέφερε στα τέλη Απριλίου ότι οι υπεύθυνοι του catering ανυπομονούν να επωφεληθούν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες για να προσφέρουν ένα εντελώς χορτοφαγικό μενού χωρίς κρέας στην πλατεία Concorde. «Οι Αγώνες είναι μια μοναδική ευκαιρία να δείξουμε ότι ένα άλλο μοντέλο είναι εφικτό», εξήγησε ο επικεφαλής της τροφοδοσίας των Ολυμπιακών Αγώνων. «Θέλαμε να σπρώξουμε το φάκελο όσο το δυνατόν περισσότερο», πρόσθεσε, γιορτάζοντας «σαλάτα ζυμαρικών, χορτοφαγικό κροκ-μεσιέ, φαλάφελ από παντζάρια» και χορτοφαγικό λουκάνικο. «Θέλουμε να δείξουμε ότι μπορούμε να προσφέρουμε γκουρμέ συνταγές χωρίς κρέας. Έτσι, οι Αγώνες δεν πρέπει να είναι μια βιτρίνα για τη γαλλική γαστρονομία, αλλά μια ευκαιρία να την τροποποιήσουμε και να την κάνουμε vegan.
Οπότε, να ‘μαστε πάλι: αν πάρουμε στα σοβαρά αυτούς που μιλούν εκ μέρους τους, οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν θα γίνουν για να τιμήσουμε τη Γαλλία, αλλά για να δημιουργήσουμε μια διαφορετική Γαλλία. Η γλώσσα της Aya Nakamura θα αντικαταστήσει τη γλώσσα της Piaf, οι τρανς γυναίκες θα διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους έναντι των βιολογικών γυναικών, η drag-queen αισθητική θα αντικαταστήσει τη γυναικεία κομψότητα και η vegan γαστρονομία θα αντικαταστήσει τη γαλλική γαστρονομία, σε σημείο που η τελευταία δεν θα είναι πλέον καν προαιρετική για όσους πραγματικά τη θέλουν. Και ας μην ξεχνάμε ότι ο σταυρός στην αφίσα των Αγώνων έχει απαγορευτεί, έχει σβηστεί με τον ίδιο τρόπο που κάποτε σβήνονταν ενοχλητικές λεπτομέρειες από τις επίσημες φωτογραφίες στην ΕΣΣΔ.
Για ένα διάστημα, οι παγκοσμιοποιημένες ελίτ ισχυριζόντουσαν ότι επιθυμούσαν μια μορφή «μεγάλης επανεκκίνησης», που υποτίθεται ότι θα απελευθέρωνε τις κοινωνίες τις κλειδωμένες στην ταυτότητά τους· πριν εγκαταλείψουν αυτή τη φόρμουλα, την οποία οικειοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του Κόβιντ οι λεγόμενοι συνωμοσιολὀγοι. Ωστόσο αυτό εξέφραζε μια κατάσταση των πνευμάτων που εξακολουθεί να είναι κυρίαρχη, και οι μεγάλες παγκόσμιες γιορτές, όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες, θα πρέπει να την καταστήσουν δυνατή και να την επιταχύνουν. Ένας νέος κόσμος πρέπει να αναδυθεί, ακόμη και αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε, διατηρώντας τις λέξεις, εφόσον αυτές αδειάσουν από το νόημά τους. Θα εξακολουθούμε να μιλάμε για ελευθερία, αλλά δεν θα είναι πλέον ελευθερία. Θα εξακολουθούμε να μιλάμε για τις γυναίκες, αλλά δεν θα είναι πια γυναίκες. Θα εξακολουθούμε να μιλάμε για τη γαλλική γαστρονομία, αλλά δεν θα είναι πια γαλλική γαστρονομία. Θα εξακολουθούμε να μιλάμε για τη Γαλλία, αλλά δεν θα είναι πια η Γαλλία.
*Δημοσιεύθηκε στις 10/05/2024 στον Figaro
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου