Ο Λάμπρος Καλαρρύτης γράφει στο pagenews.gr για όσα αναμένονται την επόμενη ημέρα στην Ευρώπη, μετά την αιματοχυσία του πολέμου, που μαίνεται στην Ουκρανία.
Η Ουκρανία εισέρχεται στην τελική φάση της πρώτης πράξης τους δράματος. Τις επόμενες ημέρες η αιματοχυσία θα κορυφωθεί και εκτός θεαματικής ανατροπής, που προσώρας δεν φαίνεται, η χώρα θα πέσει ολοκληρωτικά ή στην «καλύτερη» περίπτωση θα διχοτομηθεί αν ο Πούτιν κρίνει ότι η κατάληψη του Κίεβου απαιτεί τόσες απώλειες σε αμάχους που για ευνόητους λόγους δεν θέλει να χρεωθεί.
Σε κάθε περίπτωση δεν αντέχει στρατιωτική αποτυχία και ως εκ τούτου θα κάνει ό,τι χρειαστεί για να επικρατήσει στρατιωτικά μέσα στις επόμενες επτά ημέρες το πολύ, είτε σε όλη τη χώρα είτε στη μισή αλλά επιβάλλοντας «ουδετεροποίηση» στην υπόλοιπη που και αυτό συνιστά «επιτυχία».
Ανεξαρτήτως του τι θα γίνει σε δεύτερο χρόνο, πόσο θα διαρκέσει η άμεση στρατιωτική κατοχή, αν θα υπάρχει αντάρτικο, αν θα καταφέρει να εγκαταστήσει κυβέρνηση-μαριονέτα, το επόμενο επώδυνο κεφάλαιο του συνολικού έργου, διότι η Ουκρανία είναι μόνο ένα επεισόδιο του σεναρίου, θα αρχίσει να εκτυλίσσεται στην Ευρώπη.
Η Γηραιά Ήπειρος ξύπνησε από τον λήθαργο ενώπιον μίας υπαρξιακής απειλής, όπως αντιλαμβάνεται πλέον τη ρωσική, και άρχισε να συζητά για πολλά που υποτίθεται ότι ήθελε να κάνει εδώ και καιρό και δεν έκανε, όπως η συγκρότηση αμυντικού πυλώνα, και για άλλα που ήταν εκτός ατζέντας αλλά θα γίνουν, όπως ο επανεξοπλισμός της Γερμανίας. Αυτά τώρα «κούμπωσαν». Η στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης περνά από τον επανεξοπλισμό της Γερμανίας η οποία έχει και βαθύ πορτοφόλι και σοβαρή αμυντική βιομηχανία.
Το Δυτικό στρατόπεδο επανασυγκροτείται, επανεξοπλίζεται και «επανεφευρίσκει» τον εαυτό του μαζί με τον παλιό καλό εχθρό που γύρισε από το κρύο. Σε αδρές γεωπολιτικές γραμμές μπήκαμε σε έναν νέο ψυχρό πόλεμο που δεν είναι διόλου βέβαιο ότι θα παραμείνει ψυχρός.
Υπάρχει όμως μία διάσταση η οποία είναι άμεση, οι επιπτώσεις της έχουν ήδη ξεκινήσει, θα εξελιχθούν ραγδαία και υπάρχει σοβαρή πιθανότητα ή έντασή τους να ξεπεράσει αυτή των Μνημονίων, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Το ενεργειακό κόστος.
Στις ήδη προϋπάρχουσες αιτίες του ενεργειακού Αρμαγεδδών ήρθε να προστεθεί η ταχεία αποδέσμευση της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο και η αντικατάστασή του κυρίως με υγροποιημένο (LNG). Υπενθυμίζεται ότι το κόστος της ενέργειας είχε ξεφύγει πριν ξεφύγει η κατάσταση στην Ουκρανία και οι σχέσεις Δύσης- Ρωσίας. Τώρα με την παύση προμήθειας ρωσικού αερίου να προστίθεται στην εξίσωση οι εξελίξεις το αμέσως επόμενο διάστημα θα καταστούν , κατά τη γνώμη μου, μη διαχειρίσιμες κοινωνικά και κατ΄ επέκταση πολιτικά στην Ευρώπη.
Ένα εξωφρενικά μεγάλο μέρος του εισοδήματος θα δαπανάται για την κάλυψη βασικών αναγκών, τροφή-ενέργεια, με το κόστος στα πάντα να εκτοξεύεται επειδή η αύξηση του ενεργειακού κόστους δεν αφήνει κανέναν τομέα ανεπηρέαστο.
Η έλλειψη σε αγαθά, λόγω υψηλού κόστους παραγωγής, θα συνδυαστεί με την αδυναμία αγοράς όσων προϊόντων θα φθάνουν στο ράφι. Με λίγα λόγια η Ευρώπη θα ζήσει καταστάσεις για τις οποίες δεν ήταν έτοιμη, ούτε καν υποψιασμένη. Όπως και με την πανδημία. Με τη διαφορά ότι αυτό που έρχεται μπορεί να αποδειχθεί χειρότερο απ’ όλα όσα προηγήθηκαν.
ΠΗΓΗ pagenews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου