ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 3/14 Απριλίου 1770: Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, η γέννηση ενός θρύλου

 

Στάθης Βασιλείου

Γεννιέται μέσα στις φλόγες της επανάστασης των Ορλωφικών, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Το “Κολοκοτρώνης” ήταν παρατσούκλι που δόθηκε στον παππού του, Γιάννη Τσεργίνη, λόγω της σωματικής του διάπλασης (κοντός και γεροδεμένος με δυνατούς γλουτούς). 

Σύμφωνα με τις αφηγήσεις, ένα Αρβανίτης τον αποκάλεσε “μπιθεκούρα” και το όνομα κόλλησε, μεταφραζόμενο στα ελληνικά σε “κολοκοτρώνη”.

Καταγόμενος από την παλαία οικογένεια των Τσεργιναίων του Μωριά, ορφάνεψε σχεδόν από γέννηση του, από πατέρα και αδελφούς. Από 15 χρονών βγήκε κλέφτης στα βουνά. Μέχρι το 1800 είχε γίνει πασίγνωστος στην Πελοπόννησο, ώστε το 1806, με την καταδίωξη της κλεφτουριάς κατέφυγε στα Ρωσοκρατούμενα Κύθηρα και έλαβε μέρος σε κουρσέματα τουρκικών πλοίων στο Αιγαίο. Το 1810 βρέθηκε στα Αγγλοκρατούμενα Επτάνησα, αφού δούλεψε ως εκδοροσφαγέας για να ζήσει, κατατάχθηκε στο τοπικό σύνταγμα Ελλήνων (1o Ελληνικό Ελαφρύ Σύνταγμα του “Δούκα της Υόρκης”) και λόγω εμπειρίας και ικανοτήτων ανήλθε σε βαθμό αξιωματικού.

O διοικητής του 1ου Ελληνικού Συντάγματος Ελαφρού Πεζικού των βρετανικής αρμοστείας Επτανήσων, Richard Church. Η στολή του Κολοκοτρώνη ήταν παρόμοια και μετέφερε μια μνημειώδη εικόνα με την ελληνικού τύπου περικεφαλαία στην οποία πρόσθεσε τον σταυρό. Στην πραγματικότητα, ο Κολοκοτρώνης σπάνια φορούσε το κράνος αυτό προτιμώντας το κλασικό φέσι.

Το 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρία και το 1821 πέρασε στην Πελοπόννησο για να ξεκινήσει ο θρύλος του πολεμάρχου, Γέρου του Μωριά. Έμεινε γνωστός όμως και ως εμψυχωτής και οργανωτής των επαναστατών αλλά και ως μεσολαβητής σε περιόδους διχασμού, προσπαθώντας με τη σοφία του να συμβιβάσει έντιμα τα χάσματα και τους εγωϊσμούς.

Ως πρώην κλέφτης υπήρξε αριστοτέχνης του ανορθοδόξου πολέμου σε επίπεδο τακτικής όσο και στρατηγικής ενώ πάντα έλαμπε μέσα του το όραμα μιας Ελλάδας ελεύθερης και ειρηνευμένης. Αν και προσκείμενος στην ρωσόφιλη παράταξη, υποστηρικτής του Καποδίστρια και αρχηγός του «ρωσικού» κόμματος, στήριξε τον Όθωνα με την άφιξή του, θεωρώντας τον παράγοντα σταθερότητας και προόδου.

Ανταγωνιστές και αντίπαλοί του τον συκοφάντησαν και πολλές φορές βρέθηκε στη φυλακή. Την ποινή του θανάτου αντιμετώπισε επί Όθωνα, όταν φυλακίστηκε στην απομόνωση για έξι μήνες. Τελικά, έλαβε χάρη, απελευθερώθηκε και τιμήθηκε με το βαθμό του στρατηγού και συμβούλου της επικρατείας. Πέθανε σε ηλικία 73 ετών από εγκεφαλική συμφόρηση.

ΠΗΓΗ https://military-history.gr