Του Ν. Λυγερού
Όσο και να ήθελε το προσύμφωνο να λέει ότι θα λύσει οριστικά προβλήματα, δεν κατάφερε να το κάνει ούτε για το γλωσσικό ζήτημα. Έτσι βλέπουμε κανονικές αντιπαραθέσεις μεταξύ των Σκοπίων και της Βουλγαρίας. Και εδώ φαίνεται το παράλογο της όλης υπόθεσης. Διότι η Βουλγαρία δεν είχε κανένα πρόβλημα για την ενταξιακή πορεία στο ΝΑΤΟ, ενώ θεωρεί ότι είναι απαράδεκτες οι θέσεις των Σκοπίων περί γλώσσας. Με άλλα λόγια η ιδεολογία και ιδεοληψία που ήθελε υποτίθεται να μην ταπεινώσουν τα
Σκόπια, κατέληξαν να αναζωπυρώνουν ένα θέμα που είχε λήξει. Τώρα μάλιστα η Βουλγαρία περνά στην αντεπίθεση, γιατί θυμάται και τις θέσεις της στο παρελθόν και προσπαθεί να ανακαταλάβει το μερίδιο της αμφισβητώντας και την ύπαρξη του προσυμφώνου, διότι ουσιαστικά το αδειάζει από το τεχνητό περιεχόμενό του, αφού μιλά ξεκάθαρα για την βουλγαρική γλώσσα. Επανέρχονται με αυτό τον τρόπο μνήμες του παρελθόντος όσον αφορά στην δράση των εσωτερικών κομιτάτων που έπρεπε να παίξουν το ρόλο του στα Σκόπια χωρίς ποτέ να φαίνεται η βουλγαρική τους προέλευση. Επιστρέφουμε λοιπόν σε δεδομένα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.Έτσι ένα προσύμφωνο βασιζόμενο σε πλαστά δεδομένα του 1924 και 1949, επανέφερε ιστορικά προβλήματα του 1919 χωρίς να λύσει κανένα.
Η Λιβύη ως πεδίο μάχης μισθοφόρων Τουρκίας και Ρωσίας
Του Ν. Λυγερού
Λόγω του τεχνητού του μνημονίου με την Τουρκία, η Λιβύη έχει εξελιχθεί σε πεδίο μάχης μισθοφόρων που έρχονται από την Τουρκία αλλά κι από τη Ρωσία μέσω των παρακρατικών οργανώσεων Σαντάτ και Βάγκνερ είναι που πολεμούν μεταξύ τους, διότι παίζουν το ρόλο τους σε αντίπαλα στρατόπεδα. Διότι η Σαντάτ υποστηρίζει την κυβέρνηση εθνικής ενότητας του Φαγιέζ αλ-Σάρατζ, ενώ η Βάγκνερ υποστηρίζει τον εθνικό στρατό της Λιβύης του αρχιστράτηγου Χαλιφά Χαφτάρ. Αυτό το γεγονός έρχεται βέβαια σε αντιπαράθεση με την συμμαχία που υπάρχει μεταξύ των δύο χωρών για την διαχείριση της κρίσης της Συρίας και του κουρδικού ζητήματος. Έτσι η Τουρκία δεν έχει πια την άνεση που είχε, διότι βλέπει ότι από τότε που η Ρωσία είπε επίσημα ότι θεωρεί απαράδεκτο αυτό το πλαστό μνημόνιο που δεν μπορεί να τεθεί σε ισχύ, οι δράσεις της ομάδας Βάγκνερ έχουν γίνει πιο έντονες και πιο επιθετικές. Δηλαδή ακόμα και με την οικονομική υποστήριξη του Κατάρ, η συμμαχία της Τουρκίας έχει όλο και μεγαλύτερα προβλήματα να αντιμετωπίσει. Και αποδεικνύεται άλλη μια φορά ότι η Τουρκία δεν ξέρει να επιλέγει στρατηγικά τους συμμάχους της και τους πιο ισχυρούς και τους πιο αδύναμους. Ό,τι και να λένε οι ραγιάδες, η έλλειψη στρατηγικής σκέψης φαίνεται περίτρανα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου