Πέμπτη 14 Ιουνίου 2018

Από τις κρυφές διαπραγματεύσεις στην απαράδεκτη Συμφωνία - Δεν υπάρχει πια δικαιολογία

Από τις κρυφές διαπραγματεύσεις στην απαράδεκτη Συμφωνία
Του Ν. Λυγερού


Όταν διαβάζουμε αυτή την απαράδεκτη Συμφωνία, καταλαβαίνουμε γιατί ήταν τόσο κρυφές οι διαπραγματεύσεις όλους αυτούς τους μήνες. Μερικά άρθρα είναι τόσο τρομερά για τον Ελληνισμό και την Ελλάδα που οι αντιδράσεις του Ελληνισμού θα είχαν βάλει σε κίνδυνο την όλη διαπραγμάτευση. Τώρα καταλαβαίνουμε γιατί ήταν τόσο μεγάλος ο φόβος διαρροής και από το Υπουργείο Εξωτερικών και από την Κυβέρνηση. Βέβαια τώρα ακόμα και κομματικά στελέχη
θα δυσκολευτούν να δικαιολογήσουν ένα τέτοιο κείμενο. Διότι δεν είναι μόνο το θέμα του ονόματος που είναι προβληματικό. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς και πόσο θα μαζευτούν μερικοί πολιτικοί που δεν γνώριζαν τα 20 Άρθρα αλλά ήταν υπέρμαχοι της Συμφωνίας. Διότι τώρα ο κάθε πολίτης θα μπορεί να ρωτήσει κάθε βουλευτή αν συμφωνεί με το καθένα από τα 20 Άρθρα. Το ερώτημα δεν θα είναι πια θεωρητικό και θα δούμε σε πρακτικό επίπεδο ποιος θα εκτεθεί. Δεν θα αρκεί να λέει ότι δεν το είχε διαβάσει για να δικαιολογήσει τον εαυτό του. Τώρα μπορεί να το διαβάσει και να εξετάσει αν κάθε εδάφιο των Άρθρων είναι συμβατό με το πνεύμα του Ελληνισμού. Οι Συμβιβασμοί που εμπεριέχει η Συμφωνία είναι τόσο μεγάλοι και τόσο απαράδεκτοι που δεν μπορούν να καλυφθούν με διπλωματικές κινήσεις. Επίσης τώρα ακόμα με ξεκάθαρο τρόπο ότι δεν υπήρξαν ποτέ πιέσεις από το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση κι ότι το όλο θέμα ήταν μια πρωτοβουλία εκ μέρους του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Εξωτερικών επειδή το ήθελαν από μόνοι τους χωρίς να υπάρξει κάποιος εξαναγκασμός και αυτό είναι ακόμα χειρότερο για την αντίληψη του Έθνους.

Δεν υπάρχει πια δικαιολογία
Του Ν. Λυγερού

Ό,τι και να έχει ειπωθεί τόσο καιρό, τώρα που μπορούμε να διαβάσουμε τα 20 άρθρα της Συμφωνίας, δεν υπάρχει πια καμία δικαιολογία για τέτοιο απαράδεκτο συμβιβασμό. Η Συμφωνία δεν παραδίδει μόνο το όνομα της Μακεδονίας, αλλά μειώνει συστηματικά τις θέσεις της Ελλάδας για να υπάρξει μια πλασματική ισορροπία μεταξύ των δύο χωρών. Από ό,τι φαίνεται έχει ξεχάσει η διαπραγματευτική ομάδα ότι τα Σκόπια δεν ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ, ενώ είμαστε κράτος-μέλος από το 1981 και το 1953. Η Ελλάδα διαθέτει μια κυρίαρχη στρατηγική κι όμως η Συμφωνία προσπαθεί με τεχνάσματα να την μηδενίσει λες και δεν υπάρχει. Ουσιαστικά η Συμφωνία αποδέχεται τα πάντα από πλευρά της Ελλάδας σε όλα τα επίπεδα της ονομασίας, της ιθαγένειας, της γλώσσας και δεσμεύεται να υποστηρίξει την ενταξιακή πορεία των Σκοπίων τόσο στο ΝΑΤΟ όσο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επίσης γίνονται απαράδεκτοι συμβιβασμοί για τη χρήση του Αιγαίου Πελάγους από τα Σκόπια και ουσιαστικά για την αξιοποίηση από αυτά της ελληνικής ΑΟΖ. Πράγμα το οποίο επιβεβαιώνεται και ενεργειακά με το θέμα των υδρογονανθράκων και των αγωγών. Και όλα αυτά για ποιο λόγο; Ποιο μπορεί να είναι το όφελος για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό; Και η απάντηση είναι απλή: κανένα. Το μόνο όφελος που υπάρχει είναι καθαρά ιδεολογικό γιατί αυτοί που πίστευαν τόσα χρόνια στη Σοσιαλιστική Μακεδονία προσπαθούν με αυτό τον τρόπο να δικαιωθούν, διότι επί της ουσίας δεν πιστεύουν στην έννοια του Ελληνικού Έθνους. Για αυτό η Συμφωνία είναι απαράδεκτη.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου