«Και όμως πωλούνται»… Αυτή η πρόταση θα μπορούσε να αποτελέσει συνοπτικά την απάντηση σε όσους ειδήμονες επί παντός επιστητού, ελαφρά τη καρδία είχαν αμφισβητήσει -ενίοτε και με δόση ειρωνείας, γραπτής και προφορικής- τις πολλαπλές αναφορές του DP στην πρόταση που αφορούσε στην πώληση του στόλου των μαχητικών αεροσκαφών Mirage 2000-5 Mk. 2 της Πολεμικής Αεροπορίας, με σκοπό την ομογενοποίηση του ελληνικού «γαλλικού» στόλου με δυο Μοίρες Rafale).
Όπως θα δούμε στη συνέχεια, η επικαιρότητα δικαίωσε τη λογική της πρότασης του DP καθώς αποδεικνύει έμπρακτα ότι παρά την ηλικία τους τα Mirage 2000-5 διατηρούν σημαντική τιμή μεταπώλησης. Και πλέον, ενδεχόμενη ελληνική πρωτοβουλία, θα δώσει πλεονέκτημα στους υποψήφιους αγοραστές, που θα «παίξουν» τους αντίστοιχους δυνητικούς προμηθευτές, τον έναν απέναντι στον άλλον.
Επισημαίνεται, ότι τα Mirage 2000-5 του Κατάρ, είναι υποδεέστερα των ελληνικών… Όσο δυσάρεστο κι αν ήταν, η λογική το προέκρινε, εφόσον, αφενός δεν προχώρησε η ενίσχυση του ελληνικού στόλου με Mirage 2000-9 από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (16-20 μονάδες των πανομοιότυπων με τα ελληνικά μη εκσυγχρονισμένων του στόλου, θα εξασφάλιζε στην ΠΑ δυο ενισχυμένες πολεμικές Μοίρες Mirage 2000-5Mk2/-9) και αφετέρου, το σημαντικό υπόλοιπο επιχειρησιακού βίου των αεροσκαφών, συν οι εξαιρετικές επιδόσεις και επιχειρησιακές δυνατότητες, θα εξασφάλιζαν σημαντικό ποσό για τη χρηματοδότηση της προμήθειας των επιπλέον Rafale.
Στην επίσκεψη του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, στην Ινδία το θέμα φέρεται να τέθηκε. Ίσως όχι με την ένταση που έπρεπε, καθώς ένας πρωθυπουργός δεν μπορεί να έχει την εξειδίκευση που απαιτείται, λόγω πληθώρας θεμάτων στις διακρατικές σχέσεις. Κύλησε αρκετό νερό στ’ αυλάκι, έως ότου ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας, διατύπωσε το «όραμα» της «Ατζέντας 2030», που απηχούσε τη λογική της πώλησης υφιστάμενων αεροσκαφών ώστε να χρηματοδοτηθεί, έστω και κατά μέρος, η προμήθεια μαχητικών νέας γενεάς και η αύξηση της ομοιοτυπίας του στόλου.
Ασφαλώς υφίσταται το ζήτημα του επιπρόσθετου κόστους επιχειρησιακής αξιοποίησης ενός δικινητήριου μαχητικού αεροσκάφους όπως το Rafale. Η λογική είναι όμως η αξιοποίηση ενός ομογενοποιημένου στόλου ελληνικών μαχητικών αεροσκαφών F-16, για την αποκαλούμενη «Αεροπορίας Καθημερινότητας» στο Αιγαίο. Όπως έχει εξηγηθεί, η πολυτυπία είναι θανατηφόρα… Λύση χωρίς τη συνύπαρξη του θετικού με το αρνητικό δεν υπάρχει. Κάθε απόφαση είναι δύσκολη και η οικονομική πραγματικότητα αδήριτη.
Η είδηση που μας απασχολεί προέρχεται από ινδική πηγή στα μέσα του τρέχοντος μηνός. Το Κατάρ που είχε λάβει την απόφαση να αποσύρει 12 μαχητικά αεροσκάφη Mirage 2000-5EDA/DDA (τα τρία διθέσια), πρότεινε την πώλησή τους στην ινδική Αεροπορία προς αντικατάσταση αριθμού απαρχαιωμένων αεροσκαφών σοβιετικής προέλευσης MiG και την ενίσχυση του υπάρχοντος στόλου Mirage σε ινδική υπηρεσία, που θα φθάσουν συνολικά τα 60.
Σύμφωνα με το σχετικό δημοσίευμα, η Ινδία ενδιαφέρεται και είχε εμπλακεί σε διαπραγματεύσεις με το Κατάρ. Το πρόβλημα που δεν έχει ξεπεραστεί είναι αυτό της τιμής που ζητά για τα αεροσκάφη η Ντόχα, επιδιώκοντας μια έκπτωση τη τάξης του 25-30%, συμπεριλαμβανομένων του στοκ των ανταλλακτικών, του πυραυλικού αποθέματος (MICA) και επιπλέον κινητήρων (SNECMA M53-P2) που το Κατάρ είχε προμηθευτεί για τα αεροσκάφη. Το Κατάρ ζητά περί τα 50 εκατ. δολ. ανά αεροσκάφος (!) και η Ινδία αντιπροτείνει γύρω στα 35 εκατ. δολ!
Mirage 2000-5 σε σχηματισμό κατά τη διάρκεια στρατιωτικής παρέλασης για τον εορτασμό της εθνικής επετείου του Εμιράτου του Κατάρ, το 2018 στην πρωτεύουσα Ντόχα
Mirage σε αποδρομή
Οι φωνές που διαφωνούν από ινδικής πλευράς, τονίζουν ότι η έμφαση πρέπει να δοθεί στο εγχώριο Tejas MkII, καθώς η παραγωγή του Mirage 2000 έχει ολοκληρωθεί, ενώ όπως έχουν διαπιστώσει τόσο η Πολεμική Αεροπορία όσο και η Αεροπορία της Γαλλίας η κατασκευάστρια Dassault έχει αρχίσει τη διαδικασία διακοπής της υποστήριξης. Και το ινδικό αεροσκάφος όμως δεν έχει φθάσει στο στάδιο ανάπτυξης ώστε να επιτρέπει ορθολογικά στην ινδική Αεροπορία να στηριχθεί αποκλειστικά σε αυτό για την επίλυση του σοβαρού ποσοτικού προβλήματος μαχητικών αεροσκαφών που καλείται να επιλύσει.
Το ίδιο επιχείρημα όμως χρησιμοποιείται και από την ανάποδη! Τα Mirage του Κατάρ, ή άλλα, είναι απαραίτητα, ώστε να δοθεί ο χρόνος στα Tejas MkII να ωριμάσουν και να προσφέρουν τη λύση που επιθυμεί η ινδική Αεροπορία, σε χαμηλότερο κόστος. Τα Mirage 2000-5 του Κατάρ προσφέρουν μια λύση, παρότι είναι παλιά. Παρελήφθησαν το 1997, αλλά το «γεμάτο μετρητά» Εμιράτο, φρόντισε να τα εκσυγχρονίσει εγκαίρως, με αποτέλεσμα να έχουν ακόμα θέση στο σύγχρονο πεδίο του αεροπορικού πολέμου και σημαντικό υπόλοιπο επιχειρησιακού βίου. Οι διαπραγματεύσεις βρίσκονται σε εξέλιξη.
Η ελληνική διάσταση
Το πολιτικό αφήγημα στην Ελλάδα έχει διατυπωθεί και αφορά την πρόθεση. Ο Νίκος Δένδιας έχει πει σε συνέντευξη, ότι κάθε πρόταση για τα Mirage 2000-5 είναι καλοδεχούμενη. Συχνά οι διατυπώσεις αυτές δεν απηχούν την πραγματικότητα, αλλά περιγράφουν μέρος αυτής. Αναγκαστικά όμως, η δημοσιογραφική πλευρά είναι υποχρεωμένη να κρίνει με βάση όσα είναι δεδομένα. Άρα, η πρέπουσα επισήμανση είναι ότι δεν αρκεί μια άτυπη… πρόσκληση ενδιαφέροντος. Η ελληνική πλευρά θα έπρεπε να έχει καταγράψει αναλυτικά τι προσφέρει. Λειτουργικά και μη αεροσκάφη, ανταλλακτικά, διάφορα υλικά, εξομοιωτές και να επιχειρήσει να τα τιμολογήσει… Έχει γίνει;
Εάν δεχθούμε ότι όντως οι Ινδοί προσφέρουν 35 εκατ. δολάρια για κάθε Mirage 2000-5EDA/DDA του Κατάρ, σε τι ύψος θα μπορούσε να διαμορφωθεί το τίμημα ανά μονάδα για τα ανώτερα επιχειρησιακά ελληνικά Mirage 2000-5 Mk. 2 συν το απόθεμα ανταλλακτικών, τα εργαλεία, τις συσκευές, τους εξομοιωτές και τον εξοπλισμό εδάφους;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου