Μια πρόταση για συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας στην Ελλάδα

του Δημήτρη Τσαϊλά, Υποναυάρχου ε.α.

Σήμερα, όχι μόνο η εξωτερική πολιτική, αλλά και τα εσωτερικά, οικονομικά και κοινωνικοπολιτικά ζητήματα ασφάλειας επηρεάζουν περισσότερο από τις δράσεις των τριών παραδοσιακά αρμοδίων υπουργείων (του Υπουργείου Εξωτερικών, του Υπουργείου Άμυνας και του Υπουργείου Ανάπτυξης).

Πτυχές πέραν του πυρήνα της εθνικής άμυνας όπως η κυβερνοπειρατεία, η κλιματική ή μεταναστευτική πολιτική αποκαλύπτουν πόσο ευρύ είναι το φάσμα των θεμάτων εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας που πρέπει να αντιμετωπίσει σήμερα η δημοκρατική διακυβέρνηση.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι λογικό να αντιμετωπίζονται αυτά τα ζητήματα με ομαδοποιημένο τρόπο όσον αφορά τη συνέπειά τους για τις κυβερνητικές αποφάσεις. Για παράδειγμα, υπάρχει το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας στις ΗΠΑ, το οποίο βρίσκεται στον Λευκό Οίκο. Και στην Ελλάδα, αυτό το μοντέλο έχει συζητηθεί επανειλημμένα. Ποτέ όμως δεν ήταν δυνατό να επιτευχθεί, διότι αυτό θα σήμαινε ότι οι ευθύνες θα συγκεντρώνονταν στον Πρωθυπουργό.

Ωστόσο, αυτό θα σήμαινε ότι κρίσιμες αρμοδιότητες θα είχαν απομακρυνθεί από υπουργεία. Αυτή η απώλεια εξουσίας, ακόμη και αν είναι μόνο σχετική, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Η λύση θα ήταν να κατοχυρωθεί ένα Ελληνικό Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας χωρίς εκτελεστικές εξουσίες στην Ελληνική Βουλή. Ιδιαίτερα στην περίπτωση εξελίξεων που ισοδυναμούν με συμμετοχή της εκτελεστικής εξουσίας σε ξένες αποστολές, ή στην περίπτωση μέτρων που θα μπορούσαν να βλάψουν σοβαρά τα ελληνικά οικονομικά συμφέροντα (όπως συμβαίνει συχνά με τα μνημόνια), το Κοινοβούλιο θα συμμετέχει σε κάθε περίπτωση με συμβουλευτικό τρόπο, σε αντίθεση με το Συμβούλιο Ασφαλείας, το οποίο είναι επιτροπή του υπουργικού συμβουλίου.

Ένα Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας στην Ελληνική Βουλή θα διασφάλιζε τη συμμετοχή όλων των αρμόδιων υπουργείων και την έγκαιρη συμμετοχή του κοινοβουλίου. Αυτό θα προσέφερε μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, ιδίως σε θέματα που συχνά πρέπει να συντονίζονται μεταξύ της εκτελεστικής και της νομοθετικής εξουσίας υπό πίεση χρόνου, όπως οι αποφάσεις για στρατιωτικές επιχειρήσεις.

Το τυπικό καθεστώς του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας θα πρέπει να αντιστοιχεί σε εκείνο των κοινοβουλευτικών επιτροπών, καθώς αυτό θα ήταν ιδιαίτερα σημαντικό ενόψει των σημαντικών απαιτήσεων εμπιστευτικότητας και ασφάλειας.

ΠΗΓΗ https://www.anixneuseis.gr