Μόλις στις 27 Ιανουαρίου λέγαμε σε αυτή τη στήλη ότι από τη στιγμή που η ελληνοκυπριακή πλευρά παραμένει στη φιλοσοφία των ΜΟΕ και στην πολιτική του κατευνασμού, «στρώνεις το έδαφος στους ξένους να ασχολούνται με αυτό αντί με την κατοχή, αλλά και στην άλλη πλευρά για να βάλει κι αυτή τις προτάσεις της στο τραπέζι». Δηλαδή, αφού εμείς βάζουμε στο τραπέζι προτάσεις για ΜΟΕ, αργά ή γρήγορα θα αρπάξουν και οι άλλοι την ευκαιρία να βάλουν στο τραπέζι τις δικές τους προτάσεις. Ήδη ο Τατάρ, χωρίς να το κάνει επίσημα, διότι ούτως ή άλλως δεν του επιτρέπει ο Ερντογάν να συζητήσει ΜΟΕ, έχει δηλώσει ότι «ένα πραγματικό μέτρο οικοδόμησης εμπιστοσύνης, θα ήταν η σύσταση ενός μηχανισμού όπου τα δύο μέρη θα αποφασίσουν από κοινού για την εξόρυξη, μεταφορά και οικονομική εκμετάλλευση των φυσικών πόρων».
Αλλά, την ευκαιρία την άρπαξε πρώτος ο Κουντρέτ Οζερσάι, ο οποίος τώρα έχει και πιθανότητες να επιστρέψει στην ψευδοκυβέρνηση μαζί με τους Γκρίζους Λύκους. Ο Οζερσάι, λοιπόν, κάλεσε τον Τατάρ να αναλάβει προληπτική διπλωματία και να βρει μέτρα προς όφελος των Τ/κ απέναντι στις προτάσεις της ε/κ πλευράς. Και όπως εξήγησε, «το να δοθεί υπό τον έλεγχο των Ηνωμένων Εθνών το Βαρώσι, σε αυτό το πακέτο, δεν είναι ούτε λογικό ούτε πρακτικό στις σημερινές μεταβαλλόμενες συνθήκες. Αντίθετα, σε αντάλλαγμα για τα ανοίγματα που θα γίνουν στο λιμάνι της Αμμοχώστου και στο Ερζτιάν (ΣΣ: εννοεί το παράνομο αεροδρόμιο της Τύμπου), μπορεί να εξεταστεί το άνοιγμα ορισμένων από τα τουρκικά λιμάνια και αεροδρόμια σε ελληνοκυπριακά πλοία και αεροπλάνα και το άνοιγμα του τουρκικού εναέριου χώρου».
Ιδού η επιτυχία των πρωτοβουλιών Αναστασιάδη και Κασουλίδη, που τρέχουν στην Ευρώπη και τους λένε «εντάξει, ας μείνουν οι κυρώσεις στα συρτάρια, αλλά στηρίξτε τα ΜΟΕ, που προτείνουμε». Τι θα γίνει, θα τα στηρίξουν; Φυσικά και θα τα στηρίξουν για να γλυτώσουν από τον πονοκέφαλο των κυρώσεων. Αλλά, η συνέχεια ποια θα είναι; Αντί να διαπραγματευόμαστε την απελευθέρωση της Κύπρου, ή έστω, την λεγόμενη επανένωση που μας τάζουν τόσα χρόνια οι ρεαλιστές μας, στην καλύτερη περίπτωση θα διαπραγματευτούμε τα ΜΟΕ. Προτείνουμε εμείς, προτείνουν κι εκείνοι. Στο τέλος, θα κρατήσουν την πρότασή μας για τη νομιμοποίηση του αεροδρομίου Τύμπου, αλλά αντί ως αντάλλαγμα να παραδώσουν το Βαρώσι στη διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών, έχουν αντιπρόταση: Να ανοίξουν ορισμένα (ορισμένα, λέει, όχι όλα!) από τα τουρκικά λιμάνια και αεροδρόμια σε ελληνοκυπριακά πλοία και αεροπλάνα. Δεν λέω ότι θα δεχτούμε την αντιπρόταση, αλλά αν αναλογιστούμε την προηγούμενη πορεία τέτοιων προτάσεων και αντιπροτάσεων, θα είμαστε σίγουροι ότι το ζύγι δεν ήταν ποτέ υπέρ μας ή υπέρ του δικαίου, ούτε καν υπέρ της λογικής. Πάντα ήταν υπέρ του ισχυρού. Πάντως, σίγουρα, θα διαπραγματευτούμε. Και είτε σύντομα, είτε αργότερα, όταν το θελήσει η Άγκυρα, αυτό που θα διαπραγματευτούμε θα είναι τη δική μας πρόταση ή, ορθότερα, το κομμάτι της πρότασης που θα αποδέχεται να συζητήσει η άλλη πλευρά: Τη νομιμοποίηση του Ερζτιάν ως διεθνές αεροδρόμιο.
Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο διαχειρίστηκαν οι ηγέτες μας την αξίωση από εποχής Ραούφ Ντενκτάς για εκ περιτροπής προεδρία. Το είχε αποκαλύψει ο Αλέκος Μαρκίδης, μιλώντας στην εφημερίδα Αλήθεια, στις 24 Ιανουαρίου 2010: «Σε κάποια από τις όλες στιχομυθίες, στην οποία ήμουν παρών, κάπου το 1998 - 1999, ο Κληρίδης είπε “μπορεί να δεχθώ την εκ περιτροπής με αναλογία 3:1”, αλλά δεν ήταν το δέχομαι, αλλά το “μπορεί να δεχθώ”. Βεβαίως, όταν ο συνομιλητής σου ακούσει το “μπορεί να δεχθώ” το ερμηνεύει «δέχθηκες”». Από τότε μας έμεινε η εκ περιτροπής προεδρία. Έτσι θα μας μείνει και η νομιμοποίηση του αεροδρομίου μέσω του οποίου το κατοχικό καθεστώς από παράνομη οντότητα θα αναβαθμιστεί σε μη αναγνωρισμένο κράτος. Και πλέον δεν θα διαπραγματευθούμε ξανά τη λύση, θα την έχουμε συμφωνήσει επί του εδάφους λέγοντας «μπορεί να δεχθώ»…
aristosm@phileleftheros.com
ΠΗΓΗ philenews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου