Ο πόλεμος έχει πάντα ένα τίμημα στην κληρονομιά, όπως και στις ανθρώπινες ζωές, από την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους σταυροφόρους και την καταστροφή της Βαγδάτης από τους στρατούς των Μογγόλων, ως το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και το βομβαρδισμό του Coventry που του στοίχισε το γοτθικό καθεδρικό ναό του.
Αλλά η κατεδάφιση των ναών στην Παλμύρα στη Συρία από την Isis είναι η τελευταία πράξη σε μια ακόμα πιο σκοτεινή ιστορία σκόπιμου βανδαλισμού στο όνομα της θρησκείας ή της ιδεολογίας. Εκτείνεται πίσω στις πρώτες ημέρες της καταγεγραμμένης ανθρώπινης ιστορίας, με τη Βίβλο να σημειώνει την καταστροφή των θρησκευτικών αγαλμάτων στην περιοχή της Συρίας αιώνες πριν από τη χριστιανική εποχή.
Η εφημερίδα Guardian παρουσιάζει τις λεπτομέρειες μερικών από τους χαμένους θησαυρούς και τις ομάδες που τους κατέστρεψαν.
Βιβλιοθήκες του Τιμπουκτού
Η ομάδα ανταρτών ισλαμιστών Ansar Dine έκαψε βιβλιοθήκες με ανεκτίμητα χειρόγραφα που χρονολογούνται από τον 13ο αιώνα, όταν πήρε τον έλεγχο του Τιμπουκτού και κατέστρεψε αρχαία μαυσωλεία που ήταν μέρος ενός μνημείου παγκόσμιας κληρονομιάς.
Τα ιερά ξαναχτίστηκαν μετά την απελευθέρωση της πόλης και προέκυψε ότι πολλά από τα χειρόγραφά της πόλης είχαν κρυφά σωθεί από τις φλόγες από ανθρώπους που διακινδύνευσαν τη ζωή τους για να προστατεύσουν την πολιτιστική τους κληρονομιά.
Βούδες στο Bamiyan
Τα δύο γιγαντιαία γλυπτά του Βούδα, που δέσποζαν στην κοιλάδα του Μπαμιγιάν στο κεντρικό Αφγανιστάν για περισσότερους από 15 αιώνες ανατινάχθηκαν από τους Ταλιμπάν το Μάρτιο του 2001. Το μέγεθος των αγαλμάτων τους δυσκόλεψε και αιχμάλωτοι ανεβασμένοι σε σχοινιά πέρασαν μέρες γεμίζοντάς τα με εκρηκτικά .
Οι φανατικοί Ταλιμπάν ήταν ήδη σε όργιο καταστροφής μέσω του εθνικού μουσείου. Οι έφοροι με κόπο μάζεψαν τα κομμάτια εκεί και ανακατασκεύασαν πολλά από τα πιο πολύτιμα στοιχεία, αφότου οι Ταλιμπάν ανατράπηκαν, αλλά η αποκατάσταση των αγαλάτων του Βούδα αποδείχθηκε πολύ αμφιλεγόμενη και περίπλοκη και οι θέσεις που τους φιλοξενούσαν ακόμα μένουν άδειες.
Μονές, ναοί και τέχνη κατά τη διάρκεια της πολιτιστικής επανάστασης της Κίνας
Η δεκαετία του χάους που ξεκίνησε το 1966 προκάλεσε το θάνατο εκατομμυρίων και ήταν επίσης καταστροφική για την πολιτιστική κληρονομιά της Κίνας. Νεαροί Κόκκινοι Φρουροί σε καταστροφικό παροξυσμό από την εκστρατεία για την καταστροφή του «Four Olds » αφήνιασαν μέσω ναών, σπιτιών και άλλων ιστορικών μνημείων και έργων τέχνης σε όλη τη χώρα. Έκαψαν και παραμόρφωσαν χιλιάδες ανεκτίμητα αντικείμενα, συμπεριλαμβανομένου ενός μεγάλου μέρους του ναού του Κομφούκιου στην ιδιαίτερη αρχαία πατρίδα του, τώρα μια τοποθεσία παγκόσμιας κληρονομιάς. Στο Θιβέτ μόνο μια χούφτα από περίπου 6.000 βουδιστικά μοναστήρια και μονές επέζησε.
Νήσος του Πάσχα, άγαλμα Moai
Μερικά από τα πιο διάσημα αγάλματα του Νησιού του Πάσχα ανατράπηκαν κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου και θρησκευτικών διαφορών, αν και δεν καταστράφηκαν εντελώς.
Θρησκευτική αναμόρφωση
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, μια τεράστια ποσότητα θρησκευτικής τέχνης καταστράφηκε κατά τη διάρκεια του σχίσματος και μετά του αγγλικού εμφυλίου πολέμου στα 1640s και τα μοναστήρια που τη στέγαζαν τέθηκαν στο δρόμο προς την καταστροφή. Έφοροι της έκθεσης Tate’s Art Under Attack, εκτιμούν ότι στην καλύτερη περίπτωση το 10% της μεσαιωνικής βρετανικής τέχνης επιβίωσε αυτής της περιόδου.
Βιβλία και μουσική καταστράφηκαν επίσης και πολλές μεγάλες μονές έγιναν ερείπια μετά τη διάλυση των μοναστηριών. Ο αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι, Τόμας Cranmer, φέρεται να χαιρέτισε την εξουσία του Edward VI (γιος του Henry VIII) ως «ένας νέος Ιωσίας, καταστροφέας των ειδώλων».
Σε όλη την Ευρώπη η αναμόρφωση έφερε παρόμοια καταστροφή. Γλυπτά ανατράπηκαν ή παραμορφώθηκαν, τοιχογραφίες ασβεστώθηκαν, λειψανοθήκες έλιωσαν, βιτρό έσπασαν, και χειρόγραφα, ζωγραφικοί πίνακες και σκαλιστά εξαρτήματα εκκλησιών από πάγκους χορωδίας ως εξομολογητήρια, παραδόθηκαν στις φλόγες.
Ναοί στο Δελχί
Το Qutb Minar, που ξεκίνησε το 1199, δεσπόζει πάνω από ένα τζαμί που χτίστηκε εν μέρει από τα ερείπια 27 ινδουιστικών και τζαϊνιστικών ναών που καταστράφηκαν όταν η μουσουλμανική δυναστεία Ghorid πήρε τον έλεγχο της βόρειας Ινδίας.
Χριστιανική τέχνη στην εποχή της Εικονομαχίας
Οι αρχικοί εικονοκλάστες ήταν Χριστιανοί του όγδοου αιώνα, αντίθετοι με οποιαδήποτε απεικόνιση μορφής ανθρώπου ή ζώων, οι οποίοι κέρδισαν την υποστήριξη των Βυζαντινών αυτοκρατόρων. Οι νόμοι απαγόρευαν την παραγωγή εικόνων και οι υπάρχουσες εικόνες καταστράφηκαν ή καλύφθηκαν.
Ελάχιστα επέζησαν της αναταραχής αυτής της περιόδου και παρότι οι εικονομάχοι έχασαν τελικά τη μάχη για τον έλεγχο της εκκλησίας και οι εικόνες επέστρεψαν στα σπίτια και τους τόπους λατρείας, λίγα είναι προγενέστερα αυτής της περιόδου.
Ελληνικοί και Ρωμαϊκοί ναοί
Οι πρώτοι χριστιανοί κατέστρεψαν και παραμόρφωσαν πολλούς από τους ειδωλολατρικούς ναούς σε όλη τη Μέση Ανατολή, μεταξύ των οποίων πιθανόν μερικά από τα αγάλματα στον περίφημο ναό του Παρθενώνα που βρίσκεται στην Ακρόπολη της Αθήνας.
Η καταστροφή του ναού του Διός στην Απάμεια της Συρίας είναι ένα από τα πολλά κομμάτια του -μεγάλης κλίμακας- βανδαλισμού που αποδόθηκε σε μαχητές Χριστιανούς γύρω στον τέταρτο αιώνα της χριστιανικής εποχής. Έγινε διάσημο από τους σύγχρονους χρονικογράφους ως μια προσπάθεια στην οποία χρειάστηκε και σκληρή δουλειά και εφευρετικότητα, λόγω του μεγέθους του ναού.
ΠΗΓΗ hellasforce
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου