Belhara FDI HN – Αρχική εκτίμηση και παρατηρήσεις επί των δεδομένων που αποκάλυψε η κατάθεση της σύμβασης στη Βουλή των Ελλήνων. Η κατάθεση προς έγκριση της σύμβασης για την προμήθεια των τριών φρεγατών FDI HN στην Επιτροπή Συμβάσεων εξοπλισμών της Βουλής των Ελλήνων και η γνωστοποίηση του περιεχομένου της, δεν έκρυβε εκπλήξεις. Το γεγονός ότι η ενσωμάτωση του συστήματος εγγύς αντιαεροπορικής-αντιπυραυλικής άμυνας RAM
και δύο εκ των τεσσάρων εκτοξευτών SYLVER A50 θα πραγματοποιηθεί στα δύο πρώτα πλοία μετά την παράδοσή τους, σε δεύτερο χρόνο, καθώς με βάση τα αναγραφόμενα στη σύμβαση αυτό θα γίνει μέχρι το τέλος (31/12) του 2027, προφανώς είναι σχετικό με το γεγονός ότι η Naval Group δεσμεύθηκε για την παράδοση των σκαφών στο συντομότερο δυνατό χρόνο. Και ας μην ξεχνάμε, ότι συμβασιοποιείται μόνο όσα υπάρχουν δεδομένα στο τραπέζι. Διότι ένα καινούργιο οπλικό σύστημα θα μετεξελιχθεί…Από τη στιγμή που η διαδικασία περιγράφεται στη σύμβαση και περιλαμβάνεται στα κόστη της, δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος περαιτέρω ανάλυσης. Οι Γάλλοι και συγκεκριμένα τα στελέχη της Naval Group, ήταν πολύ συγκεκριμένοι σε ό,τι αφορά το χρονοδιάγραμμα των παραδόσεων. Στο οποίο είχαμε αναφερθεί λεπτομερώς. Στο πότε και με ποια σειρά, σε σχέση με τα πλοία του Γαλλικού Ναυτικού, θα περάσουν τη διαδικασία των δοκιμών εν πλω και θα παραδοθούν και τα ελληνικά πλοία. Ο προβληματισμός, εστιάζεται σε δύο σημεία. Το πρώτο είναι ότι στη σύμβαση που κατατέθηκε υπάρχει αναφορά μόνο σε εκτοξευτές Α50. Πράγμα που σημαίνει ότι οι ελληνικές FDI, θα έχουν τη δυνατότητα άμυνας μόνο. ΟΧΙ επίθεσης…
Αν τα ελληνικά πλοία δηλαδή δεν εξοπλιστούν και με εκτοξευτές SYLVER A70 (αυτό λέει η σύμβαση), δεν θα έχουν τη δυνατότητα να αξιοποιήσουν πυραύλους οριζόντιας πλεύσης, μακρού πλήγματος τύπου SCALP-Naval (MdcN). Είναι ένα ζήτημα στο οποίο το DP έχει κατά καιρούς επιμείνει ιδιαίτερα. Με επιχειρηματολογία που έχει αναλυθεί εξαντλητικά. Μια λογική η οποία είναι κατανοητή ακόμη και από όσους είτε αντιτίθενται, είτε προσποιούνται ότι δεν την αντιλαμβάνονται. Είτε δεν τη συμμερίζονται ως προς τη διάσταση της επιχειρησιακής και ψυχολογικής τους αξίας, είτε προβάλλουν οικονομικής φύσεως επιχειρήματα.
Σε ό,τι αφορά στον εκτοξευτή Α50, αξίζει επίσης να υπενθυμίζουμε ότι στο πλαίσιο της DEFEA 2021, σημειώναμε ότι με βάση δηλώσεις στελεχών της Naval Group, είναι δυνατή η εγκατάσταση πυραύλων επιφανείας – αέρος, μέσης ακτίνας CAMM-ER σε τετράδες ανά θέση (κελί). Με κόστος το οποίο θα επιβαρύνει την ελληνική πλευρά βέβαια. Εκτός αν το Γαλλικό Ναυτικό, ή οποιοσδήποτε άλλος χρήστης του εν λόγω συστήματος το επωμιστεί για την κάλυψη δικών του αναγκών.
Το ίδιο φυσικά ισχύει σε περίπτωση που αποφασιστεί η εγκατάσταση εκτοξευτών Α70, αλλά και συστήματος ECM. Για το οποίο είχαμε επίσης διευκρινίσει, μετά από σχετική ερώτηση στα ναυπηγεία της Λοριάν, ότι θα υπάρχει στα ελληνικά πλοία το σύνολο των προεγκαταστάσεων και των υποδομών που απαιτεί ένα ολοκληρωμένο σύστημα ECM. Η ελληνική πλευρά απλά θα επιλέξει αν θα είναι το ίδιο με αυτό που φέρουν οι γαλλικές FREMM, ή κάποιο άλλο.
Το δεύτερο σημείο που εντοπίσαμε είναι ότι ο αρχικός φόρτος των 16 πυραύλων ASTER που θα φέρει κάθε πλοίο, θα είναι της έκδοσης Block 1. Όχι της νεότερης έκδοσης Block 1-NT, η οποία έχει δεδομένες αντιβαλλιστικές δυνατότητες σε συνδυασμό με το ραντάρ Seafire. Οι κορυφαίες δυνατότητες του όπλου ακόμη και στην έκδοση Block 1 είναι γνωστές και αποδεδειγμένες. Αντίστοιχων δυνατοτήτων πυραυλικό σύστημα είναι ο SM-2 Block IΙIC, ο οποίος έχει εξοπλιστεί με τον ενεργό ερευνητή του SM-6.
Τέλος, σε ό,τι αφορά στους αριθμούς, το συνολικό κόστος, ανέρχεται σε 3,237 δισ. ευρώ. Πιο συγκεκριμένα, 2,261 δις. ευρώ κοστίσουν τα πλοία, άλλα 658 εκατομμύρια τα όπλα και ο εξοπλισμός υποστήριξης τους, 138 εκατομμύρια η τριετής υποστήριξη των σκαφών και τα 188 εκατομμύρια ευρώ προορίζονται ως εισφορά υπέρ του Μετοχικού Ταμείου Ναυτικού (σ.σ. θα είχε ενδιαφέρον να εξεταστεί κάποια στιγμή πόσο λογική είναι είναι τέτοια δαπάνη, ενώ θα μπορούσαν να εξασφαλιστούν π.χ. άλλα τέσσερα χρόνια FOS).
Η αποπληρωμή θα γίνει μέχρι το τέλος του 2029. Θα είναι όμως εμπροσθοβαρής, καθώς η πρώτη δόση ύψους 1,168 δις. Ευρώ θα καταβληθεί εντός του 2022. Τέλος, εφόσον παραγγελθεί και τέταρτη FDI, το κόστος της είναι καθορισμένο σε 719.600 εκατομμύρια ευρώ. Δικαίωμα προαίρεσης (option) για την προμήθεια άλλης μιας φρεγάτας του τύπου στην ίδια τιμή, σε ελληνική διαμόρφωση.
Οι ελπίδες για το κοντινό μέλλον…
Καταληκτικά, επεξηγώντας την αναφορά στην εισαγωγική παράγραφο “Και ας μην ξεχνάμε, ότι συμβασιοποιούνται μόνο όσα υπάρχουν δεδομένα στο τραπέζι. Διότι ένα καινούργιο οπλικό σύστημα θα μετεξελιχθεί…”, θα μεταφέρουμε με πάσα επιφύλαξη πληροφορίες του ρεπορτάζ του DP, οι οποίες αποτελούν το απόσταγμα συζητήσεων με έμπειρα στρατιωτικά και βιομηχανικά στελέχη, με καλή γνώση του παρασκηνίου που κατέληξε στην επιλογή και τη συμφωνία για τις FDI Belh@rra.
Οι “φιλοδοξίες” του Πολεμικού Ναυτικού είναι πολύ ευρύτερες. Αυτές βασίζονται σε σειρά συνεννοήσεων με το γαλλικό Ναυτικό και την κατασκευάστρια εταιρία. Αμφότεροι οι εκπρόσωποί τους, γνωρίζουν καλά τι συνεπάγεται η ναυπήγηση ενός νέου τύπου πολεμικού πλοίου και μάλιστα με τις προδιαγραφές και τις τεχνολογίες που ενσωματώνει το συγκεκριμένο. Οι συνεννοήσεις στην κατεύθυνση του συντονισμού και της συνεργασίας είναι πολλές. Η δε εμπιστοσύνη έχει εμβαθυνθεί συν τω χρόνω.
Σύμφωνα με γαλλικές πηγές, το γαλλικό Ναυτικό δείχνει να αντιλαμβάνεται ολοένα και περισσότερο, ότι η τακτική της ναυπήγησης υποεξοπλισμένων μονάδων επιφανείας λόγω της λογικής εξειδίκευσης των πλοίων σε διάφορους ρόλους στο πλαίσιο ομάδων μάχης, δεν συνάδει με το ολοένα και αυξανόμενο κόστος των τεχνολογιών αιχμής που ενσωματώνουν τα σύγχρονα οπλικά συστήματα. Ακόμα κι αν υποτεθεί ότι τα γαλλικά ναυτικά δόγματα επιχειρήσεων δεν θα αλλάξουν, υπάρχει και η εξαγωγική διάσταση, η οποία εξασφαλίζει βιωσιμότητα στο πρόγραμμα, άρα υπηρετεί και τον εθνικό τους σκοπό.
Η πλειοψηφία των χωρών του πλανήτη αναζητά πλοία πολλαπλών ρόλων, καλά εξοπλισμένα, λόγω συμπιεσμένων προϋπολογισμών. Οπότε στη διαδικασία της προώθησης μιας σχεδίασης στη διεθνή αγορά, το σύνηθες πρόβλημα είναι ο δυνητικός πελάτης να καλείται να πληρώσει το κόστος των εν συνεχεία μετατροπών, το οποίο είναι δυσβάσταχτο. Αυτό όμως υπονομεύει τις εξαγωγικές προοπτικές και έχει οδηγήσει τη γαλλική πλευρά σε εύλογο προβληματισμό.
Επιπροσθέτως και με την ευκαιρία της συνεργασίας με το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, σταδιακά γίνεται συνείδηση ότι στη συντριπτική τους πλειοψηφία, οι απαιτήσεις που προβάλλονται έχουν άρτια επιχειρησιακή λογική που οδηγεί και σε οικονομίες κλίμακος. Δεν αποτελεί, για παράδειγμα, μυστικό το ότι οι ελληνικές MEKO 200HN είναι οι καλύτερα διαμορφωμένες στον κόσμο. Τόσο σε επίπεδο οπλικών συστημάτων και αισθητήρων, όσο και σε αυτό της συνεργασίας ανάμεσά τους, με τελική αναφορά το σύστημα μάχης του πλοίου.
Περισσότερο δεν χρειάζεται να επεκταθούμε επί του παρόντος, με την εξαίρεση για παράδειγμα του τι δεν θα μπορούσε να συμβασιοποιηθεί αυτή τη στιγμή διότι απλά δεν υπάρχει. Όμως θα μπορούσε κάλλιστα να υπάρξει στο κοντινό μέλλον, διότι οι διεργασίες βρίσκονται σε εξέλιξη. Για παράδειγμα, πληροφορίες αναφέρουν ότι δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι τα κελιά στους εκτοξευτές θα είναι οριστικά 16 και όχι 32 στις πρώτες δύο φρεγάτες.
Πολλά θα εξαρτηθούν από την πρόοδο των εργασιών στην πρώτη FDI που ναυπηγείται για το γαλλικό Ναυτικό. Διότι υπάρχει και προβληματισμός και επιθυμία επένδυσης στη στρατηγική ναυτική και ναυπηγική σχέση με την Ελλάδα. Και “η επιχειρηματολογία των Ελλήνων ναυάρχων έχει γίνει κατανοητή“, όπως χαρακτηριστικά μας ειπώθηκε. Στο ίδιο πλαίσιο, δεν θα πρέπει να αποκλειστεί να υπάρξουν εξελίξεις στο πόσα βλήματα θα μπορεί να φέρει το κάθε κελί. Διότι αυτό θα εξασφάλιζε τον επιθυμητό φόρτο βλημάτων, χωρίς την ανάγκη παρεμβάσεων στο σκάφος.
Εμπορικά, αυτό θα άλλαζε όλα τα δεδομένα στο επίπεδο της “ελκυστικότητας” των A50 Sylver στις διεθνείς αγορές, για παράδειγμα σε σχέση με τους Mk41. Άλλος ένας πιθανός τομέας αφορά το περίφημο πυροβόλο Strales που τόση συζήτηση έγινε στην Ελλάδα. Στο δεν φλέγον θέμα του ηλεκτρονικού πολέμου, ελληνική και γαλλική πλευρά διαβεβαιώνουν ότι αντιλαμβάνονται πολύ καλά τη σημασία του. Υπογράμμισαν καταληκτικά, ότι και για τις δυο πλευρές, κεφαλαιώδους σημασίας είναι το “growth margin” του πλοίου. Τα περιθώρια συνεχούς βελτίωσης του οπλικού συστήματος. Τα οποία είναι επιθυμητά και από τις δυο πλευρές, ενώ η οπτική των δυο Ναυτικών είναι πλησιέστερα από ποτέ.
Πολλοί θα πουν “πολύ καλά όλα αυτά για να είναι αληθινά”. Γι’ αυτό τα μεταφέρουμε με επιφύλαξη, παρότι αναφέρονται και από ελληνικής και από γαλλικής πλευράς. Το μόνο βέβαιο είναι, πως η γαλλική πλευρά πρέπει να αντιληφθεί τις διμερείς και διεθνείς προοπτικές που θα δημιουργούταν, σε περίπτωση που τα ανωτέρω αποδειχθεί ότι αληθεύουν. Έστω και εν μέρει.
ΠΗΓΗ defence-point
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου