Του Κώστα Στούπα
Κανένας εχέφρων πολιτικός ή πολίτης δεν πιστεύει πως οι επιθετικές και επεκτατικές επιδιώξεις της Τουρκίας έναντι της χώρας μας μπορεί να συγκρατηθούν και να αποτραπούν με μερικά τηλεφωνήματα στο Βερολίνο, τις Βρυξέλλες ή την Ουάσιγκτον.
Η διαφορά ισχύος μεταξύ των δυο χωρών έχει καταστεί τεράστια και για 10-20 χρόνια θα αυξάνεται πριν αρχίσει η δημογραφική κάμψη της Τουρκίας.
Πριν από 100 χρόνια η Τουρκία είχε πληθυσμό λιγότερο από διπλάσιο της Ελλάδας και σήμερα έχει υπέρ το οκταπλάσιο. Το ΑΕΠ της Τουρκίας είναι μεγαλύτερο από το τετραπλάσιο του ελληνικού, ενώ η γειτονική χώρα έχει καταφέρει να αποκτήσει βιομηχανική παραγωγική υποδομή, όπως είχε η Ελλάδα στις δεκαετίες του ’50 και του ’60 όταν δημογραφικά αναπτυσσόταν και οι νέοι ήταν περισσότεροι από τους ηλικιωμένους.
Ο δημογραφικός δυναμισμός μιας χώρας παίζει καθοριστικό ρόλο τόσο για την οικονομική της μεγέθυνση όσο και για τη στρατιωτική της ισχύ.
Στην ιστορία είθισται έναν πόλεμο να τον κερδίζει όποιος μπορεί να αντικαταστήσει ταχύτερα τις μονάδες που εξουδετερώνονται στο μέτωπο. Υπάρχουν και οι εκπλήξεις, αλλά όποιος ποντάρει στην έκπληξη σε μια πολεμική αναμέτρηση, καλύτερα να ασχοληθεί με οτιδήποτε άλλο πέραν της πολιτικής.
Οι ελιγμοί των στρατηγών όπως και η τεχνολογική υπεροχή αποτελούν πλεονεκτήματα αλλά και η ποσότητα παίζει καθοριστικό ρόλο.
Ένα γερμανικό Tiger μπορούσε να ανταπεξέλθει απέναντι σε πενταπλάσια αμερικάνικα Scherman, αλλά στο τέλος οι σύμμαχοι επικράτησαν κατά κράτος.
Μια αεροπορία με 50 αεροσκάφη 5ης γενιάς μπορεί να ανταπεξέλθει εύκολα μιας αεροπορίας με 50 αεροσκάφη 4ης γενιάς και της αντίστοιχης αεράμυνας. Θα ανταπεξέλθει όμως λιγότερο εύκολα έναντι μιας αεροπορίας 100 αεροσκαφών και δύσκολα 200 αεροσκαφών 4ης ή 4 ½ γενιάς.
Η υπεροχή που εξασφαλίζουν τα F-35, στον βαθμό που η Τουρκία δεν αποκτήσει στο μέλλον, αποτελεί ισχυρό πλεονέκτημα για την αποτρεπτική ισχύ της Ελλάδας. Όπως και οι νέες φρεγάτες του ναυτικού και τα περισσότερα από τα οπλικά συστήματα που προμηθεύονται οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις.
Οι ισχυρές ένοπλες δυνάμεις εξασφαλίζουν τον σεβασμό τόσο των αντιπάλων όσο και των φίλων και συμμάχων.
Η στρατιωτική ισχύς μιας χώρας όμως σπάνια αρκεί από μόνη της για να καταστήσει σεβαστές τις γεωπολιτικές της επιδιώξεις. Χρειάζονται και οι συμμαχίες που πολλαπλασιάζουν την ισχύ της και μειώνουν την ισχύ του αντιπάλου.
Παράλληλα με την αύξηση της στρατιωτικής της ισχύος η Ελλάδα θα πρέπει να επιμείνει στις εντατικές διπλωματικές στρατηγικές που εξασφαλίζουν συμμάχους και εγγυητές. Οι μικρές χώρες πάντα χρειάζονται συμμάχους και εγγυητές, η ιστορία της ελληνικής επανάστασης και της ίδρυσης του ελληνικού κράτους στο Λονδίνο το 1830 αποτελούν τις καλύτερες αποδείξεις γι’ αυτό.
Πρόσφατο παράδειγμα ήταν η εισβολή του Σαντάμ Χουσεϊν στο Κουβέιτ η οποία αποτέλεσε την αρχή της αντίστροφης μέτρησης για τον ίδιο και το Ιράκ.
Στην κατεύθυνση αυτή η Ελλάδα πρέπει να συνεχίσει να πείθει τις κυβερνήσεις της Δύσης αλλά και την κοινή γνώμη, πως η Τουρκία είναι ένας αβέβαιος σύμμαχος με διπλή ατζέντα σε ό,τι αφορά τις επιδιώξεις της.
Κατά συνέπεια θα πρέπει να πιστεύουν πως η ασφάλεια της επιρροής της Δύσης στην περιοχή περνά πρωτίστως μέσω της εγγύησης της ελληνικής ισχύος και ακεραιότητας και δευτερευόντως μέσω της απατηλής εξασφάλισης της συμμαχίας της ισχυρότερης και καλύτερα τοποθετημένης γεωγραφικά Τουρκίας.
Η Δύση θα πρέπει να πειστεί πως οι δημογραφικές εξελίξεις στην Τουρκία όπου οι γεννήσεις στις ανατολικές επαρχίες είναι πολλαπλάσιες των δυτικών, ωθούν όλο και βαθύτερα την κοινωνία στο ισλάμ και τον ευρασιατισμό. Μοιραία οι πολιτικές ηγεσίες θα ακολουθούν τη διάθεση της κοινωνίας.
Η Ελλάδα θα πρέπει να πείσει τις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες της Μεσογείου πως η Τουρκία είναι ένας επικίνδυνος ανταγωνιστής για τα δικά τους πρωτίστως συμφέροντα και πως η στήριξη της ελληνικής ισχύος αποτελεί το πρώτο βήμα, υπεράσπισής τους.
Το ίδιο θα πρέπει να πείσει και τις χώρες των Βαλκανίων και της Ν.Α. Μεσογείου και Βορείου Αφρικής πως αν "τσαλακωθεί" η Ελλάδα θα έρθει και η σειρά τους.
Ο εκσυγχρονισμός και η ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων είναι απαραίτητος αλλά χρειάζεται και ενδυνάμωση της διπλωματίας όπως και της επιρροής στην κοινή γνώμη της Δύσης. Στον πόλεμο της ανεξαρτησίας ήταν κυρίως η κοινή γνώμη των δυτικών χωρών που πίεσε τις κυβερνήσεις να συνδράμουν την ελληνική επανάσταση.
Καλά τα F-35 λοιπόν, αλλά μόνα τους δεν αρκούν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου