Με το κοίτασμα Zohr και λόγω του μεγέθους και λόγω της απόστασης από την κυπριακή ΑΟΖ, πολλοί παράγοντες αναγκάζονται πλέον να εκδηλωθούν για να φανεί ότι κάνουν και κάτι. Έτσι με όλες τις δηλώσεις που ακούγαμε για την ENI και στη συνέχεια για την Total, βλέπουμε ότι υπάρχει μία αλλαγή φάσης που παίρνει μεγάλες διαστάσεις τουλάχιστον για όσους ήθελαν να μειώσουν και τον ρόλο της κυπριακής ΑΟΖ και τον ρόλο των κοιτασμάτων της εκτός του κοιτάσματος Αφροδίτης. Επί της ουσίας όμως για όσους ξέρουν από ενεργειακή στρατηγική δεν αλλάζει τίποτα. Απλώς μερικοί αναγκάζονται να αλλάξουν τοποθέτηση για να είναι συμβατοί με την αλήθεια των πραγμάτων.
Η ENI και η Total παραμένουν στην κυπριακή ΑΟΖ όσο και να ήθελαν να το διαψεύσουν μερικοί για να υποβαθμίσουν την όλη έρευνα που γίνεται στα θαλάσσια οικόπεδα. Η ENI και η Total συνεργάζονται εδώ και δεκαετίες με το θέμα των μετρήσεων και των αποτελεσμάτων των γεωτρήσεων, διότι συμφέρει και τις δύο ειδικά όταν είναι σε κοντινές περιοχές. Επιπλέον με το υπεργιγάντιο κοίτασμα υπάρχει ακόμα και περίπτωση να παίζει ένα ρόλο στην κυπριακή ΑΟΖ λόγω μικρής απόστασης. Κι επειδή έχουμε την ENI στο αιγυπτιακό θαλάσσιο οικόπεδο 9 και την Total στο κυπριακό θαλάσσιο οικόπεδο 11, τα οποία εφάπτονται, είναι αναμενόμενο να υπάρξει μια σύσφιξη σχέσεων και πάνω σε αυτό το θέμα. Έχει λοιπόν σημασία να δούμε πώς οι κυπριακές αρχές θα αξιοποιήσουν αυτό το γεγονός. Βλέπουμε ήδη ότι αλλάζουν το ύφος τους για να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Κι ενώ προσπαθούσαν να δώσουν έμφαση σε άλλες συζητήσεις, η κυπριακή ΑΟΖ έρχεται και πάλι στο επίκεντρο ακόμα κι αν δεν το ήθελαν μερικοί ραγιάδες.
Κυπριακή ΑΟΖ και Κυπριακό
Του Ν. Λυγερού
Με τα νέα δεδομένα στον τομέα των υδρογονανθράκων, η κυπριακή ΑΟΖ αποκτά όλο και περισσότερο σημασία ως γεωπολιτικό εργαλείο και βέβαια έρχεται να αφοπλίσει όλους όσους βιάζονται να λύσουν το κυπριακό με κάθε τρόπο δίχως βέβαια να την αξιοποιήσουν. Διότι βλέπουμε όλο και πιο ξεκάθαρα ότι οι δηλώσεις περί διαπραγματεύσεων ότι αλλάζουν κάθε τόσο και λιγάκι. Έτσι ενώ στην αρχή όλα παρουσιάζονταν με τον πιο θετικό τρόπο κάθε φορά υπάρχει και μια νέα δήλωση που έρχεται να εξηγήσει ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα. Το είδαμε ήδη με το περιουσιακό και τώρα ακούμε διάφορα για το εδαφικό που θυμίζουν περιπτώσεις χειρότερες από αυτές που απορρίψαμε ήδη πριν μια δεκαετία. Ταυτόχρονα ενώ προσπαθούσαν να εξουδετερώσουν το ρόλο της κυπριακής ΑΟΖ, μέσα στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων, αυτή κάθε φορά με νέα δεδομένα έρχεται ενισχυμένη. Βλέπουμε λοιπόν ότι υπάρχει μία ασυμμετρία μεταξύ του λεξιλογίου της προπαγάνδας και της αλήθειας της πραγματικότητας. Έτσι κάθε ενημερωμένος Κύπριος πολίτης μπορεί ν' αντιληφθεί πως η προσποίηση δεν είναι η πραγματικότητα κι ότι η πραγματικότητα αργά ή γρήγορα εμφανίζεται, θέλουμε δεν θέλουμε, για να δείξει και τα στοιχεία της υψηλής στρατηγικής της Κύπρου που δεν μπορεί πια να λειτουργήσει χωρίς την Ευρωπαϊκή Ένωση και την κυπριακή ΑΟΖ. Επίσης όταν ακούμε δηλώσεις που δεν έχουν επιστημονικό περιεχόμενο για την κυπριακή ΑΟΖ, συνειδητοποιούμε ότι οι πολιτικοί που τις κάνουν δεν έχουν ιδέα για την αξία τους και βρίσκονται εκτός πλαισίου για την ειδικότητά τους, η οποία βασίζεται τόσα χρόνια στην πράσινη γραμμή χωρίς να γνωρίζουν το απέραντο γαλάζιο και την στρατηγική του αξία.
Από την πολιτική ασάφεια στην ενεργειακή σταθερότητα
Του Ν. Λυγερού
Ο μεγάλος διαγωνισμός περί υδρογονανθράκων με τα 20 θαλάσσια οικόπεδα είναι ένα καλό κριτήριο για να αξιολογηθεί η ασχετοσύνη μερικών που το έπαιξαν αρμόδιοι και τα έκαναν θάλασσα για την Ελλάδα. Όταν δημοσιεύτηκε ο διαγωνισμός, οι ξένοι παρατηρητές, τον χαρακτήρισαν ως πολύ επαγγελματικό. Στη συνέχεια εκδόθηκε στην επίσημη εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης κι έγινε αποδεκτός από τα 28 κράτη-μέλη χωρίς εξαίρεση. Μετά όμως είδαμε τα πάντα: την παραλίγο ακύρωσή του, την παραλίγο τροποποίησή του, την παράτασή του, δίχως να γίνονται πια οι απαιτούμενες επαφές για να λειτουργήσει δυναμικά, αφού άλλες ήταν οι προτεραιότητες και τελικά έχουμε μόνο τρεις υποψηφιότητες για 20 θαλάσσια οικόπεδα, ενώ η Κύπρος είχε 33 για 12 οικόπεδα. Υπήρξε ενδιαφέρον μόνο σε τρία αντί για εννέα στην Κύπρο. Και πάλι καλά που δεν αποσύρθηκαν όλοι με όλα όσα έγιναν λόγω πολιτικής ασάφειας, γιατί κανένας δεν θέλει να υπογράψει ένα συμβόλαιο μ' ένα κράτος που δεν ξέρει τι του γίνεται, γιατί ο καθένας λέει τα δικά του. Δεν μας έφταναν όλα αυτά και μάθαμε ότι δεν ανοίχτηκαν καν οι φάκελοι των υποψηφιοτήτων, ενώ ο καθένας δίνει αυτόματα 100.000 Ευρώ στην Ελλάδα κι ότι η επιτροπή που έπρεπε να τους αξιολογήσει δεν έχει συγκληθεί ακόμα. Επί της ουσίας, υπάρχει τόσο μεγάλη ασχετοσύνη λόγω απουσίας ειδικών του τομέα που η αλλαγή είναι απαραίτητη για να δούμε μέλλον στον τομέα. Διότι ακόμα και η υπηρεσιακή κυβέρνηση δεν θα αναμειχθεί με το θέμα και ό,τι πρέπει να γίνει, τώρα θα γίνει μετά τις εκλογές. Τότε ανάλογα με τα αποτελέσματα θα δούμε αν τουλάχιστον το δεύτερο θαλάσσιο οικόπεδο θα είναι το ανάλογο του 12 στην Κύπρο ή απλώς θα λήξει άδοξα ένας διαγωνισμός λόγω προπαγάνδας.
Η ομαλοποίηση έρχεται μόνο με πράξεις
Του Ν. Λυγερού
Του Ν. Λυγερού
Ενώ η Ελλάδα προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της μετά από όλα αυτά που ζήσαμε και ζούμε τους τελευταίους μήνες, αρχίζουν επιτέλους οι αναλυτές να μιλούν για την έννοια της ομαλοποίησης που προήλθε από τη συμφωνία και την προκήρυξη των εκλογών. Αυτό κι αν είναι αδιανόητο. Διότι πρακτικά σημαίνει ας γίνει ό,τι είναι να γίνει, αρκεί να μη γίνει αυτό που έγινε. Σε επίπεδο στρατηγικής και ενέργειας όχι μόνο δεν έγινε τίποτα, αλλά αυτά που έγιναν ήταν ό,τι πρέπει για να χαθεί η αξιοπιστία της Ελλάδας σε θέματα διαγωνισμού υδρογονανθράκων. Ο μικρός διαγωνισμός δεν έχει καταλήξει ακόμα, μετά από τόσο καιρό. Και ο μεγάλος διαγωνισμός βασίζεται πια επί της ουσίας, μόνο πάνω στο δεύτερο θαλάσσιο οικόπεδο. Αμέσως μετά τις εκλογές θα πρέπει να ασχοληθούμε με την τριμερή Ελλάδα-Κύπρος-Αίγυπτος για την υπόθεση του τριπλού σημείου και των οριοθετήσεων των ΑΟΖ μας.Θα πρέπει λοιπόν να έχουμε ανθρώπους που ξέρουν το θέμα κι όχι που ακόμα αναρωτιούνται ποιος είναι φάκελος και ποιο το ιστορικό του. Αυτά τα θέματα είναι εθνικά, δηλαδή υπερκομματικά και δεν μπορούμε να ακούμε άλλες δικαιολογίες κι ακόμα και αηδίες για να μη γίνει τίποτα. Κάθε κόμμα έχει αξιόλογους ανθρώπους, αλλά είναι μερικοί που έχουν εγκλωβιστεί μέσα σε μια τεράστια σαβούρα προπαγάνδας και δεν μπορούν καν να εκφραστούν, ενώ βλέπουν ότι δεν υπάρχουν προοπτικές. Η Ελλάδα, θέλουν δεν θέλουν, έχει προοπτικές κι αν τις σπαταλήσει θα είναι μόνο και μόνο θέμα των επιλογών μας. Η ομαλοποίηση για την πατρίδα μας δεν θα έρθει μόνο με λόγια υποσχέσεις, αλλά αποκλειστικά με πράξεις που έχουν στρατηγική υφή κι όχι με πολιτική προπαγάνδα που μηδενίζει ό,τι δεν γνωρίζει.
Ημέρα 3 : 5ο Master Class Τοποστρατηγικής και Χρονοστρατηγικής.
Οθωνοί, 27/08/2015
Διάλεξη του Ν. Λυγερού:
"Στρατηγική και Ενεργειακή Ελληνική ΑΟΖ".
Κέρκυρα 28/08/2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου