Tου Ν. Λυγερού
Το Συμβούλιο της Ευρώπης με τη Σύσταση 1201 της 1 Φεβρουαρίου 1993 ζήτησε από τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν ένα πρόσθετο πρωτόκολλο στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Το 2005 το Ευρωκοινοβούλιο παρότρυνε τη χρήση αυτού του ορισμού και αυτή η απόφαση επισημοποίησε πλέον τον ορισμό και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτός ο ορισμός ισχύει λοιπόν και για τις δύο υπερδομές και πρέπει να τον έχουμε στο μυαλό μας όταν εξετάζουμε την εφαρμογή του σε μερικές χώρες. Η εθνική μειονότητα ως έκφραση καθορίζει μια ομάδα ανθρώπων σε ένα Κράτος οι οποίοι ζουν στην επικράτεια αυτού του Κράτους και είναι πολίτες του, διατηρούν δεσμούς που είναι παλιοί, στέρεοι και διάρκειας με αυτό το Κράτος, παρουσιάζουν χαρακτηριστικά που είναι εθνολογικά, πολιτιστικά, θρησκευτικά ή γλωσσολογικά ειδικά, είναι επαρκώς αντιπροσωπευτικοί παρόλο που είναι λιγότεροι από το υπόλοιπο του πληθυσμού αυτού του Κράτους ή μιας περιοχής αυτού του Κράτους οι οποίοι θέλουν να διατηρήσουν μαζί αυτό που κάνει την κοινή τους ταυτότητα, ειδικά τον πολιτισμό τους, τις παραδόσεις τους, τη θρησκεία τους ή τη γλώσσα τους. Με αυτά τα δεδομένα είναι καλό να εξετάζουμε τη Βόρεια Ήπειρο για να μη παρερμηνεύουμε γεγονότα με λανθασμένο τρόπο.
Η Ελληνική Εθνική Μειονότητα της Αλβανίας
Tου Ν. Λυγερού
Ενώ η Ελληνική Εθνική Μειονότητα είναι επίσημα αναγνωρισμένη από την Αλβανία, αυτό το γεγονός δεν είναι τόσο γνωστό ούτε στην Ελλάδα ούτε στην Αλβανία. Αυτό οφείλεται στον περιορισμό αυτής της έκφρασης στη μειονοτική ζώνη που εμπεριέχει 99 χωριά ενώ βέβαια λειτουργεί σε όλη την επικράτεια. Οφείλεται επίσης στο γεγονός ότι οι αλβανικές αρχές δεν εφαρμόζουν τα προβλεπόμενα σε όλη την επικράτεια και ότι δυσκολεύουν τους Βορειοηπειρώτες και εντός της μειονοτικής ζώνης ακόμα και για την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας. Διότι ο ελληνικός πληθυσμός υπέφερε εκτός λόγω της απαγόρευσης της γλώσσας. Στην κομμουνιστική περίοδο, αυτή η απαγόρευση επεκτάθηκε και στο θέμα της θρησκείας. Έτσι υπέφερε και ο Χριστιανισμός πάνω στη γη του. Ο αλβανικός νόμος αναγνωρίζει τα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας μόνο σε όσους ζουν σε περιοχές της μειονοτικής ζώνης που ανακήρυξε ο Ενβέρ Χότζα και πουθενά αλλού. Αλλά ακόμα και σε αυτή τα δικαιώματα δεν υπάρχουν αν δεν διεκδικούνται από τους ίδιους διότι πάντα υπάρχουν προσπάθειες για να μειωθούν. Αυτό είναι σημαντικό από μόνο του αλλά και στο πλαίσιο της διαδικασίας ένταξης της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση διότι παρόλο που είναι επίσημα υποψήφια δεν έχει ανοίξει κανένα κεφάλαιο του ευρωπαϊκού κεκτημένου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου