Του Ν. Λυγερού
Ο εθνικός χρόνος ενώ είναι τόσο σημαντικός για μία χώρα σπάνια βρίσκεται στις συζητήσεις των πολιτικών που εξετάζουν πιο εύκολα το κομματικό πλαίσιο για να επιλέξουν τις δράσεις τους. Αυτό βέβαια δείχνει και την ελάχιστη εμβέλεια που έχουν επειδή τους λείπει η μεγάλη εικόνα. Η εξήγηση είναι απλή. Δεν απευθύνονται στον λαό αλλά στους ψηφοφόρους και αυτό τους επαρκεί, αφού φτάνει για την επανεκλογή τους. Έτσι ο εθνικός χρόνος εμφανίζεται μόνο στους πολιτικούς που έχουν στρατηγική σκέψη. Κι ένας από τους πιο πρόσφατους είναι ο Τάσσος Παπαδόπουλος, αφού εντός της θητείας του κατάφερε να πει όχι στο Σχέδιο Ανάν, να θεσπίσει την κυπριακή ΑΟΖ, να την οριοθετήσει με τον Λίβανο, να εντάξει την Κύπρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη και να κάνει αμυντικές συμφωνίες με τη Γαλλία. Πολλοί θα σκεφτούν κομματικά όμως και θα αναδείξουν το γεγονός ότι στις επόμενες εκλογές δεν πέρασε καν στο δεύτερο γύρο των προεδρικών, αλλά αυτό που εμείς δεν ξεχνάμε είναι ότι τώρα η Κύπρος ζει με το έργο γιατί έγραψε ιστορία. Μάλιστα αυτό μας επιτρέπει να χαρακτηρίσουμε τον εθνικό χρόνο ως χρόνο που γράφουμε ιστορία, ενώ ο πολιτικός ασχολείται μόνο με τα μέτρα της καθημερινότητας και γι’ αυτόν τον λόγο δεν αφήνει κανένα ίχνος στη συνέχεια. Έτσι αν θέλουμε πραγματικά τον ελληνικό λαό πρέπει να βρισκόμαστε συνεχώς σ’ έναν εθνικό χρόνο που παράγει έργο επειδή αποτελεί στρατηγική επένδυση για το μέλλον της πατρίδας.
Τα έξυπνα παίγνια
Του Ν. Λυγερού
Τα έξυπνα παίγνια δεν αφορούν μόνο και μόνο τους μικρούς ανθρώπους ή τους πολύ μεγάλους, αγγίζουν κάθε άνθρωπο που λειτουργεί και αξιοποιεί το μυαλό του. Δεν είναι ένα φαινόμενο μόδας διότι έχουν βάθος χρόνου και προοπτικές. Επίσης δημιουργούν νέες συνθήκες για νέες στρατηγικές διότι δεν αντιμετωπίζουν το μέλλον αλλά συνεργάζονται με το τον χρόνο. Γι’ αυτό τον λόγο τα έξυπνα παίγνια έχουν ένα υπόβαθρο που έχει σχέση με τα μαθηματικά, με τη φυσική, με την στρατηγική διότι σκέφτονται τον κόσμο, τον σέβονται και τον διαμορφώνουν και ο πρώτος κόσμος που αλλάζει με αυτόν τον τρόπο χάρη σε αυτά είναι ο ίδιος ο εγκέφαλός μας. Διότι το βαθύ νευρωνικό δίκτυο με τους νευρώνες και τις συνάψεις του είναι ουσιαστικά ένα μικρό σύμπαν πάνω στο οποίο τα έξυπνα παίγνια δρουν και δημιουργούν νοητικές διακλαδώσεις που υλοποιούνται στη συνέχεια με την επέκταση των συνάψεων. Είναι λοιπόν απαραίτητο να εξοικειωθούμε με αυτά διότι επιτρέπουν και τον διάλογο μεταξύ γενεών. Επίσης επειδή απαιτούν περισσότερες επεξεργασίες εκ μέρους του εγκεφάλου του επιτρέπουν να έχει αλλαγές φάσεις και ν’ ανακαλύψει νέες μεθοδολογίες παράγοντας χαρά πριν εμφανιστεί ο κορεσμός. Με αυτήν την έννοια είναι ανθεκτικά εργαλεία για τις υπερβάσεις και δίνουν την δυνατότητα έκφρασης της δημιουργικότητας πράγμα που χαροποιεί ιδιαίτερα τον εγκέφαλο διότι βλέπεις χειροπιαστά τις επεκτάσεις της σκέψης του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου