Η συνέχεια της ιστορίας
Του Νίκου Λυγερού
Μπορεί πολλοί, και ειδικά στελέχη της εξουσίας, να προσπάθησαν να σταματήσουν την ιστορία αφού δεν μπόρεσαν να πείσουν τους πάντες ότι πέθανε. Και διέπραξαν αυτό το έγκλημα για να μας πάνε πίσω, για να προσπαθήσουν να κολλήσουν πάνω σε καθυστερημένα γεγονότα που δεν επέλεξε η ιστορία να ακολουθήσει. Προσπάθησαν χρόνια να εκτελέσουν την αποστολή τους έως το τέλος, θεωρώντας ότι κανείς δεν θα αντιλαμβανόταν τι προσπαθούν να κάνουν, μάταια όμως. Διότι υπάρχουν και οι άνθρωποι που ξέρουν και γράφουν ιστορία. Έτσι η προσπάθεια αυτή ή μάλλον η απόπειρα δεν υλοποιήθηκε έως το τέλος, γιατί το σύστημα δεν τα κατάφερε. Και τώρα προσπαθεί να δικαιολογηθεί για αυτές τις πράξεις ότι δεν αποτελούσαν κινήσεις αυτής της προσπάθειας. Διότι πάλι θεωρεί ότι είναι αρκετοί που θα πέσουν στην παγίδα του. Αλλά όσοι μελετούν τις τεχνικές των αυταρχικών καθεστώτων που διέπραξαν ακόμα και γενοκτονίες κι όχι μόνο εγκλήματα κατά την Ανθρωπότητας, αναγνώρισαν το ύφος αυτής της προσέγγισης και την κατηγόρησαν όσο πιο ξεκάθαρα γινόταν για να απελευθερώσουν τον ελληνικό λαό. Γι' αυτό συνεχίζει η ιστορία.
Πολιτική αλλαγή φάσης
Του Νίκου Λυγερού
Με την πολιτική αλλαγή φάσης που ζούμε, βλέπουμε την επαναφορά θέσεων σε σχέση με το Σκοπιανό. Έτσι τώρα έχουμε επίσημα και τη θέση του πρώην Πρωθυπουργού που ανακοίνωσε ότι ορθώς το κόμμα του επέκρινε τη Συμφωνία των Πρεσπών. Έχει ενδιαφέρον αυτή η καθυστέρηση αλλά εξηγείται με το τέλος της προγραμματισμένης συμμαχίας με την κυβέρνηση. Επισήμανε επίσης ότι δεν αξιοποιήθηκε το κεκτημένο του Βουκουρεστίου. Και τελικά παρουσιάστηκε και αυτός ενωτικός πράγμα που σημαίνει ότι κλείδωσε η επιλογή του και περνάμε όντως στο επόμενο στάδιο. Μπορεί να μην είχαμε μια ξεκάθαρη θέση πριν αλλά τώρα και το θέμα του Σκοπιανού που επανέρχεται δηλώνει ένα διαχωρισμό που δεν αφήνει πια περιθώρια συνεργασίας με τη ληγμένη κυβέρνηση. Είναι άλλη μία απόδειξη ότι ο ελληνικός λαός νίκησε με τα Συλλαλητήρια κι ότι άλλαξε την πορεία που είχαν προβλέψει οι πολιτικοί σε υψηλό επίπεδο. Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει και βλέπουμε την πρακτική εφαρμογή. Γι’ αυτό συνεχίζουμε τον αγώνα ακάθεκτοι έως το τέλος για να δικαιωθεί ο Ελληνισμός και η ιστορία του.
Νέο στρατηγικό λάθος της Τουρκίας
Του Νίκου Λυγερού
Η Τουρκία είχε αποφασίσει να τα βάλει με την Κύπρο για τα ενεργειακά θέματα. Δεν ήταν καν παράξενο εκτός βέβαια από το γεγονός ότι επίσημα η Κύπρος δεν υπάρχει για την Τουρκία. Στη συνέχεια η Τουρκία μέσω του Προέδρου της τα έβαλε με την Ευρωπαϊκή Ένωση ενώ δεν προσπαθεί πια να ενταχθεί σε αυτήν την υπερδομή. Επειδή είδε ότι δεν πέτυχε αυτό που ήθελε, διότι πολύ απλά υπάρχουν ήδη ευρωπαϊκές πετρελαϊκές εταιρείες στην κυπριακή ΑΟΖ, τώρα κάνει άμεση αναφορά στις ΗΠΑ και επαναφέρει την έννοια της εγγυήτριας δύναμης για να υποστηρίξει την παράλογη θέση της. Είναι όμως αργά διότι ήδη οι ΗΠΑ έχουν πάρει θέση. Έχουν βαρεθεί τη συμπεριφορά της Τουρκίας τόσο απέναντί τους όσο και εντός του ΝΑΤΟ και βέβαια δεν βλέπουν με καλό μάτι αυτό το παράξενο φλερτ με τη Ρωσία. Αλλά η Τουρκία που έχει ελάχιστη στρατηγική και δεν βλέπει το βάθος των κινήσεων που κάνει, έφερε τις ΗΠΑ ακόμα πιο κοντά στην Ανατολική Μεσόγειο και τώρα με κανένα ενδοιασμό πια γιατί πήραν μια στρατηγική απόφαση.
Του Νίκου Λυγερού
Μπορεί πολλοί, και ειδικά στελέχη της εξουσίας, να προσπάθησαν να σταματήσουν την ιστορία αφού δεν μπόρεσαν να πείσουν τους πάντες ότι πέθανε. Και διέπραξαν αυτό το έγκλημα για να μας πάνε πίσω, για να προσπαθήσουν να κολλήσουν πάνω σε καθυστερημένα γεγονότα που δεν επέλεξε η ιστορία να ακολουθήσει. Προσπάθησαν χρόνια να εκτελέσουν την αποστολή τους έως το τέλος, θεωρώντας ότι κανείς δεν θα αντιλαμβανόταν τι προσπαθούν να κάνουν, μάταια όμως. Διότι υπάρχουν και οι άνθρωποι που ξέρουν και γράφουν ιστορία. Έτσι η προσπάθεια αυτή ή μάλλον η απόπειρα δεν υλοποιήθηκε έως το τέλος, γιατί το σύστημα δεν τα κατάφερε. Και τώρα προσπαθεί να δικαιολογηθεί για αυτές τις πράξεις ότι δεν αποτελούσαν κινήσεις αυτής της προσπάθειας. Διότι πάλι θεωρεί ότι είναι αρκετοί που θα πέσουν στην παγίδα του. Αλλά όσοι μελετούν τις τεχνικές των αυταρχικών καθεστώτων που διέπραξαν ακόμα και γενοκτονίες κι όχι μόνο εγκλήματα κατά την Ανθρωπότητας, αναγνώρισαν το ύφος αυτής της προσέγγισης και την κατηγόρησαν όσο πιο ξεκάθαρα γινόταν για να απελευθερώσουν τον ελληνικό λαό. Γι' αυτό συνεχίζει η ιστορία.
Πολιτική αλλαγή φάσης
Του Νίκου Λυγερού
Με την πολιτική αλλαγή φάσης που ζούμε, βλέπουμε την επαναφορά θέσεων σε σχέση με το Σκοπιανό. Έτσι τώρα έχουμε επίσημα και τη θέση του πρώην Πρωθυπουργού που ανακοίνωσε ότι ορθώς το κόμμα του επέκρινε τη Συμφωνία των Πρεσπών. Έχει ενδιαφέρον αυτή η καθυστέρηση αλλά εξηγείται με το τέλος της προγραμματισμένης συμμαχίας με την κυβέρνηση. Επισήμανε επίσης ότι δεν αξιοποιήθηκε το κεκτημένο του Βουκουρεστίου. Και τελικά παρουσιάστηκε και αυτός ενωτικός πράγμα που σημαίνει ότι κλείδωσε η επιλογή του και περνάμε όντως στο επόμενο στάδιο. Μπορεί να μην είχαμε μια ξεκάθαρη θέση πριν αλλά τώρα και το θέμα του Σκοπιανού που επανέρχεται δηλώνει ένα διαχωρισμό που δεν αφήνει πια περιθώρια συνεργασίας με τη ληγμένη κυβέρνηση. Είναι άλλη μία απόδειξη ότι ο ελληνικός λαός νίκησε με τα Συλλαλητήρια κι ότι άλλαξε την πορεία που είχαν προβλέψει οι πολιτικοί σε υψηλό επίπεδο. Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει και βλέπουμε την πρακτική εφαρμογή. Γι’ αυτό συνεχίζουμε τον αγώνα ακάθεκτοι έως το τέλος για να δικαιωθεί ο Ελληνισμός και η ιστορία του.
Νέο στρατηγικό λάθος της Τουρκίας
Του Νίκου Λυγερού
Η Τουρκία είχε αποφασίσει να τα βάλει με την Κύπρο για τα ενεργειακά θέματα. Δεν ήταν καν παράξενο εκτός βέβαια από το γεγονός ότι επίσημα η Κύπρος δεν υπάρχει για την Τουρκία. Στη συνέχεια η Τουρκία μέσω του Προέδρου της τα έβαλε με την Ευρωπαϊκή Ένωση ενώ δεν προσπαθεί πια να ενταχθεί σε αυτήν την υπερδομή. Επειδή είδε ότι δεν πέτυχε αυτό που ήθελε, διότι πολύ απλά υπάρχουν ήδη ευρωπαϊκές πετρελαϊκές εταιρείες στην κυπριακή ΑΟΖ, τώρα κάνει άμεση αναφορά στις ΗΠΑ και επαναφέρει την έννοια της εγγυήτριας δύναμης για να υποστηρίξει την παράλογη θέση της. Είναι όμως αργά διότι ήδη οι ΗΠΑ έχουν πάρει θέση. Έχουν βαρεθεί τη συμπεριφορά της Τουρκίας τόσο απέναντί τους όσο και εντός του ΝΑΤΟ και βέβαια δεν βλέπουν με καλό μάτι αυτό το παράξενο φλερτ με τη Ρωσία. Αλλά η Τουρκία που έχει ελάχιστη στρατηγική και δεν βλέπει το βάθος των κινήσεων που κάνει, έφερε τις ΗΠΑ ακόμα πιο κοντά στην Ανατολική Μεσόγειο και τώρα με κανένα ενδοιασμό πια γιατί πήραν μια στρατηγική απόφαση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου