Προχωρά ο αγωγός Αφροδίτη - Αίγυπτος

Του Ν.Λυγερού

Αφού η Κύπρος καθυστερεί να υλοποιήσει το όραμα του σταθμού υγροποίησης στην Κύπρο και σπαταλά χρόνο με δήθεν προσπάθειες για το Κυπριακό, δίχως να περιμένει ν’ αξιοποιήσει αποτελεσματικά την κυπριακή ΑΟΖ, πάλι καλά που προχωρά ο αγωγός Αφροδίτη- Αίγυπτος. Κι ενώ η απόσταση Αφροδίτη – Κύπρος είναι 180 χιλιόμετρα, θα γίνει αγωγός μήκος 400 χιλιομέτρων προς την Αίγυπτο. Αυτό το διευκρινίζουμε για όλους όσους λένε ότι δεν γίνεται αγωγός με τόσο μεγάλο μήκος προς Κύπρο. Κι είναι η απόδειξη ότι το γελοίο δεν σκοτώνει. Σε κάθε περίπτωση η τεχνοοικονομική μελέτη έχει τελειώσει κι έχει γίνει από την εταιρεία Enppi. Ο στόχος είναι να συνδεθεί το κοίτασμα Αφροδίτη με τον ήδη υπάρχον σταθμό υγροποίησης της Αιγύπτου, που επί του πρακτέου διαχειρίζεται η ιταλική εταιρεία ENI. Έτσι βλέπουμε ότι το δίκτυο της Κύπρου ενισχύεται ακόμα και αν οι ίδιοι οι Κύπριοι δεν το πιστεύουν κι αν οι υπεύθυνοι δεν προχωρούν δυναμικά την κατασκευή σταθμού υγροποίησης στην Κύπρο. Αλλά βέβαια χρησιμοποιούν αυτόν της Αιγύπτου. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι πολιτικοί υπεύθυνοι ποντάρουν μόνο και μόνο στο κοίτασμα Αφροδίτη, ενώ οι ειδικοί του τομέα εκτιμούν ότι τα θαλάσσια οικόπεδα της Κύπρου εμπεριέχουν το ανάλογο από 14 κοιτάσματα Αφροδίτη. Αλλά πώς να πείσεις, όταν δεν πιστεύεις στον εαυτό σου;

Η σκληρότητα της κατάστασης
Του Ν.Λυγερού

Συνεχώς ακούμε ότι οι διαπραγματεύσεις είναι σκληρές, λες και είναι είδηση από μόνο του. Τώρα που γίνονται αληθινές διαπραγματεύσεις κι όχι απλώς συνομιλίες ή ακόμα χειρότερα δύο μονόλογοι χωρίς συσχετισμό, αναρωτιόμαστε γιατί υπάρχουν δυσκολίες. Αφού η όλη κατάσταση της Ελλάδας έχει χειροτερέψει αυτούς τους μήνες, πώς να μην είναι δύσκολα τα πράγματα. Το θέμα είναι απλώς, να μην μας μιλούν για δυσκολίες, για να μας προετοιμάζουν για άλλες δυσκολίες. Το πιο σημαντικό όμως είναι να έχουμε μια ομάδα διαπραγμάτευσης που να είναι ανθεκτική για να αντέχει όχι μόνο στις πιέσεις όταν είναι παράλογες αλλά και για να περάσουν δικές μας προτάσεις που ελαχιστοποιούν το κόστος, αλλά ταυτόχρονα να μας δίνουν και προοπτικές για να αναπτυχθούμε στρατηγικά. Διότι το θέμα μας δεν είναι μόνο να πάρουμε κάποια χρήματα για να σώσουμε την κατάσταση, αλλά να υπάρχει και πλαίσιο για επενδύσεις, δηλαδή για ανάπτυξη. Αλλιώς θα έχουμε και πάλι οικονομία δίχως στρατηγική. Δεν μας ενδιαφέρει η λιτότητα από μόνη της αν δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο. Δεν αναζητούμε μονόδρομο αλλά διέξοδο, αλλιώς το όλο θέμα δεν έχει νόημα. Ας αφήσουμε λοιπόν όλες αυτές τις εκφράσεις που αφορούν τη σκληρότητα. Ξέρουμε όλοι πια ποια είναι η κατάσταση και τι πρέπει να κάνουμε για ν' αλλάξουμε την οικονομική κατάσταση. Ας το κάνουμε λοιπόν και μετά θα δούμε ποιοι είναι άξιοι να προσφέρουν στην πατρίδα.

Από το σοβιετικό λαϊκισμό στις σταλινικές αποφάσεις
Του Ν.Λυγερού

Όταν δεν είσαι ικανός να δώσεις προτεραιότητα στην πατρίδα και προτιμάς το κόμμα σου, γιατί μια ζωή δεν μπόρεσες να σκεφτείς αλλιώς, αρχίζεις τον σοβιετικό λαϊκισμό που απέρριψαν ακόμα και οι Ρώσοι. Όταν ξέρεις ότι ακόμα και ο Λένιν αναγκάστηκε ν’ αλλάξει πολιτική περί οικονομίας, γιατί δεν γινόταν αλλιώς, πώς μπορείς να επιμένεις ενάντια στην ιστορία. Αλλά βέβαια, όταν στο ιστορικό σου έχεις αποκλείσει τον Μπακούνιν, όταν έχεις στη συνείδησή σου τον θάνατο του Τρότσκι, κανένα ορθολογικό εμπόδιο δεν σου αντιστέκεται. Επίσης όταν φτάνεις στο επίπεδο να βρίζεις αυτούς που έφτυνες τόσα χρόνια για να τους πείσεις να πάνε μαζί σου, αποδεικνύεις ότι το γελοίο δεν σκοτώνει. Έχεις κάνει τα πάντα για την εξουσία, αλλά δεν υπάρχει ουσία για να την υποστηρίξεις σε στρατηγικό επίπεδο. Τότε ακόμα και ο σοβιετικός λαϊκισμός φτάνει στα όριά του κι αρχίζεις να παίρνεις σταλινικές αποφάσεις, λες και ξέχασες ακόμα και τη Γιάλτα. Αυτό το φαινόμενο δηλώνει μια πάθηση, αφού είναι εκτός ιστορίας. Βέβαια πίστευες τόσα χρόνια ότι έχει πεθάνει και τώρα, πρέπει να την αντιμετωπίσεις επί του πρακτέου, αλλά η αλήθεια για σένα δεν ήταν τίποτα άλλο από ένα κομματικό έγγραφο, γι' αυτό και τώρα δυσκολεύεσαι να κρατηθείς μέσα στο θέατρο του παραλόγου. Εμείς όμως ως Έλληνες δεν περάσαμε ποτέ από αυτά τα προβλήματα, γιατί ποτέ μας δεν πιστέψαμε στις αρχές αλλά μόνο και μόνο στις αξίες. Γι' αυτό το λόγο δεν πρόκειται ν' ακούσουμε την ξύλινη γλώσσα σου, γιατί το πρόσωπό μας είναι σπαθί.

Γιατί μας βασανίζεις;
Του Ν.Λυγερού

Γιατί μας βασανίζεις τόσο πολύ;
Αφού οι Έλληνες δεν ήταν ποτέ για τα αυταρχικά καθεστώτα!
Δεν θέλουμε ούτε τον Χίτλερ ούτε τον Στάλιν…
Γιατί μετά από τόσα χρόνια επιμένεις να μας σκλαβώσεις με τον κομματισμό;
Εμείς είμαστε τσακάλια και σαλταδώροι.
Κι όσο και να μας χτυπάς δεν πρόκειται ν’ αφήσουμε τον λαό μας μόνο.
Αντέχουμε, γιατί αντέξαμε και χειρότερα, γιατί δεν σε φοβόμαστε.
Έχουμε ακούσει πολύ προπαγάνδα, αλλά ο Οδυσσέας μας έμαθε το στρατήγημά του.
Έτσι ό,τι και να πεις, η φάλαγγα για μας είναι μόνο του Μεγαλέξανδρου.
Κι οι Σπαρτιάτες μας δίδαξαν με την αγωγή τι σημαίνει ν’ αντιστέκεσαι.
Άσε λοιπόν τα λόγια και δείξε το αληθινό σου πρόσωπο.
Γιατί αν μπορούσες θα μας έσπαζες τα κόκαλα για το καλό μας.
Όμως έχουμε τις αντοχές του Επίκτητου και δεν πρόκειται να πεθάνουμε.
Είμαστε ελεύθεροι κι ας είμαστε πολιορκημένοι.
Ενώ εσύ γεννήθηκες σκλάβος ενός συστήματος που δεν υπήρξε ποτέ σε μας.
Γιατί λοιπόν ν’ αποδεχτούμε να μας αλλάξεις με τον λαϊκισμό σου.
Εμείς δεν πιστεύουμε στο κενό και στον μηδενισμό.
Είμαστε όρθιοι για τον Πολιτισμό του Ελληνισμού.

Θα έρθει άσπρη μέρα και για μας
Του Ν.Λυγερού

Θα έρθει άσπρη μέρα και για μας.
Απλώς τώρα θα περάσουμε από πολλές μαύρες, για να σταθούμε στα πόδια μας.
Αυτό είναι το πρόβλημα όταν δεν γονατίζεις σαν τους ραγιάδες.
Μην ακούς όσους μιλούν για φάλτσα, γιατί δεν μπορούν να πουν λάθη.
Διότι όταν είναι οι δικοί σου δεν μπορείς να εκφραστείς ελεύθερα.
Αλλιώς κινδυνεύεις να εκφυλιστείς και να γίνεις στόχος από τους δικούς σου.
Δεν υπάρχουν προσωπικές στρατηγικές, άστους να λένε.
Εδώ ο καθένας προσπαθεί να σώσει το τομάρι του.
Γιατί όταν έχεις πει τόσα ψέματα, δεν ξέρεις πια πού να σταθείς.
Μην ακούς κι αυτούς που σου λένε ότι θέλουν να μας διώξουν.
Γιατί στην πραγματικότητα αυτοί θέλουν να φύγουν από μόνοι τους.
Κι αν υπήρχε τρόπος άμεσος θα το είχαν κάνει από καιρό.
Έτσι μην κάθεσαι στη γωνιά σου κι έλα να παλέψεις για την πατρίδα.
Διότι όταν κοιμάσαι άλλοι γράφουν ιστορία και δεν έρχεται άσπρη μέρα.
Κι αν νιώθεις σαν τα περιστέρια σ' αυτή την άπονη ζωή
θυμήσου ότι εμείς ξέρουμε να πετάμε
κι όποτε το θέλουμε το κάνουμε
γιατί γεννηθήκαμε ελεύθεροι.

Τεχνητή άγνοια κινδύνου
Του Ν.Λυγερού

Δεν υπάρχει άγνοια κινδύνου. Είναι και αυτή τεχνητή. Όλοι ξέρουμε ότι η Ελλάδα κινδυνεύει αυτήν την περίοδο. Δεν είναι ανάγκη να είσαι πολιτικός ή μάντης για να το καταλάβει κανείς. Ας μην κρυβόμαστε λοιπόν πίσω από το δάκτυλό μας. Η άγνοια κινδύνου είναι τεχνητή, με την έννοια ότι αυτοί που την προωθούν ξέρουν ότι είναι οι άλλοι που θα βγάλουν το φίδι από την τρύπα, δίχως αυτοί να συμμετάσχουν σε οποιαδήποτε διαδικασία. Όμως αυτή η πλαστή αθωότητα, πλαστή καθαρότητα, η πλαστή ουδετερότητα δεν πείθει κανένα, ούτε τους ίδιους ούτε τους άλλους. Αυτό δεν είναι καν πολιτική, απλώς ρητορική και μάλιστα χαμηλού επιπέδου, για να πιάσει τα κριτήρια λαϊκισμού του πιο αισχρού. Δεν οδηγεί πουθενά την πατρίδα μας. Αλλά αυτή φαίνεται πως δεν έχει καμία σημασία. Το μόνο που έχει νόημα για αυτούς που υποτιμούν την νοημοσύνη μας, έχει η δική τους πορεία. Τόσα χρόνια στο περιθώριο, έχουν βρει ένα τρόπο να εκφραστούν και καλά κάνουν σε ψυχολογικό επίπεδο, γιατί είναι μια μορφή εκτόνωσης, αλλά όχι και να μας επιβάλουν να το πιστέψουμε. Αυτό δεν είναι μια αλλαγή αλλά μόνο μια απλοϊκή εξαπάτηση. Διότι την ώρα που η Ελλάδα παλεύει από παντού, για να βρει κάποια μορφή σταθερότητας ακόμα κι αν δεν είναι ισορροπία, δεν μπορούμε να έχουμε ψευδο – μαχητές που θυμίζουν παλιές μαριονέτες που είχαμε ξεχάσει και που ονομάζονται Statler και Waldorf για τους γέρους και Miss Piggy για την πρωταγωνίστρια. Βέβαια μπορεί να μην είναι γνωστά αυτά τα μοντέλα σε αυταρχικά συστήματα που λένε πάντα την αλήθεια, αλλά είναι σε εμάς που γελούμε από τότε που μας δίδαξε ο Αριστοφάνης τι σημαίνει κωμωδία.

Από τις τακτικές στις στρατηγικές διαπραγματεύσεις
Του Ν.Λυγερού

Σιγά σιγά ο ελληνικός λαός βλέπει πόσο εκφυλισμένο είναι το κομματικό πλαίσιο, πόσο μεγάλη προπαγάνδα έχει ο κομματισμός και τελικά πόσοι λίγοι είναι πολιτικοί που ασχολούνται με τα εθνικά θέματα. Έτσι βλέπουμε ότι αυτές οι τακτικές διαπραγματεύσεις που μας απασχόλησαν τόσους μήνες κάθε τόσο και λιγάκι, όχι μόνο δεν οδήγησαν σε καμία εποικοδομητική λύση μα μάς έβαλαν και σε κίνδυνο που δεν υποψιαζόμασταν ότι υπήρχε για την Ελλάδα μετά από όλα αυτά που είχαμε ζήσει τόσα χρόνια πριν. Όσο παραμένουμε σε τακτικές διαπραγματεύσεις δεν πρόκειται ν' αλλάξουμε τίποτα γιατί είναι σαν να τρέχουμε 110 μέτρα με εμπόδια, αλλά να νομίζουμε ότι τρέχουμε 100 μέτρα και κάθε τόσο και λιγάκι κάποιος μας βάζει έντεχνα εμπόδια. Τώρα ξέρουμε όλοι ότι αυτά τα εμπόδια υπάρχουν κι ότι είναι δεδομένα που πρέπει να ενσωματώσουμε στην υψηλή στρατηγικής μας. Αλλιώς θα είμαστε έρμαιοι κάθε λαϊκιστικού κόμματος που θα μας εξηγεί στην αρχή ότι δεν υπάρχουν αλλά ότι στη συνέχεια εμφανίστηκαν μόλις έγινε η αλλαγή φάσης σε εκλογικό επίπεδο. Τώρα λοιπόν που έχουμε γνώση όλων αυτών των στοιχείων, πρέπει να κάνουμε μια ανασυγκρότηση πρώτα και στη συνέχεια μια αναδίπλωση. Γιατί προς το παρόν δεν έχουμε κάνει καμία αξιοποίηση του φυσικού μας πλούτου, λες και δεν υπάρχει. Αντιθέτως έχουμε αφήσει να γίνεται η καταστροφή της φύσης, της πατρίδας μας, του περιβάλλοντος, των ανθρώπων μας, ενώ δεν υπάρχει καμία προοπτική. Έχουμε καθυστερήσει με απαράδεκτο τρόπο και για την ελληνική ΑΟΖ και για τον ελληνικό ζεόλιθο. Και ακόμα και τώρα χρειαζόμαστε να σπρώξουμε όλες τις διαδικασίες, για να ενσωματώσουμε την ενέργεια και τη στρατηγική στην οικονομία και την πολιτική.

Θετική δυναμική
Του Ν.Λυγερού

Με τον πρώτο γύρο των διαπραγματεύσεων βλέπουμε τους Υπουργούς Οικονομικών και Οικονομίας να είναι αισιόδοξοι για μια συμφωνία και αυτό από μόνο του είναι ένα θετικό στοιχείο που μας ξαφνιάζει μετά από τόσα αρνητικά που ακούσαμε όλη αυτήν την περίοδο. Την ίδια εντύπωση δίνει κι ο Υπουργός Υγείας. Με αυτά τα δεδομένα διαμορφώνεται μια νέα κατάσταση στην οποία κανείς δεν ήλπιζε. Βέβαια πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί, γιατί το θέμα δεν έχει τελειώσει. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να είμαστε θετικοί. Επί της ουσίας πρέπει να υπάρχει μία θετική δυναμική, γιατί τόσο καιρό πάμε από αρνητικό σε αρνητικό δίχως καμία προοπτική. Τώρα αυτή η διαπραγμάτευση είναι σημαντική ήδη από μόνη της, αλλά και για τη συνέχεια. Πρέπει να βρεθεί ένα modus vivendi για να προχωρήσουμε και να ξεκολλήσουμε από αυτό το statu quo στο οποίο μας έφερε η τεχνική της αλυσίδας Markov που έχει ως αρχή τη tabula rasa. Ο Ελληνισμός είναι της συνέχειας, γιατί ακόμα και με το τὰν ἢ ἐπὶ τᾶς η συνέχεια υπήρξε μέσω της ασπίδας. Επίσης έχουμε το Γνώθι σαυτόν και δεν πρόκειται να γονατίσουμε όσο μεγάλες κι αν είναι οι δυσκολίες. Απλώς τώρα που απελευθερωθήκαμε από σοβαρά εμπόδια, πρέπει να ξεπεράσουμε και θεμελιακά προβλήματα. Με άλλα λόγια, δεν πρέπει να περιοριστούμε μόνο και μόνο στα οικονομικά. Πρέπει να δούμε και τα στρατηγικά και τα ενεργειακά. Γιατί όσο δεν παράγουμε εμείς οι ίδιοι, τόσο είμαστε εξαρτημένοι από τους άλλους. Είναι λοιπόν απαραίτητο να προσπεράσουμε τις τωρινές δυσκολίες, για να σκεφτούμε το μέλλον σε βάθος χρόνου.