Εικόνα από την παράδοση των δυο πρώτων αναβαθμισμένων F-16 Viper τα οποία απογειώθηκαν με προορισμό την Σούδα και την 343 Μοίρα “Αστέρι”. Το διάστημα αυτό θα έπρεπε να να ολοκληρώνονται οι παραδόσεις και στην 340 Μοίρα “Αλεπού”, αλλά αυτό δεν έχει καταστεί εφικτό. Πηγή εικόνας: Υπουργείο Εθνικής Αμυνας
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ, HELLAS JOURNAL-Αθήνα
Όσο οι μέρες περνούν, τόσο ανοίγει η ψαλίδα στο πρόγραμμα Εθνικής σημασίας, όχι μόνο για την πολεμική αεροπορία, αλλά για το σύνολο των Ενόπλων Δυνάμεων.
Η αναβάθμιση των μαχητικών F-16 στο επίπεδο Viper, ήδη βρίσκεται σε «κενό αέρος» κι όπως λένε αρμόδιες πηγές, «θα συνεχίσει να διολισθαίνει από την στιγμή που μια τόσο εξειδικευμένη εταιρεία λειτουργεί με όρους μιας απλής ΔΕΚΟ».
Σε συσκέψεις που έχουν γίνει, αναλύθηκαν οι λύσεις που θα μπορούσαν με μια δυναμική κίνηση να φέρουν τα πάνω κάτω. Από την άλλη πλευρά η δυσκινησία του ελληνικού δημοσίου μαρτυρά ότι ακόμη και μια κοινή υπουργική απόφαση δεν είναι απλή υπόθεση.
Τα όσα συμβαίνουν έχουν θορυβήσει και την κατασκευάστρια εταιρεία των F-16, Lockheed Martin, η οποία εδώ και περίπου έναν μήνα έχει δημοσιοποιήσει διαγωνισμό για προσωπικό το οποίο θα πρέπει να εκπαιδευτεί, να πιστοποιηθεί και να εργαστεί στο πρόγραμμα των F-16 ή και σε άλλα προγράμματα που «τρέχουν» από την εταιρεία, όπως εκείνο των P-3 B Orion.
Παράλληλα μια επιπλέον κίνηση που θα κλείσει την ψαλίδα στο πρόγραμμα των Viper είναι η αποστολή τεχνικών στην Τανάγρα, από εργοστάσια του εξωτερικού.
Αυτό είχε γίνει το καλοκαίρι του 2023, όταν για πρώτη φορά είχε καταγραφεί διολίσθηση του προγράμματος αναβάθμισης των 82 μαχητικών.
Η Lockheed Martin είναι αρμόδια κι αυτή που λογοδοτεί για τα προγράμματα που η ίδια είναι υπεύθυνη. Ως άμεσα συνεργαζόμενη με την ΕΑΒ γνωρίζει τις παθογένειες που υπάρχουν στην ελληνική εταιρεία, αλλά και την ποιότητα εργασίας που προσφέρεται από το εξειδικευμένο προσωπικό.
Ίσως αυτός είναι και ένας λόγος που η αμερικανική εταιρεία, αντιλαμβανόμενη τον εκτροχιασμό, επιχειρεί να λειτουργήσει πυροσβεστικά, αλλά κι αυτό θα χρειαστεί χρόνο.
Επιπλέον και η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία οδηγείται σε 156 νέες προσλήψεις προσωπικού ώστε ν’ αντιμετωπιστούν τα κενά που έχουν δημιουργηθεί στην εταιρεία.
Τις ημέρες που ήταν σε εξέλιξη το forum των Δελφών, σύμφωνα με πληροφορίες, 12 ανώτατα στελέχη της LM είχαν την ευκαιρία να συναντηθούν, τόσο με τη νέα διοίκηση της ΕΑΒ, όσο και με την στρατιωτική- πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής άμυνας.
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές κατά τις συναντήσεις αναλύθηκαν τα δεδομένα, έτσι ακριβώς όπως είναι στην παρούσα στιγμή, αλλά και πως πρόκειται να διαμορφωθούν το επόμενο διάστημα, ιδίως στην περίπτωση που δεν ληφθούν μέτρα.
Αεροπορικό στοίχημα η τύχη των 38 Block 50
Την στιγμή πάντως που η διολίσθηση του προγράμματος των Viper είναι κάτι που δεν αμφισβητείται, στο αεροπορικό επιτελείο κοιτάζουν τις εξελίξεις και προβληματίζονται για το μέλλον των 38 F-16 Block 50, διότι αν τα 82 Viper αργήσουν, το ερώτημα είναι πότε θα ξεκινήσουν τα «50άρια».
Το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας πριν λίγο καιρό απέστειλε στις ΗΠΑ ένα μεγάλης έκτασης ερωτηματολόγιο με το οποίο ήθελε να μάθει όλες τις λεπτομέρειες που αφορούν την αναβάθμιση των Block 50 στο επίπεδο Viper.
Η απάντηση των Αμερικανών έφτασε πίσω στην Αθήνα και το διάστημα αυτό έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες που αφορούν τη νέα σύνταξη του LOR για τα 38 μαχητικά της Ν. Αγχιάλου.
Με άλλα λόγια εκείνο που προκύπτει είναι ότι από την πλευρά της πολεμικής αεροπορίας η προσπάθεια για τα μαχητικά από την 341 και 347 μοίρα, δεν έχει εγκαταλειφθεί και γίνονται όλες οι ενέργειες που απαιτούνται ώστε να προχωρήσει η αναβάθμιση.
Και αν με την προηγούμενη αναβάθμιση, περίπου στο επίπεδο Advanced, μαζί με 30 ατρακτίδια Sniper και την αναβάθμιση λογισμικού στους φακέλους όπλων, έφτανε τα 700 εκατομμύρια, τώρα που τοποθετούνται επιπλέον συστήματα και AESA ραντάρ, το κόστος υπολογίζεται περίπου στα 900 εκατομμύρια δολάρια.
Το δε σενάριο που ήθελε τα F-16 Block 50 ν’ αναβαθμίζονται στην 111 Πτέρυγα Μάχης στη Ν. Αγχίαλο, δείχνει να ατονεί, την ώρα που πηγές από την Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία λένε ότι «μπορούμε να το κάνουμε εμείς και να πετύχουμε τους χρόνους, αρκεί ν’ αντιληφθούν όσοι πρέπει , ότι η ΕΑΒ δεν είναι ούτε ένας Δήμος, ούτε μια απλή ΔΕΚΟ και χρειάζεται ειδικό μισθολόγιο κι άλλου
είδους συμβάσεις».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου