Οι δηλώσεις των υπουργών Εξωτερικών και Άμυνας της Τουρκίας για την απαράδεκτη «λύση» στη βάση των «δύο κρατών», δεν νομίζω ότι θα αφυπνίσει τη βαθιά νυχτωμένη πολιτική ηγεσία της Κύπρου.
Για την ώρα, ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο αφορά το μέλλον του νησιού. Προς το παρόν το ενδιαφέρον εστιάζεται στη συνέχιση της απίστευτης λαμογιάς που ταλανίζει την Κύπρο, σε όλα τα επίπεδα. Και βεβαίως, στην πολιτική «συνωμοσία» για να μην αλλάξουν οι παρέες που κυβερνούν και ταλαιπωρούν τον τόπο.
Όποιος και αν είναι στην εξουσία, δεν αλλάζει τίποτα. Εκτός αν γίνει το «θαύμα» και εκλεγεί στις επόμενες προεδρικές εκλογές ένας καθαρός άνθρωπος, που έφτυσε το σύστημα, ακόμα και αν κάποιο διάστημα το υπηρέτησε. Έχει μεγάλη σημασία, ο άνθρωπος που θα διεκδικήσει την προεδρία –και ευχόμαστε να εκλεγεί κάποιος τέτοιος– να μην είναι διεφθαρμένος. Και η διαφθορά δεν αφορά μόνο την κλοπή κρατικού χρήματος ή τον εκβιασμό επιχειρηματιών, από τους οποίους απαιτούν να δώσουν μετρητά «κάτω από το τραπέζι» για να γίνει η δουλειά τους.
Και αφού αναφέρομαι στις προεδρικές, δεν μπορώ να μην σχολιάσω την ανακοίνωση της απόφασης του προέδρου του Δημοκρατικού Συναγερμού (ΔΗΣΥ), του κ. Αβέρωφ Νεοφύτου, να διεκδικήσει την προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας, την οποία, βεβαίως, δεσμεύθηκε να καταργήσει. Αυτό δεν προβλέπουν οι αποφάσεις του ιδίου και του ΔΗΣΥ για τη λύση του Κυπριακού;
Έσπευσε, λοιπόν, να ανακοινώσει την υποψηφιότητά του για να «σκοτώσει» όλες τις άλλες. Μόνο, που αν τα πράγματα πάνε ομαλά, τη δική του υποψηφιότητα θα καταστρέψει.
Με βάση τις απαράδεκτες δηλώσεις του Ακάρ και του Τσαβούσογλου, λέγαμε ότι οι πολιτικοί στη Λευκωσία –καλά, και στην Αθήνα συμπεριφέρονται ως να μην είναι πρόβλημα το Κυπριακό– δεν ασχολούνται με το εθνικό θέμα.
Στην πλειοψηφία τους έχουν πάρει τις αποφάσεις τους, οι οποίες είναι καταθλιπτικές. Υποστηρίζουν την «όποια λύση» του Κυπριακού, που σημαίνει ότι δέχονται ό,τι βάζει η Τουρκία στο τραπέζι. Ιδιαίτερα οι πολιτικοί του ΔΗΣΥ και του «κομμουνιστικού» ΑΚΕΛ, οι οποίοι σε άλλες χώρες θα είχαν καταδικαστεί σε πολιτική συνταξιοδότηση. Στην Κύπρο, όμως, αυτοί οι τύποι επιβραβεύονται… Θαρρώ μέχρι τώρα.
Η υποψηφιότητα του Γιώργου Κολοκασίδη και η θέση του για τη φιλοτουρκική διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία θα ταράξει τα νερά και ας νομίζουν μερικοί ότι θα πάει άπατη. Μία υποψηφιότητα του Γιώργου Παμπορίδη, που δεν είναι απίθανη, επίσης θα προβληματίσει τους πολίτες, ιδιαίτερα αν η θέση του στο Κυπριακό είναι αυτή που γνωρίζουμε.
Και φυσικά, αναμένεται και η απόφαση του υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Χριστοδουλίδη. Ομιλούμε για υποψηφιότητες που είναι καθαρές, που σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε (μέχρι της στιγμής), δεν έχουν βάλει ποτέ το χέρι στο μέλι. Άλλωστε, στην Κύπρο δεν μένει τίποτα κρυφό.
Ο Χουλουσί Ακάρ, λοιπόν, το είπε ξανά προφανώς για να το εμπεδώσουμε: Η Τουρκία, δήλωσε, στηρίζει λύση στη βάση δύο κρατών στην Κύπρο και δεν πρόκειται να εγκαταλείψει ποτέ τα δικαιώματα και συμφέροντά της στην Ανατολική Μεσόγειο.
Από την πλευρά του, αυτός ο μπουνταλάς ο Τσαβούσογλου –διότι περί αυτού πρόκειται– είπε τα ίδια και χειρότερα:
Δεν πρόκειται, ισχυρίστηκε, να χαραμίσουν άλλα 53 χρόνια συζητώντας για την ομοσπονδία. Υποστήριξε και κάτι άλλο: ότι στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις του σε ξένες χώρες η ιδέα της λύσης δύο κρατών στη βάση της κυριαρχικής ισότητας, βρίσκει στήριξη.
Θα έλεγα πως και οι δύο κάνουν πανηγύρια μόνοι τους, αν και το πολιτικό προσωπικό της Κύπρου, στις συζητήσεις του με τους ξένους πρέσβεις, προφανώς και αφήνει τη γλώσσα του να πηγαίνει περίπατο. Ούτε η διευθέτηση των «δύο κρατών» μπορεί να γίνει αποδεκτή, ούτε οτιδήποτε άλλο βάζει στο τραπέζι η κατοχική Τουρκία. Και αν οι καθαροί υποψήφιοι αναδείξουν τις τραγικές υποχωρήσεις των ηγετών του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ, οπωσδήποτε θα δούμε την απόλυτη ανατροπή του γνωστού σκηνικού και της ήττας του διεφθαρμένου πολιτικού και οικονομικού συστήματος.
Αξίζει να σταθούμε και στις δηλώσεις του Ακάρ που αναφέρονται στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Επιχειρεί να δείξει ότι άλλο είναι η Ελλάδα και άλλο η Κύπρος. Και ότι για την πρώτη περίπτωση είναι έτοιμος -αν και δεν το λέει- για κάποιες υποχωρήσεις.
Υποχωρήσεις προς όφελος της Τουρκίας και εις βάρος της Ελλάδας, βεβαίως. Είναι και αυτό ένα από τα πολιτικά «εγκλήματα» του Κώστα Σημίτη, ο οποίος διέλυσε την κοινή άμυνα της Ελλάδας και της Κύπρου, λόγω του «αντικυπριακού του μένους», όπως μου έχει ειπωθεί από πρώην υπουργό του παλιού ΠΑΣΟΚ.
«Εμείς –ισχυρίστηκε ψευδέστατα ο Ακάρ– δίνουμε σημασία στη σημαντικότητα του διαλόγου και λέμε ότι αυτή η περιοχή είναι αυτό που έχει ανάγκη. Εμείς λέμε ότι αυτό που θέλουμε είναι την ειρήνη. Σε κάθε ευκαιρία μιλούμε για ειρήνη. Εμείς τασσόμαστε υπέρ του διαλόγου. Τασσόμαστε επίσης υπέρ του να μπορέσουν να ζήσουν οι λαοί των δύο χωρών σε ευημερία. Δίνουμε σημασία στον διάλογο και λέμε ότι αυτή η περιοχή είναι αυτά που χρειάζεται».
Η Τουρκία και ειδικά ο Ακάρ, κάνουν με ακρίβεια το αντίθετο. Καθημερινές πολεμικές κραυγές και απαιτήσεις για το μισό Αιγαίο…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Αποχαιρετώντας το 2021 δεν θα παραλείψω να αναφερθώ στο θέμα που μισεί μέχρι… θανάτου το πολιτικό και οικονομικό σύστημα της Κύπρου: Τη διαφθορά που συνταράσσει το νησί και με το οποίο δεν ασχολούνται οι αστυνομικές και οι εισαγγελικές Αρχές. Το αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι, που λέει και ο σοφός λαός. Να εκφράσουμε την ελπίδα να αλλάξουν τα πράγματα με τη νέα χρονιά ή να ακολουθήσουμε όλους τους άλλους, που έχουν αποδεχθεί τη διαφθορά ως ένα φυσιολογικό κομμάτι της ζωής στο «Νησί των Αγίων»; Η διαφθορά, λόγω των πολιτικών και των οικονομικών παραγόντων, έχει γίνει «τρόπος ζωής» και πολλών ανθρώπων στην Κύπρο. Διότι έχουν υποχρεωθεί από το σύστημα να θεωρούν φυσιολογικό –για να επιτύχουν, ας πούμε, τον διορισμό του παιδιού τους– να παρανομήσουν. Παρανομία είναι και τα λεφτά κάτω από το τραπέζι στους πολιτικούς. Στο σύστημα «ηγετική» θέση έχουν μερικά δικηγορικά και λογιστικά γραφεία, τα οποία έχουν αναδείξει σε παγκόσμιο «ρεκόρ» τη διαφθορά. Οι σχέσεις τους με ολιγάρχες των πρώην κομμουνιστικών χωρών, τους καθιστά επικίνδυνους και για όσους τολμούν να ερευνήσουν. Που δυστυχώς έμειναν πολύ λίγοι, και όλοι βρίσκονται στο εξωτερικό. Θα επανέλθουμε.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Ότι οι τραπεζίτες αποδείχθηκαν μάστιγα για τον τόπο
δεν χωράει την παραμικρή αμφιβολία. Σ’ αυτούς οφείλεται το βάναυσο
κούρεμα των καταθέσεων των πολιτών –οι μεγαλόσχημοι τα έβγαλαν εκτός
Κύπρου, ενημερωμένοι από κυβερνητικά στελέχη. Σ’ αυτούς οφείλεται η
οικονομική τραγωδία του 2013. Μου έλεγε αναγνώστης που ζει και εργάζεται
στο εξωτερικό, ότι συγκεκριμένη κυπριακή τράπεζα δεν του επιτρέπει να
στείλει τα χρήματα του σε χώρα εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ζητώντας από
τον άνθρωπο ακόμα και προσωπικά δεδομένα. Σημείωσε ότι, όταν έστειλε τα
χρήματα από ξένη χώρα στην τράπεζα, απέδειξε την πηγή των εσόδων του…
Φοβερά πράγματα. Τώρα διαβάζω ότι οι τράπεζες ανακοίνωσαν αύξηση στις
χρεώσεις ακόμα και για απλές τραπεζικές εργασίες. Αυτά συμβαίνουν όταν
μετά από το μεγαλύτερο οικονομικό-τραπεζικό σκάνδαλο στην ιστορία της
Κυπριακής Δημοκρατίας δεν τιμωρήθηκε κανένας.
mignatiou@aol.com
ΠΗΓΗ philenews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου