Μέχρι να συμφωνήσουν οι υπουργοί μεταξύ τους για το τι ακριβώς συμφώνησαν με την Τρόικα και μέχρι να βγούμε από την οικονομική και την προεκλογική περιπέτεια, θα βρούμε μπροστά μας άλλα τετελεσμένα και θα προσπαθούμε να καταλάβουμε από πού μας προέκυψαν και δεν τα πήραμε χαμπάρι. Διότι, ενώ εμείς βυθιζόμαστε όλο και βαθύτερα στην οικονομική δυσπραγία και δεν έχουμε μυαλό για άλλα, υπάρχουν εξελίξεις που είναι πολύ σοβαρές για να τις αγνοούμε. Το επείγον είναι ασφαλώς το οικονομικό, ουδείς αμφιβάλλει, αλλά παράλληλα κάποιοι εργάζονται μεθοδικά και στήνουν σενάρια για τη ζωή μας. Και δεν θα είναι άσχετα με τις δεσμεύσεις που αναλαμβάνουμε εξ ανάγκης λόγω οικονομικής κρίσης.
Μπροστά στα μεγάλα ζητήματα το πρόβλημα της κατοχύρωσης του χαλουμιού, για παράδειγμα, φαντάζει και αστείο. Ποιος ασχολείται τώρα με αυτό; Αλλά, την ώρα του ύπνου μας, οι Τούρκοι προσπάθησαν μέσα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να δημιουργήσουν συνθήκες ώστε να αποσυρθεί η αίτηση της Κύπρου για το χαλούμι και να υποβληθεί ξανά από κοινού με τους Τουρκοκύπριους. Μάλιστα, όπως διαβάζουμε στο ρεπορτάζ, ο Επίτροπος Διεύρυνσης, Στέφαν Φούλε, δεν ήταν αρνητικός στην ιδέα. Σε άλλο μέτωπο: Το κατοχικό καθεστώς προσπάθησε να κάνει συμφωνία με την Κυπριακή Δημοκρατία για έκδοση καταζητούμενων και εγκληματιών. Η πυροσβεστική υπηρεσία εξαφάνισε τα εμβλήματα του νόμιμου κράτους για να κάνει άσκηση - επίδειξη μαζί με την πυροσβεστική του παράνομου καθεστώτος. Η Κυπριακή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου και η παράνομη τουρκοκυπριακή ομοσπονδία ποδοσφαίρου κάνουν συνομιλίες και βρίσκονται, είπαν, πολύ κοντά σε συμφωνία για ενοποίηση του κυπριακού ποδοσφαίρου. Και το χειρότερο, σε έκθεση για την Ουνφικυπ ο Μπαν Κι Μουν, αναφέρεται στο θέμα των κοιτασμάτων φυσικού αερίου με τρόπο που να παρουσιάζεται ως δικοινοτικό ζήτημα. Όλα έχουν να κάνουν με την αναβάθμιση του ψευδοκράτους και με τη δικαίωση της τουρκικής προπαγάνδας για δύο λαούς στην Κύπρο. Ακόμα και το θέμα του χαλουμιού, της πυροσβεστικής, του ποδοσφαίρου, της έκδοσης καταζητουμένων δεν είναι ζητήματα «επαναπροσέγγισης», όπως παρουσιάζονταν παλιά, αλλά συμφωνίες ή και μόνο συνομιλίες, μεταξύ δυο γειτονικών λαών. Όπως και το θέμα του φυσικού αερίου. Η Κυπριακή Δημοκρατία δεν έπρεπε να συζητά καν τέτοια ζητήματα. Ένας είναι ο κυπριακός λαός και το φυσικό αέριο ανήκει στον ένα κυπριακό λαό. Τελεία.
Για να μην βρεθούμε, λοιπόν, μπροστά σε τραγικά τετελεσμένα και μετά τις εκλογές να διερωτούμαστε πάλι πώς τα καταφέραμε, τουλάχιστον αυτοί που διεκδικούν τη ψήφο μας, ας ασχοληθούν σοβαρά και με το Κυπριακό. Δεν είναι μόνο τα αδιέξοδα της οικονομίας που θα έχουν να αντιμετωπίσουν σύντομα, είναι και τα αδιέξοδα του Κυπριακού και τα «κεκτημένα» του Ντάουνερ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου