Για τη μεγάλη καταστροφή που συντελέστηκε στην αμυντική θωράκιση και ικανότητα της χώρας κατά τη δεκαετία των Μνημονίων, έχουν κατά καιρούς γραφτεί πολλά. Σημαντικά πιο περιορισμένες, σε αριθμό και έκταση, υπήρξαν όμως οι αναφορές στην αντίστοιχη καταστροφή που συντελέστηκε στο οικονομικό επίπεδο για τον Έλληνα φορολογούμενο, μέσα από την αδρανοποίηση και απαξίωση υλικού δισ. ευρώ που είχε πληρώσει ο φορολογούμενος πολίτης και φυσικά από τον αφανισμό της ελληνική αμυντικής βιομηχανίας. Παρά το περιορισμένο εύρος των δραστηριοτήτων της σε σχέση με την ανταποδοτικότητα που θα έπρεπε να έχουν τα εξοπλιστικά προγράμματα της περιόδου 1997-2005, αμυντική βιομηχανία υπήρχε στην Ελλάδα, απασχολώντας μικρό μεν, αλλά υπολογίσιμο αριθμό εργαζομένων. Η ζημιά επομένως που συντελέστηκε είναι μεγάλη.
Το καλοκαίρι του 2019 μετά την αλλαγή κυβέρνησης στην Ελλάδα που εξακολουθεί να τελεί υπό επιτήρηση των δημοσιονομικών της, ξεκίνησε σταδιακά μία προσπάθεια επανεξοπλισμού και εκσυγχρονισμού των Ενόπλων Δυνάμεων της. Διαδικασία, όμως, ουσιαστικής αναδιοργάνωσης προς αύξηση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων και του αποτυπώματος των τελευταίων, με παράλληλο περιορισμό του κόστους λειτουργίας τους, στο πλαίσιο μια καλά σχεδιασμένης και ορθολογικά προτεραιοποιημένης πρωτοβουλίας της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, δεν προχώρησε…
Σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν σε δημοσίευμα του Hellas Journal που αναδημοσίευσε το DP, “…χαρακτηριστική ήταν πριν λίγα χρόνια μελέτη του Γενικού Επιτελείου Στρατού, που κατέληγε ότι πρέπει τα 1.596 στρατόπεδα να μειωθούν κατά 400 και δυνάμεις να συγκεντρωθούν ώστε να υπάρχουν ενισχυμένα στρατόπεδα. Η υλοποίηση προχωρά μεν, αλλά δεν ολοκληρώνεται δε”. Στο ίδιο δημοσίευμα γίνεται εκτενής αναφορά στο καταστροφικό, με βάση το κόστος και το πραγματικό επιχειρησιακό του όφελος ατόπημα, αυτό της προώθησης δημιουργίας ναυστάθμου στον Αλμυρό του Βόλου. Με τη διαδικασία της αναδιοργάνωσης να μην έχει ολοκληρωθεί και την κατάσταση να επιδεινώνεται μέσω σχεδιασμών τύπου “ναυστάθμου Αλμυρού”, θα εξετάσουμε τι πραγματικά έχει γίνει αναφορικά με το ζήτημα της αναβάθμισης ήδη διαθέσιμων όπλων και της απόκτησης νέων για τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Τα οικονομικά στοιχεία για τις σημαντικότερες συμβάσεις που έχουν υπογραφεί τα τελευταία τέσσερα σχεδόν χρόνια έχουν καταγραφεί λεπτομερώς από το DP.
SPICE 1000 σε F-16 Ισραηλινή Αεροπορία
– Ξεκινώντας από την Πολεμική Αεροπορία, το πρώτο και σημαντικότερο που πρέπει να επισημανθεί είναι ότι μέχρι την παρούσα περίοδο, το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των 83 (84 αρχικά) F-16 των νεότερων εκδόσεων Block 52+ και Block 52+ Advanced, στο επίπεδο Viper, δεν έχει πλαισιωθεί από την αγορά νέων όπλων, ατρακτιδίων στοχοποίησης και συστημάτων αυτοπροστασίας. Η ελληνική πλευρά επικαλέστηκε λόγους κόστους για να μην εκσυγχρονίσει και τα παλιότερα F-16 Block 50 και Block 30 στο ίδιο επίπεδο (Viper). Με βάση τα στοιχεία κόστους του προγράμματος εκσυγχρονισμού των 144 F-16 (έκδοση μεταξύ Block 30 και block 50) της Ταϊβάν σε Viper, η επιλογή της ελληνικής πλευράς θα μπορούσε να αιτιολογηθεί. Αυτό που δεν μπορεί να αιτιολογηθεί είναι η, με διάφορα προσχήματα, πολυετής καθυστέρηση του εκσυγχρονισμού των παλιότερων F-16 Block 30 και Block 50 στο επίπεδο Block 50M.
– Η αποστολή LOR στις ΗΠΑ στο τέλος του περασμένου Οκτωβρίου (2022), για τον εκσυγχρονισμό μόνο των Block 50, εξ’ όσων γνωρίζουμε, επίσης δεν περιλαμβάνει όπλα. Μόνο ατρακτίδια στοχοποίησης SNIPER και τερματικά Link-16. Κατά καιρούς βλέπουν το φως της δημοσιότητας άρθρα που υποστηρίζουν ότι η Πολεμική Αεροπορία έχει ζητήσει από τις ΗΠΑ τα κορυφαία όπλα (AGM-158 JASSM, AGM-154 JSOW, AGM-84 Harpoon, επιπλέον GBU-31 JDAM). Ωστόσο, δεν έχει επισήμως διευκρινιστεί και εάν έχει γίνει και εάν έγινε, είχε τη μορφή “Επιστολής Διατύπωσης Αιτήματος” (LoR: Letter of Request), ή με κάποιον άλλον “άτυπο”, διπλωματικό τρόπο. Το DP έχει ξεκαθαρίσει τη θέση του, ότι επιβάλλεται η επίσημη διατύπωση του αιτήματος και ότι αξία έχει ακόμα και η απόρριψή του… Αρκεί να είναι έγγραφο και επίσημο. Όποιος αντιλαμβάνεται την αξία του σε μελλοντική διαπραγμάτευση για οτιδήποτε.
– Με βάση τα αναγραφόμενα στη σύμβαση υπ. Αριθ. 015Γ/2020 της ΓΔΑΕΕ με την MBDA France, ύψους 400 εκατ. ευρώ, επαναπιστοποιήθηκε το απόθεμα των πυραύλων αέρος – αέρος MICA EM/IR, των SCALP-EG και επανενεργοποιήθηκαν οι αερομεταφερόμενοι αντιπλοϊκοί ΑΜ-39 Exocet, ενώ αγοράστηκε μικρός αριθμός πυραύλων αέρος – αέρος μέσης/μεγάλης ακτίνας τύπου METEOR. Συμπερασματικά τα μόνα όπλα που αποκτήθηκαν κατά την τελευταία τετραετία ήταν οι πύραυλοι METEOR. Τίποτα άλλο…
– Στο Πολεμικό Ναυτικό οι εξελίξεις ήταν περισσότερες και σχετικά πιο ουσιαστικές, παρά την επιλογή του μη εξοπλισμού των νέων φρεγατών κλάσης “ΚΙΜΩΝ” FDI HN (Belharra) με τους εκτοξευτές SYLVER A70, προκειμένου μελλοντικά να διασφαλιστεί η δυνατότητα επιχειρησιακής αξιοποίησης του οριζόντιας πλεύσης, μακρού πλήγματος SCALP-Naval (MdcN). Κι εδώ επισήμως δείχνουμε να μην αντιλαμβανόμαστε την αξία της διασφάλισης δυνατότητας να τους αποκτήσουμε, ακόμα κι αν δεν αποφασιστεί τώρα. Οι εκτοξευτές Sylver A70 μπορούν να εκτοξεύσουν και τα βλήματα που επιλέξαμε. Το “πιο ουσιαστικές” αφορά την απόφαση απόκτησης σύγχρονων τορπιλών και αντιβαλλιστικής ικανότητας μέσω του συνδυασμού ραντάρ SeaFire και των πυραύλων ASTER 30 (υπογραφή της σύμβασης 018Β/21 μεταξύ του ΥΠΕΘΑ και της MBDA FRANCE στις 24 Μαρτίου 2022, για την προμήθεια κατευθυνόμενων βλημάτων των φρεγατών FDI HN μετά του συναφούς εξοπλισμού και υπηρεσιών συμπεριλαμβανομένης της εν συνεχεία υποστήριξής τους).
NAVAL SPIKE NLOS
– Στο χώρο του Ελληνικού Στρατού οι εξελίξεις παραμένουν αποκαρδιωτικές. Ούτε το πρόγραμμα του περιορισμένης έκτασης εκσυγχρονισμού των επιθετικών ελικοπτέρων AH-64A+ Apache, προχώρησε μέχρι τώρα στη φάση της υλοποίησης, σε συνδυασμό με την αγορά των πυραύλων SPIKE NLOS, ενώ “φως στην άκρη του τούνελ” δεν έχει φανεί μέχρι στιγμής και για τις άλλες εκδόσεις του Spike NLOS. Το δε πυραυλικό Πυροβολικό που καθημερινά αναδεικνύεται ως ο πλέον κρίσιμος επιχειρησιακός παράγοντας στην Ουκρανία, παράλληλα με την ευρεία αξιοποίηση UAVs και Drones, επίσης έχει αφεθεί στην τύχη του, χωρίς την παραμικρή επιχειρησιακή αναβάθμιση. Κι εδώ όπως θα δούμε δεν τίθεται θέμα κόστους.
Τη στιγμή λοιπόν που η ελληνική πλευρά πανηγυρίζει για τις εξοπλιστικές της επιλογές των τελευταίων ετών, προβάλλοντας παράλληλα τον εκσυγχρονισμό των F-16 στο επίπεδο Viper και την επικείμενη αγορά του F-35, η Πολεμική Αεροπορία ακόμα αναμένει (από το 2011!) την υπογραφή της σύμβασης αγοράς 300 συλλογών κατευθυνομένων βομβών SPICE, καθώς και μικρού αριθμού πυραύλων Rampage. Όπλων δηλαδή που πραγματικά φοβάται η Τουρκία και των οποίων το κόστος δεν αναμένεται να ξεπεράσει τα 180 εκατομμύρια δολάρια!
Τα εν λόγω προγράμματα, έχουν παραπεμφθεί προς συμβασιοποίηση εντός του 2023. Η αλήθεια είναι ότι αν δεν συμβασιοποιηθούν προ των επερχόμενων εκλογών στην Ελλάδα, μαζί με τους SPIKE NLOS που προορίζονται τόσο για τον Ελληνικό Στρατό, όσο και για το Πολεμικό Ναυτικό, θα έχουν παρέλθει τέσσερα σχεδόν χρόνια με πραγματικά ελάχιστες επενδύσεις σε όπλα νέας γενιάς. Και μέχρι να ξεμπερδέψουμε με τις εκλογές… θα περάσει κι άλλος χρόνος. Δεν περιλαμβάνουμε την αγορά των τορπιλών SeaHake Mod.4 της ATLAS ELEKTRONIK (υπογραφή σύμβασης υπ’ αριθ. 014Β/21 στις 31 Μαρτίου 2022) μετά από 20 σχεδόν χρόνια καθυστερήσεων…
RM-70 Vampir
Θα έχουν παρέλθει επίσης τέσσερα ολόκληρα σχεδόν χρόνια ανεξήγητης αδράνειας σε αποτελεσματικότατες και χαμηλού κόστους επενδύσεις πραγματικής αναβάθμισης του πυραυλικού Πυροβολικού του Ελληνικού Στρατού που συνεπάγεται και μεγάλη αποτρεπτική ισχύ για τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και τον Έβρο. Τη δρομολόγηση της αγοράς μεγάλου αριθμού UAVs και Drones ελληνικής σχεδίασης και κατασκευής και ο εκσυγχρονισμός των συστημάτων RM-70 και των ρουκετών τους, προϋπολογιζόμενου ύψους μόλις 180 εκατ. ευρώ! Ακούγεται ότι ο προϋπολογισμός του προγράμματος… ενδιαφέρει πολλούς που προσπαθούν να τον ενσωματώσουν σε άλλα προγράμματα. Ποιος και πως “ζύγισε” το κόστος-όφελος καθεμιάς προμήθειας, μην περιμένουμε να μας ενημερώσουν. Έτσι συνηθίζεται τελευταία. Ίσως να παίζει ρόλο και η… “ανατολική προέλευση” του συστήματος, αν και η αναβάθμιση θα γίνει σε συνεργασία με ΝΑΤΟϊκή χώρα (Τσεχία)!
Είναι σημαντικό να επαναληφθεί κλείνοντας, ότι η προσπάθεια που έχει γίνει τα τελευταία χρόνια για τον επανεξοπλισμό και των εκσυγχρονισμό της ελληνικής άμυνας, είναι μία διαδικασία που δεν μπορεί να παραβλεφθεί και δεν πρέπει να υποτιμηθεί από κανέναν. Οι ενστάσεις αφορούν την προτεραιοποίηση των επενδύσεων και την ευρύτερη λογική που διέπει τις αποφάσεις. Απαιτείται όμως η άμεση υλοποίηση της προμήθειας των προαναφερόμενων όπλων και συστημάτων και μάλιστα προ των εκλογών, για όλους τους λόγους που προαναφέρθηκαν. Το DP έχει τοποθετηθεί… από την αξιοποίηση υφισταμένων πλατφορμών θα έπρεπε να έχει ξεκινήσει η όλη προσπάθεια. Τώρα τρέχουμε…
SPICE 1000 και SPICE 2000 σε F-16 της Ισραηλινής Αεροπορίας
ΠΗΓΗ defence-point
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου