Η φρεγάτα F453 «ΣΠΕΤΣΑΙ» επέστρεψε από την Ερυθρά και τη συμμετοχή της στην επιχείρηση «ΑΣΠΙΔΕΣ» της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Την υποδέχθηκαν ο Α/ΓΕΝ και ο Αρχηγός Στόλου, που παρέμειναν πολλά μερόνυχτα ξάγρυπνοι. Η ψυχούλα τους το ‘ξερε πόσο άγχος είχαν μη γίνει καμία «στραβή». Είναι σε ενεργό υπηρεσία από τις 24 Οκτωβρίου 1996. Η φρεγάτα F452 «ΥΔΡΑ» ετοιμάζεται. Η πρώτη του ομώνυμου τύπου. Είχε ξαναβρεθεί στην Ερυθρά. Αμφότερες είναι τύπου MEKO 200HN.
Λίγες ώρες μετά, πληροφορηθήκαμε ότι ο υπουργός εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας, επισκέφθηκε με την ευκαιρία των Χριστουγέννων τη φρεγάτα F454 «ΨΑΡΑ», πλοίο φυλακής σκοπούντος στο Αιγαίο, μαζί με τον Α/ΓΕΕΘΑ και τον Α/ΓΕΝ. Κι αυτή τύπου MEKO 200HN. Παρελήφθη τον Απρίλιο του 1998. Μια επιβεβλημένη κίνηση ουσίας. Ένα ελάχιστο αλλά τεράστιο «ευχαριστώ» από όλη την ελληνική κοινωνία για την προσφορά των πληρωμάτων για να κοιμόμαστε όλοι ήσυχοι και να προγραμματίζουμε τα ρεβεγιόν μας…
Οι φρεγάτες αυτές είναι η αιχμή του δόρατος της ελληνικής ναυτικής ισχύος. Σηκώνουν το μεγαλύτερο βάρος των αποστολών του Στόλου. Έως ότου αφιχθούν και ενταχθούν επιχειρησιακά οι τρεις γαλλικές FDI. Ελπίζουμε και η τέταρτη. Η εμπειρία δεν επιτρέπει βεβαιότητες έως ότου υπάρξει υπογραφή συμβολαίου. Ασχέτως ανακοινώσεων. Εξάλλου, έχουμε τόσο πολλά ακούσει τα τελευταία χρόνια. Εάν ίσχυαν, η Ελλάδα θα ήταν κάτι σαν «τοπικό Ισραήλ» και οι παρόλες του Ερντογάν θα αντιμετωπίζονταν μάλλον με θυμηδία. Θα στερούνταν αξιοπιστίας. Και τα μισά να είχαμε κάνει, ο Ερντογάν θα ήταν πολύ πιο μετρημένος στα λόγια του.
Και δεν έχει καν συνυπολογιστεί επαρκώς το διάστημα που θα απαιτηθεί μεταξύ της παραλαβής και της πλήρους επιχειρησιακής ένταξης καθεμιάς FDI στον στόλο. Ιδίως της πρώτης. Δεν είναι απλό πράγμα να παραλαμβάνεις έναν νέο τύπο πολεμικού πλοίου. Εδώ αυτοκίνητο αγοράζεις και περνά ένα διάστημα μέχρι να ξεθαρρέψεις. Να του «πάρεις τον αέρα». Να αισθανθείς ασφάλεια. Να μάθεις τα χούγια του. Τα θετικά και τα αρνητικά του. Τα όριά του, ώστε να το αξιοποιείς όσο το δυνατόν περισσότερο με ασφάλεια.
Εάν αυτό ισχύει σε ένα απλό αυτοκίνητο, πόσο περισσότερο ισχύει για ένα πολεμικό πλοίο που ενσωματώνει οπλικές τεχνολογίες αιχμής. Εκπροσωπεί μια νέα γενιά. Μια επανάσταση για την ελληνική ναυτική ισχύ, όταν οι εργασίες ολοκληρωθούν και όλα αποκτήσουν τη διαμόρφωση που πρέπει, ώστε να μπορούν να αντιμετωπίζουν με επιτυχία τις απειλές.
Οπότε, οι σώφρονες κλείνουν τα αυτιά τους στα πολλά λόγια. Ακόμα και για τις τρεις FDI στις οποίες μπορούμε να υπολογίζουμε. Ουδείς γνωρίζει πότε θα αρχίσουν επακριβώς να δίνουν την υπεραξία που αναμένεται στην ελληνική άμυνα. Η εμπειρία του Πολεμικού Ναυτικού διασφαλίζει ότι αυτό θα συμβεί. Αν έφτανε όμως μόνο αυτό, τότε η συνολική εικόνα στο επίπεδο της ναυτικής ισχύος δεν θα ήταν αποκαρδιωτική.
Δεν είναι λίγοι που καταλογίζουν βαριές ευθύνες στις διαδοχικές ηγεσίες του Πολεμικού Ναυτικού. Προφανώς το επιχείρημα «με ό,τι μας διαθέσει η πατρίδα θα κάνουμε το καλύτερο δυνατό», ισχύει. Ουδείς αμφιβάλλει. Η ελληνική ασφάλεια όμως απαιτεί να έχει διασφαλιστεί ότι δεν θα φτάσουμε ποτέ σε σημείο απελπισίας. Κάπως σαν το σημερινό, ατενίζοντας το κοντινό μέλλον.
Αυτό ακούγεται -και τελικά είναι- μια συνέχεια του γνωστού επιχειρήματος ότι «η ποσότητα έχει τη δική της ποιότητα». Πόσο μάλλον όταν και ο τεχνολογικός παράγοντας δεν είναι ακόμα στο πλευρό σου…Για να μπορέσει η περίφημη «ελληνική ναυτοσύνη» να κάνει τη διαφορά, χρειάζεται καράβια. Και σήμερα ο στόλος καράβια δεν έχει..
Οι πολύτιμες MEKO 200HN
Επανερχόμενοι λοιπόν στις MEKO 200HN, παρατηρούμε ότι αυτό που είναι γνωστό είναι η ηλικία τους. Το πρώτο πλοίο του τύπου που έδωσε και το όνομα στον τύπο, το «ΥΔΡΑ», είναι ήδη 32 χρονών. Καθελκύστηκε το 1991 και παραδόθηκε στο Πολεμικό Ναυτικό το 1992. Πολλοί αναρωτιούνται τι θα είχε συμβεί εάν η χώρα δεν συμπεριφερόταν αυτοκαταστροφικά και φρόντιζε ώστε μετά τη ναυπήγηση των υπολοίπων στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά (ΕΝΑΕ), είχαμε φροντίσει ώστε κάθε 2-3 χρόνια είχαμε συμφωνήσει να ναυπηγούμε με ελληνικά χέρια και να ρίχνουμε μια φρεγάτα του τύπου.
Θέλει ρώτημα; Δεν θα υπήρχε πρόβλημα σήμερα. Προφανώς και τότε δεν το επέτρεπε ο «δημοσιονομικός χώρος». Είδαμε που οδήγησε το πρόβλημα αυτό σήμερα, τόσο στο επίπεδο των ναυπηγείων όσο και σε αυτό της δύναμης του στόλου. Εάν όμως είχαμε φροντίσει ώστε να θέσουμε την άμυνα σε διαφορετική προτεραιότητα και όχι να την θυμόμαστε μετά από κάποια μεγάλη κρίση με την Τουρκία, δεν θα είχαμε ανησυχία για το Πολεμικό Ναυτικό.
Στις φυσιολογικές χώρες η «αναβάθμιση μέσης ζωής» (MLU: Mid-Life Upgrade) αποφασίζεται και υλοποιείται από τα 15-20 χρόνια επιχειρησιακού βίου. Πώς να το εξηγήσεις στον απλό πολίτη, ότι συζητάμε για αναβάθμιση – εκσυγχρονισμό με την F452 «ΥΔΡΑ» στα 32 της αισίως; Οι σοβαρές με την αμυντική τους ισχύ χώρες, επίσης, σε αυτές τις ηλικίες ξεκινούν και αποσύρουν τις κύριες μονάδες επιφανείας και όχι μόνο.
Εδώ συζητάμε αενάως να τις αναβαθμίσουμε. Και απόφαση δεν παίρνουμε. Ανήκουμε στους σοβαρούς; Για τους ελάχιστους που δεν έχουν ακόμα πειστεί, πώς άραγε θα τους φαινόταν εάν τους πληροφορούσαμε ότι οι το ρεπορτάζ αναφέρει με σημαντικό βαθμό βεβαιότητας, ότι έχει σημειωθεί ξανά εμπλοκή στη διαδικασία του εκσυγχρονισμού των MEKO 200HN και έχουν όλα σταματήσει;
Τραγικό; Δηλαδή, ακόμα κι αν είσαι διατεθειμένος να «καταπιείς» την ακατάλληλη ηλικία των πλοίων του τύπου -για λόγους δημοσιονομικής ανάγκης, αφού υπό κανονικές συνθήκες οι νέες ναυπηγήσεις θα ήταν μονόδρομος- είναι δυνατόν να μην σκεφτεί ότι κάποιοι του «κάνουν πλάκα»; Ή απλώς δεν έχουν συναίσθηση της κατάστασης τελικά; Ότι όλα είναι μια εικονική πραγματικότητα, με την πολιτική ηγεσία να θέτει ουτοπικά -ή μήπως εικονικά- νούμερα «οροφών» κύριων ναυτικών μονάδων επιφανείας, αλλά τελικά το «νούμερα» μένει μόνο για να μας χαρακτηρίζει;
Σε αυτό έγκειται και η τεράστια ευθύνη των στρατιωτικών ηγεσιών. Όσο ικανές κι αν είναι, δεν αναλαμβάνουν τα ηνία για να αποδείξουν τον ηρωισμό τους, αλλά διότι διαθέτουν την οξύνοια ώστε να μη χρειαστεί η -ναυτική εάν το έχουμε λησμονήσει- χώρα μας, να αποκτήσει και νέες επετείους καταστροφών. Είπε λοιπόν κανείς ευθαρσώς στην πολιτική ηγεσία ποια είναι η εικόνα που διαμορφώνεται μεσο-μακροπρόθεσμα;
Σε μια ηγεσία που κυβερνά σε μια συγκυρία όπου… ο αντίστοιχος Μεταξάς θα είχε ξεκινήσει οχυρωματικά έργα και θα αγόραζε κατά προτεραιότητα μεγάλες ποσότητες σφαιρών και κάθε λογής βλημάτων, αλήθεια οι σημερινοί ηγέτες παριστάνουν ότι σχεδιάζουν… σε βάθος 12-20 ετών; Θα επανέλθουμε με περισσότερες λεπτομέρειες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου