ι Ολλανδικές φρεγάτες τύπου S & οι τέσσερις Γερμανικές ΜΕΚΟ, αποτελούν τις κύριες μονάδες επιφανείας του ελληνικού στόλου, ο οποίος άλλαξε εξ ολοκλήρου από την δεκαετία του 1980 ενώ όσες προσπάθειες είχαν εκ νέου με αμερικανικά πλοία, αυτά στο τέλος είχαν παροπλιστεί σε μικρό χρονικό διάστημα. Πηγή εικόνας: Hellas Journal
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ, HELLAS JOURNAL – Αθήνα
Τα δεδομένα που έχει τοποθετήσει η πολιτική ηγεσία για το μέλλον του στόλου, από τη μια πλευρά δημιουργούν συγκρατημένη αισιοδοξία στο ναυτικό επιτελείο κι από την άλλη, τα ερωτηματικά που προκύπτουν είναι πολλά.
Ορισμένα μάλιστα δεν μπορεί κανείς στο υπουργείο άμυνας να τα απαντήσει, διότι δεν ανήκουν στην δική του αρμοδιότητα.
Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στο σχέδιο που φαίνεται ότι εκκινεί το υπουργείο Εθνικής άμυνας, το οποίο παρά την αισιοδοξία που εκφράστηκε, έρχεται απέναντι στον ρεαλισμό και την πραγματικότητα, για το σχέδιο «κατασκευή νέων φρεγατών στην Ελλάδα».
Οι νέες κύριες μονάδες, εύλογο είναι ότι θα ενσωματώνουν όλες τις σύγχρονες τεχνολογίες, τα ηλεκτρονικά συστήματα και τον σύγχρονο οπλισμό, ώστε να μπορεί ν’ ανταποκριθεί σε οποιοδήποτε σύγχρονο ναυτικό πεδίο.
- Είναι χαρακτηριστικό γεγονός τα όσα συμβαίνουν σήμερα με την προετοιμασία της Ευρωπαϊκής ναυτικής αρμάδας. Καθώς εκεί οι διαφορές είναι οφθαλμοφανείς, όπου ανάμεσα στα πολεμικά πλοία της Γαλλίας, Γερμανίας, Ιταλίας, η φρεγάτα ΥΔΡΑ, παρά το όποιο «face Lift» έγινε, δεν παύει να είναι ο «πτωχός συγγενής»…
Αυτό βεβαίως είναι το μέγιστο διαχρονικό αποτέλεσμα απαξίωσης του όπλου από τις πολιτικές ηγεσίες, από κυβερνήσεις που πέρασαν τα προηγούμενα, τουλάχιστον 20 χρόνια, παρά το γεγονός ότι Αρχηγοί Ναυτικού και ΓΕΕΘΑ, εισηγούνταν μετ’ επί τάσεως, άμεσα μέτρα για νέες κύριες μονάδες κρούσης.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποφάσισε να βάλει φρένο σε αυτό το τέλμα για το πολεμικό ναυτικό και μάλιστα εν μέσω της ελληνοτουρκικής κρίσης.
- Η παραγγελία των τριών Belh@rra έφερε μεν χαμόγελα και πολλοί πίστευαν ότι σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα η option για την τέταρτη φρεγάτα θα ενεργοποιούνταν ώστε να υπάρχει μια πλήρης μοίρα- έστω και με τον μικρότερο αριθμό- με νέες κύριες μονάδες. Οι πάντες πόνταραν στο δέλεαρ που είχε συμφωνηθεί, ότι και το τέταρτο καράβι θα κόστιζε 1 δις.
Η κυβέρνηση πάντως όχι μόνο δεν προχώρησε σε αυτή την κίνηση, αλλά πάγωσε, με άγνωστο χρονοδιάγραμμα και το πρόγραμμα των κορβετών, στο οποίο είχαν προκριθεί οι Γάλλοι και οι Ιταλοί.
Και στο τέλος, σύμφωνα με τα επισήμως λεχθέντα άλλαξε και ρότα, «ταξιδεύοντας» πολύ μακρύτερα στις ΗΠΑ, οι οποίες όμως μετά από αλλεπάλληλα αποτυχημένα προγράμματα, στράφηκαν στην Ευρωπαϊκή ναυπηγική επιστήμη, που τα πλοία της έχουν δώσει σαφή επιχειρησιακά και ασφαλή δείγματα εν πλω «γραφής».
Το πρόγραμμα Constellation που ανακοινώθηκε δια στόματος του υπουργού Εθνικής άμυνας δεν είναι μακριά από εκείνο των φρεγατών τύπου Fremm που ήθελε το πολεμικό ναυτικό στα τέλη της δεκαετίας του 2000. Ο ίδιος ναυπηγικός κολοσσός άλλωστε σχεδιάζει σε συνεργασία με Αμερικανούς την κατασκευή της φρεγάτας- «αστακό» των ΗΠΑ.
Και σε ότι αφορά ερωτήματα περί των Constellation, σίγουρα αποτελεί ένα πρόγραμμα που ενδιαφέρει το ναυτικό αλλά ποιος μπορεί να είναι ο χρονικός ορίζοντας για τα ναυπηγεία, πότε δηλαδή θα είναι σε πλήρη ετοιμότητα για την κατασκευή ενός μεγάλου Εθνικού προγράμματος που αφορά την ενίσχυση του στόλου και μακάρι να επιτευχθεί.
Το ΠΝ προσδεμένο σε Ευρωπαϊκό πρότυπο
Η Ελλάδα από τις αρχές του 1980 είχε λάβει την απόφαση στροφής στο λεγόμενο Ευρωπαϊκό ναυτικό. Η αγορά των πρώτων δυο ολλανδικών φρεγατών τύπου S, έβαλε το πολεμικό ναυτικό στο «αυλάκι» της Ευρωπαϊκής ναυπηγικής οικογένειας και ο στόλος διατηρήθηκε αυστηρά προσηλωμένος στα σκαριά που κατασκευάζονται στην Γηραιά Ήπειρο.
Από τις φρεγάτες του ελληνικού στόλου και δεκάδων άλλων στην Ευρώπη δεν απουσιάζουν αμερικανικά συστήματα, ηλεκτρονικά ή μάχης. Το κύτος όμως, η τεχνοτροπία, η διαφορετική προσέγγιση στη διαχρονικότητα και επιβιωσιμότητα των πλοίων, είναι μια υπόθεση καθαρά Ευρωπαϊκή.
Κι εφόσον καταφέρει να προσδεθεί η Ελλάδα στο εξελικτικό βήμα των Constellation class, κατ’ ουσία παραμένει αφοσιωμένη σε πολεμικά πλοία «made in EU», την ώρα μάλιστα που και οι ΗΠΑ κάνουν αυτό το «μετέωρο» βήμα.
Άλλωστε μέσα από την φρεγάτα Fremm, είτε Γαλλική, είτε Ιταλική, «χτίζεται» η φρεγάτα του μέλλοντος, κλάσης Constellation.
LCS ή OPV…
Τις ώρες αυτές ο υπουργός εξωτερικών βρίσκεται στις ΗΠΑ και στην ατζέντα των συζητήσεων στο πλαίσιο της αναθεώρησης της αμυντικής συνεργασίας πρόκειται να τεθούν θέματα που σχετίζονται και με την ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων. Ορισμένα εξ αυτών άλλωστε καταγράφηκαν και στην επιστολή Μπλίνκεν προς τον πρωθυπουργό.
Αν τελικά οι επτά Constellation που ανακοινώθηκαν ως μελλοντικό σχέδιο, συνδέονται με την παραχώρηση περιπολικών κλάσης Freedom, έναντι τιμήματος, μένει να φανεί. Διότι τα συγκεκριμένα αμφιλεγόμενα πλοία, έχουν συγκεντρώσει ιδιαίτερα αρνητικές κριτικές από το ίδιο το USNavy κι αυτές τις γνωρίζουν στην Ελλάδα.
Για πολλούς μάχιμους αξιωματικούς του στόλου, τα Freedom class είναι ή «Παράκτια Περιπολικά Μάχης» (LCS) ή και «Περιπολικά Ανοιχτής Θάλασσας» (OPV).
Φρεγάτα δεν είναι κι αυτό το εξηγούν παντού τα στελέχη του ναυτικού, τα οποία μάλιστα λένε ότι στην περίπτωση που τελικά έρθουν στην χώρα μας, «αφού έχουν και τη δυνατότητα να κρύβονται καλά στις νησίδες», όπως ειπώθηκε προσφάτως, μήπως τελικά, αφού εξοπλιστούν, αντικαταστήσουν τις γηραιές πυραυλακάτους «La Combattante»;
Επιπλέον ερωτηματικό θα παραμένει πάντοτε το ρίσκο με την επίσημη βαθμολογία επιβιωσιμότητας που είχε λάβει από το USN η κλάση Freedom. Διότι τα ελληνικά νερά εκτός από το πολύ αλάτι, έχουν και ιδιαίτερους κινδύνους, ιδίως όσο το casus belli δεν είναι ένας φάκελος που έχει κλείσει….
ΠΗΓΗ https://hellasjournal.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου