Φόρμουλα που λαθροβιούσε στα διπλωματικά σοκάκια έκανε ξανά την εμφάνιση της. Πρόκειται για τις γνωστές προτάσεις Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης. Αξίζει όμως να δούμε πώς προέκυψε αυτό το ζήτημα. Οι Τούρκοι προχωρούν στον σταδιακό εποικισμό της Αμμοχώστου. Η δική μας πλευρά αδυνατεί να αντιδράσει. Αφενός είναι καθηλωμένη από τις δικές της ιδεοληψίες. Χρόνια τώρα έχει συναινέσει στην αλλαγή αφηγήματος περί το Κυπριακό. Η Τουρκία από χώρα κατοχής έχει μετατραπεί σε χρήσιμο καταλύτη προς την… τουρκοκυπριακή ηγεσία. Εχουμε ενθαρρύνει – και οι τελευταίες δύο κυβερνήσεις ειδικότερα – τη μετάλλαξη του Κυπριακού σε πρόβλημα αποκατάστασης εμπιστοσύνης μεταξύ των κοινοτήτων.
Όταν λοιπόν προέκυψε ο εποικισμός της Αμμοχώστου η κυβέρνηση βρέθηκε προ αιφνιδιασμού. Αφενός είχε καλλιεργήσει το αφήγημα της… ήρεμης διευθέτησης του Κυπριακού σε συνεννόηση με την ψευδεπίγραφη τουρκοκυπριακή ηγεσία. Αφετέρου, είχε αφήσει εκτός κάδρου ευθυνών την Τουρκία. Εδώ και κάποια χρόνια. Σε πρώτο στάδιο δοκίμασε να εξασφαλίσει μέτρα κατά της Τουρκίας σε επίπεδο ΕΕ. Παταγώδης αποτυχία. Τα διεθνή ανακλαστικά περί το Κυπριακό είχαν αμβλυνθεί εδώ και χρόνια. Με δική μας ευθύνη.
Υπάρχει όμως και μια δεύτερη παράμετρος. Η ίδια κυβέρνηση που ζητούσε αιφνιδίως συνδρομή εταίρων λόγω τουρκικής επεκτατικότητας είχε εξαντλήσει όλο το πολιτικό της κεφάλαιο που θα μπορούσε να επιστρατεύσει για να ζητήσει κοινοτική αλληλεγγύη. Είναι γνωστό ότι το σκάνδαλο των χρυσών διαβατηρίων δεν έχει πλήξει την Κύπρο μόνο εσωτερικά. Λέγεται στους πολιτικούς διαδρόμους ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατά τη μετάβαση του στις συναντήσεις κορυφής της ΕΕ δυσκολεύεται να βρεί συνομιλητές ακόμα και για να ανταλλάξει τις στοιχειώδεις προσυνεδριακές αβρότητες. Τόσο τον θεωρούν οι Ευρωπαίοι υπεύθυνο για την μπόχα που αναδύεται από την Κύπρο. Ακόμα και η ελλαδική αντιπροσωπεία προσπαθεί διακριτικά να τηρήσει αποστάσεις…
Με τέτοια εικόνα λοιπόν με ποια μούτρα μπορούμε να ζητήσουμε έκτακτη συνδρομή γιατί μας παίρνουν την Αμμόχωστο; Δεν είναι ότι οι καλές σχέσεις υπερσκελίζουν τα συμφέροντα των κρατών. Αφήνουν όμως ένα χρήσιμο περιθώριο διακρατικών συνεννοήσεων. Όταν υπάρχουν όμως αυτές οι καλές σχέσεις…
Ο κ. Κασουλίδης δεν ήταν μέλος της κυβέρνησης των διαβατηρίων. Οι θεωρήσεις του όμως στο κυπριακό είναι γνωστές. Όταν λοιπόν οι Ευρωπαίοι και οι λοιποί μας έστρεψαν προς τα ΜΟΕ για να γλυτώσουν τον μπελά πιθανών τριβών με την Τουρκία ο κ. Κασουλίδης ήταν περισσότερο από πρόθυμος.
Ετσι περίπου φθάσαμε στα ΜΟΕ Αμμοχώστου έναντι Τύμπου. Να δούμε όμως τί παίρνουμε. Μιλούν για επιστροφή της Αμμοχώστου. Ποια όμως επιστροφή; Το μέρος της Αμμοχώστου που υποτίθεται θα επιστραφεί είναι μόνο ένα κλάσμα της σύνολης πόλης. Και αυτό επιστρέφεται στα ΗΕ και όχι στην Κυπριακή Δημοκρατία. Τέλος το μέρος αυτό θα είναι περίκλειστο, περικυκλωμένο από στρατεύματα κατοχής με όλους τους κινδύνους που αυτό συνεπάγεται. Ανά πάσα στιγμή θα μπορεί να κλείσει η πρόσβαση και να στραγγαλιστεί η πόλη. Τι θα πράξουν τα ΗΕ αν αρχίσουν να κάνουν στοχευμένες εισόδους στην Αμμόχωστο τα στρατεύματα κατοχής; Δεν είναι λογικό να υποθέσει κανείς ότι ο ΟΗΕ θα αντιδράσει ακριβώς όπως αντιδρά με την είσοδο ενόπλων στρατιωτών στη νεκρή ζώνη; Διότι και η νεκρή ζώνη υποτίθεται ότι έχει εκχωρηθεί από την Κυπριακή Δημοκρατία στις δυνάμεις του ΟΗΕ. Την προστατεύουν οι δυνάμεις του ΟΗΕ; Τα τελευταία επεισόδια στη νεκρή ζώνη εις βάρος Ελλήνων γεωργών είναι ενδεικτικά της παγερής αδιαφορίας τους. Γιατί να υποθέσει κανείς ότι η επέκταση της νεκρής ζώνης προς την Αμμόχωστο θα έχει καλύτερη τύχη; Τελικά, τί καθεστώς θα ισχύσει αφού η πόλη θα βρίσκεται υπό τον έλεγχο του ΟΗΕ; Εδώ οι Τούρκοι διεκδικούν για το ΕΒΚΑΦ το μεγαλύτερο μέρος της περίκλειστης πόλης. Γιατί να πιστέψουμε ότι αυτός ο ΟΗΕ θα χαριστεί στους νόμιμους ιδιοκτήτες της;
Τί γίνεται με το αεροδρόμιο; Όπως λέει ενθουσιωδώς η κυβέρνηση δια του Υπουργού Εξωτερικών, το άνοιγμα του αεροδρομίου θα απαλλάξει τους Τουρκοκυπρίους από την οικονομική απομόνωση. Ας είμαστε πιο ειλικρινείς όμως. Δεν είναι τους Τουρκοκύπριους που θα ευνοήσει. Θα ενισχύσει ένα ψευδοκράτος το οποίο ήδη νέμεται τις περιουσίες μας. Και αν ανοίξει το αεροδρόμιο θα νέμεται και μέρος της νομιμότητας μας. Περαιτέρω θα βοηθήσει την Τουρκία να καλύψει μέρος της οικονομικής αιμορραγίας των κατεχομένων καθώς και να καταστήσει βιώσιμο το εγχείρημα του εποικισμού και τους έποικους. Αυτό θέλουμε; Να εδραιώσουμε ουσιαστικά τη διχοτόμηση;
Δεν είναι όμως μόνο η οικονομική πτυχή. Η λειτουργία αεροδρομίου είναι σοβαρός δείκτης κρατικής κυριαρχίας. Και τα περί ελέγχου από τον ΟΗΕ θα πρέπει να τα λαμβάνουμε με επιφύλαξη. Ουδείς θα μπορεί να ελέγξει τί γίνεται και ο ΟΗΕ θα καταλήξει να προσφέρει το φύλλο συκής για αυτονόμηση του ψευδοκράτους. Όπως έχει δυστυχώς λειτουργήσει σε τόσες άλλες περιπτώσεις. Και αν φύγει ο ΟΗΕ όπως απειλεί κατά καιρούς; Θα είναι επικίνδυνη ψευδαίσθηση να πιστεύει κανείς ότι το κανονικά λειτουργούν αεροδρόμιο της Τύμπου θα επιστραφεί στην Κυπριακή Δημοκρατία. Υστερα τί γίνεται με άλλα συναφή ζητήματα; Ποιος θα έχει τον έλεγχο του FIR; Τί θα γίνει με το παράνομο κέντρου ελέγχου πτήσεων των κατεχομένων που παρεμβάλλεται επικίνδυνα στην αεροπλοΐα;
Αυτά τα ερωτήματα είναι αδυσώπητα. Το χειρότερο όμως είναι ότι η κυβέρνηση εν μέσω ψυχεδελικής ευφορίας ουδόλως αντιλαμβάνεται που οδηγείται το πράγμα. Δεν αντιλαμβάνεται ότι πάμε σε αναβάθμιση και αυτονόμηση του ψευδοκράτους και εδραίωση της διχοτόμησης. Εγκληματική και ασυγχώρητη επιπολαιότητα.
Η πραγματικότητα όμως είναι ότι μια κυβέρνηση και ένας πρόεδρος οι οποίοι έχουν περιπέσει διεθνώς σε ανυποληψία δεν έχουν πλέον χώρο κινήσεων. Και μπροστά στην εύλογη πίεση των Κυπρίων που βλέπουν να εποικίζεται και η Αμμόχωστος λειτουργούν με τον μόνο τρόπο που ξέρουν: Υποχωρώντας και προσφέροντας. Όταν αντί τούτου θα έπρεπε να εγείρουν την ΕΕ αλλά και το σύμπαν προκειμένου να σταματήσουν τις φρικτές εξελίξεις στην Αμμόχωστο.
ΠΗΓΗ apopseis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου