Του ΛΑΖΑΡΟΥ ΜΑΥΡΟΥ
ΕΠΟΖΑΡΕ χαριεντιζόμενος, ο εθελουσίως υποτελής στον νεο-σουλτάνο Ερντογάν, 62χρονος αγγλομαθείς παιδιόθεν και αγγλοσπουδαγμένος Ερσίν Τατάρ από τον τουρκομαχαλά της Λευκωσίας, μπροστά στο ελλιμενισμένο στην Τουρκία σκάφος – πλωτό βυθοτρύπανο αναζήτησης υποθαλασσίων κοιτασμάτων φυσικού αερίου, στο οποίο δόθηκε το όνομα του σουλτάνου διάλυσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας Αβδούλ Χαμίτ Β΄ (II Abdülhamid) ο οποίος, μάλιστα, το 1878 είχε «πουλήσει» και την Κύπρο στους Εγγλέζους.
Ο ΑΒΔΟΥΛ ΧΑΜΙΤ Β΄ είχε αναγορευθεί και «μέγας Χαν», εκ των υπερηφάνων μογγολικών ριζών των Οθωμανών. Έμεινε όμως γνωστότερος στην τουρκική «ιστορία – ποινικό μητρώο» ως ο «Κόκκινος – Αιμοσταγής Σουλτάνος». Εξαιτίας των σφαγών που πρώτος εκείνος διέταξε εναντίον χιλιάδων Αρμενίων το 1896. Και οι οποίες υπήρξαν τα προεόρτια των Γενοκτονιών που διέπραξαν στη συνέχεια οι Νεότουρκοι που τον ανέτρεψαν το 1909 και οι Κεμαλιστές που τους διαδέχτηκαν από το 1919.
ΑΞΙΟΠΕΡΙΕΡΓΟ είναι, για ποιό λόγο και με ποιούς άραγε συνειρμούς, ο κορδακιζόμενος ως υπερήφανος συνεχιστής των ενδοξότερων Οθωμανών Σουλτάνων νεο-οθωμανός επί 20ετία ήδη μονοκράτωρ ισλαμιστής Ερντογάν, επέλεξε το όνομα του ευθυνόμενου για τη διάλυση και την ήττα της αυτοκρατορίας και για την κατάργηση του σουλτανάτου και του χαλιφάτου, Abdülhamid Han, για το νέο σκάφος της νεο-οθωμανικής του επεκτατικότητας σε βάρος των θαλασσίων ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ελλάδος.
– Μήπως ενδόμυχα κι ανομολόγητα φοβάται επερχόμενη ήττα και διάλυση των νεο-οθωμανισμών του, με ιστορικά ανάλογο «σήμα κατατεθέν» το όνομα του Αβδούλ Χαμίτ;
– Ή, άραγε, με την επιλογή του, θέλησε συμβολικά να εξορκίσει μια τέτοια κατάληξη οπτασιαζόμενος ότι ο ίδιος θα διορθώσει και θ’ αποκαταστήσει όσα έχασε μέχρι την εκθρόνισή του το 1909 ο αιμοβόρος σουλτάνος με τις είκοσι δύο… νόμιμες συζύγους;
ΑΞΙΟΜΝΗΜΟΝΕΥΤΟ ιστορικό γεγονός, επί σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ Β΄, υπήρξε σε βάρος των Οθωμανών ο ρωσο-τουρκικός πόλεμος 1877-1878. Οι Βρετανοί έσπευσαν να εμφανιστούν ως προστάτες των Τούρκων. Αφού πρώτα έκλεισαν πίσω από τις πλάτες του Σουλτάνου μυστική συμφωνία με τους Ρώσους, πέτυχαν τις επόμενες μέρες στην Κωνσταντινούπολη και έκλεισαν μυστική συμφωνία και με τον Αβδούλ Χαμίτ, που για να του «συμπαρασταθούν» έναντι των Ρώσων ζήτησαν και πήραν υπό τη διοίκησή τους την Κύπρο.
– Στις 28 Ιουνίου 1878 έγινε η επίσημη έπαρση της βρετανικής αποικιοκρατικής σημαίας στη Λευκωσία. Ημέρα έναρξης της έκτοτε Αγγλοκρατίας. Κατάλοιπο της οποίας αποτελούν μέχρι και σήμερα, μετά από 144 χρόνια, οι βρετανικές στρατιωτικές βάσεις στο νησί.
ΠΙΘΑΝΟΝ επαρκέστερα πληροφορημένοι να γνωρίζουν καλύτερα για ποιούς ακριβώς λόγους ή «διαστροφές του» το 2022 ο Ερντογάν επέλεξε να προβάλει ως σύμβολο νοσταλγίας ίσως και άξιον… θαυμασμού τον σουλτάνο – όνειδος της τελειωτικής οθωμανικής παρακμής η οποία προκάλεσε στη συνέχεια και τη διάλυση της αυτοκρατορίας.
– Ηττημένος το 1878 ο Αβδούλ Χαμίτ υπέγραψε τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου με σκληρούς όρους για την Οθωμανική Αυτοκρατορία: Παρέδωσε την Σερβία, την Ρουμανία, την Βοσνία Ερζεγοβίνη, το Μαυροβούνιο και εξαναγκάστηκε να δώσει αυτονομία και στη Βουλγαρία.
– Την εκθρόνισή του το 1909 ακολούθησε η επόμενη μεγάλη ήττα της Τουρκίας στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-1913 και η πολύ μεγαλύτερη ήττα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου 1914-1918.
ΣΤΙΣ ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ περιστάσεις, όπου μάλιστα η Τουρκία Κατακτητής καλλιεργεί σκοπίμως και την «εναγώνια αναμονή» ότι ο ίδιος ο πολυχρονεμένος Ερντογάν αυτοπροσώπως θα εξαγγείλει πομπωδώς, εντός των προσεχών ημερών, σε ποιούς θαλάσσιους στόχους θα επιχειρήσει ο «Abdülhamid Han» του, ευσταθεί πιθανόν και η εύλογη ερμηνεία ότι:
– Με αυτή την κίνηση ο Ερντογάν σκοπεύει τώρα να «βυθομετρήσει» πρωτίστως και κυρίως τις αμερικανικές αντιδράσεις. Θέτοντας υπό δοκιμή τον βαθμό που οι ΗΠΑ επεκτείνουν και προς την Κυπριακή Δημοκρατία την εύνοια την οποία – εξοργιστικά για τον ίδιο – επιδεικνύουν εσχάτως προς την Ελλάδα. Εκεί εντοπίζεται στην τρέχουσα συγκυρία το μέγα μαράζι που κατατρώσει τον ύπνο και τον ξύπνιο του στο ΑΚ-Σαράι παλάτι των χιλίων και μίας αιθουσών του στην Άγκυρα.
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για κλιμάκωση των επεκτατικών σχεδίων της νεο-οθωμανικής βουλιμίας υπό τον τίτλο της «Γαλάζιας Πατρίδας». Με τα οποία επιχειρείται η υλοποίηση της «Επιθετικής Θαλάσσιας Πολιτικής» που είχε σχεδιάσει αναλυτικά και γραπτώς, από τις παραμονές της ανόδου των ισλαμιστών του Ερντογάν στην εξουσία, το 2001, ο τότε στρατηγικός του μέντορας, μετέπειτα υπουργός του των εξωτερικών και πρωθυπουργός του, προτού τον εκδιώξει, καθηγητής Αχμέτ Νταβούτογλου, στο έργο του «Το Στρατηγικό Βάθος της Τουρκίας», «κοράνι» έκτοτε της πολιτικής του.
ΕΠΙΜΟΝΑ αταλάντευτη η τουρκική επεκτατική στρατηγική στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, αντιμάχεται μεθοδικά τις Τριμερείς Συνεργασίες που εξαιτίας της ανέπτυξαν ως αντίρροπη απόπειρα από το 2014 η Ελλάς και η Κύπρος αφενος με την Αίγυπτο και αφετέρου με τον Ισραήλ. Με κατεξοχήν διακύβευση την οριοθέτηση και την αποτελεσματική προστασία των θαλασσίων ΑΟΖ τους. Εναντίον των οποίων, τώρα, προστίθεται στο τουρκικό οπλοστάσιο και το σκάφος του «Abdülhamid Han».
ΑΔΥΝΑΜΟ κρίκο στην περιοχή θεωρεί βεβαίως ανέκαθεν και αξιοποιεί διαρκώς η Τουρκία την Κυπριακή Δημοκρατία. Τα σκλαβωμένα από το 1974 βόρεια εδάφη της οποίας ελέγχει στρατιωτικά κατά απόλυτο τρόπο, απειλώντας πάντα και τα ελεύθερα. Και την πολιτική της οποίας πέτυχε να έχει μονίμως, από το 1977, εγκλωβισμένη, παγιδευμένη και αιχμάλωτη, στους τουρκικούς όρους Διζωνικής Δικοινοτικής προτεκταροποίησής της.
ΣΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ της Ελλάδος, η στρατηγική της «Επιθετικής Θαλάσσιας Πολιτικής» και της «Γαλάζιας Πατρίδας» της Άγκυρας αξιοποιεί και την μέχρι τούδε άρνηση των διαδοχικών κυβερνήσεων των Αθηνών να ανακηρύξουν την ελληνική ΑΟΖ και να προχωρήσουν στην οριοθέτησή της με την ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας.
– Φοβούμενη η Τουρκία ότι η ενδυνάμωση της Ελλάδος με τη Γαλλία αφενός και τις ΗΠΑ εσχάτως, πιθανόν να προοιωνίζεται και το ξεπέρασμα των δισταγμών των Αθηνών στην ΑΟΖ, προχώρησε εν παροξυσμώ στις απειλές αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας και στα «μη αποστατιωτικοποιημένα» νησιά του Αιγαίου της ελλα-δικής μας επικράτειας.
ΠΡΟΦΑΝΩΣ με το «Abdülhamid Han» του, τώρα, ο Ερντογάν επιδεικνύει ότι «κρατεί τον πούντον» του σε αυτό το συγκεκριμένο μέτωπο κατά των δύο κρατών του Ελληνισμού, ανάμεσα στα πλείονα και εξίσου ή και περισσότερο διακυβευόμενα μέτωπα που άνοιξε η νεο-οθωμανική έπαρση του ως «Φαταούλλα» και η αλαζονεία του ως «Παγκόσμιου Σκακιστή».
ΚΑΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ η έκβαση αυτού του συγκεκριμένου μετώπου τουρκικής κλιμάκωσης στην κυπριακή ΑΟΖ, θα εξαρτηθεί από τον βαθμό αποφασιστικότητας και επιδεξιότητας με την οποία θα σχεδιάσουν την αποτελεσματική τους αντίσταση οι κυβερνήσεις Αθηνών και Λευκωσίας.
ΠΗΓΗ apopseis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου