Η πλανητική στρατηγική
Του Ν. Λυγερού
Το επίτευγμα της έννοιας της στρατηγικής δηλαδή της ικανότητας να αντιμετωπίσεις έναν εχθρό πιο ισχυρό από σένα, είναι πιο αξιόλογο από ό,τι θα περίμενε κανείς διότι έχει την ικανότητα να ξεπεράσει την έννοια της απόστασης με την Τοποστρατηγική και της εποχής με τη Χρονοστρατηγική. Έτσι η εμβέλεια δεν χωρά σε μια χώρα μόνο γι’ αυτό εξελίσσεται την ώρα της ανάγκης σε υψηλή στρατηγική, όπως φάνηκε στους δύο παγκόσμιους πολέμους όταν έπρεπε να αντισταθούμε στη φρίκη της βαρβαρότητας που είχε οδηγήσει στη γενοκτονία και πάλι γιατί οι προηγούμενες δεν είχαν καταδικαστεί.
Υπάρχει όμως κι ένα άλλο επίπεδο και αυτό είναι η πλανητική στρατηγική, όπου έχουν σημασία μόνο τα Έθνη κι όχι τα κράτη αφού τα πρώτα μόνο ανήκουν στην Ανθρωπότητα ενώ τα άλλα είναι εξαρτημένα από τις τοπικές κοινωνίες που ζουν μόνο με το πλαίσιο του διαχωρισμού και του αποκλεισμού. Έτσι η πλανητική στρατηγική εξετάζει ολιστικά τη Γη μας και δεν αφήνει στο περιθώριο κάποιον λαό σε αυτήν ανήκουν τα Δικαιώματα των Αυτόχθονων Λαών σε πρώτο στάδιο αλλά ακόμα βαθύτερα είναι τα Δικαιώματα της Ανθρωπότητας, διότι για αυτή είναι άκρως απαραίτητη. Κι εδώ φαίνεται ότι ο Ελληνισμός είναι δώρο του Χρόνου στην Ανθρωπότητα. Αυτό έπρεπε να ειπωθεί για την πλανητική στρατηγική.
Ο Πρόεδρος των Σκοπίων στα Ηνωμένα Έθνη
Του Ν. Λυγερού
Όσοι έλεγαν ότι ο Πρόεδρος των Σκοπίων έκανε δήθεν ότι ήταν ενάντια στο Προσύμφωνο των Πρεσπών, πρέπει τώρα να αναθεωρήσουν το μοντέλο τους ή τουλάχιστον την προπαγάνδα τους, διότι στα Ηνωμένα Έθνη ενώπιον της Ολομέλειας όχι μόνο δήλωσε ότι δεν αποδέχεται το Προσύμφωνο αλλά ότι δεν θα πάει στις κάλπες για το Δημοψήφισμα. Ο Πρόεδρος είναι ξεκάθαρος από την αρχή αφού θέλει μόνο και μόνο το όνομα της Μακεδονίας για τα Σκόπια. Επίσης ξέρει ότι χωρίς τα Συλλαλητήρια στην Ελλάδα θα είχε πετύχει αυτή την ονομασία αφού ήταν αποδεκτή εδώ και δεκαετίες από την ιδεολογία που ακολουθούσε τόσο ο Πρωθυπουργός όσο και ο ΥπΕξ της Ελλάδας. Κατά συνέπεια νιώθει ότι η χώρα του εξαπατήθηκε σε αυτή την διαπραγμάτευση, αφού κατέληξε διαφορετικά από ότι είχε προβλέψει και δηλώσει. Τώρα η δήλωση του Προέδρου δίνει ένα στίγμα που σίγουρα θα επηρεάσει αρκετούς ψηφοφόρους. Δεν ποντάρει τόσο στην άμεση απόρριψη του Δημοψηφίσματος αλλά στην έμμεση όπου έχει σημασία το όριο του κατώτερου ποσοστού που είναι απαραίτητο να κυρωθεί το αποτέλεσμα. Ο Πρόεδρος προετοιμάζεται επίσης για τη συνέχεια του αγώνα μετά το Δημοψήφισμα και πριν τις συνταγματικές τροποποιήσεις. Άρα το παίγνιο είναι πιο πολύκπλοκο.
Του Ν. Λυγερού
Το επίτευγμα της έννοιας της στρατηγικής δηλαδή της ικανότητας να αντιμετωπίσεις έναν εχθρό πιο ισχυρό από σένα, είναι πιο αξιόλογο από ό,τι θα περίμενε κανείς διότι έχει την ικανότητα να ξεπεράσει την έννοια της απόστασης με την Τοποστρατηγική και της εποχής με τη Χρονοστρατηγική. Έτσι η εμβέλεια δεν χωρά σε μια χώρα μόνο γι’ αυτό εξελίσσεται την ώρα της ανάγκης σε υψηλή στρατηγική, όπως φάνηκε στους δύο παγκόσμιους πολέμους όταν έπρεπε να αντισταθούμε στη φρίκη της βαρβαρότητας που είχε οδηγήσει στη γενοκτονία και πάλι γιατί οι προηγούμενες δεν είχαν καταδικαστεί.
Υπάρχει όμως κι ένα άλλο επίπεδο και αυτό είναι η πλανητική στρατηγική, όπου έχουν σημασία μόνο τα Έθνη κι όχι τα κράτη αφού τα πρώτα μόνο ανήκουν στην Ανθρωπότητα ενώ τα άλλα είναι εξαρτημένα από τις τοπικές κοινωνίες που ζουν μόνο με το πλαίσιο του διαχωρισμού και του αποκλεισμού. Έτσι η πλανητική στρατηγική εξετάζει ολιστικά τη Γη μας και δεν αφήνει στο περιθώριο κάποιον λαό σε αυτήν ανήκουν τα Δικαιώματα των Αυτόχθονων Λαών σε πρώτο στάδιο αλλά ακόμα βαθύτερα είναι τα Δικαιώματα της Ανθρωπότητας, διότι για αυτή είναι άκρως απαραίτητη. Κι εδώ φαίνεται ότι ο Ελληνισμός είναι δώρο του Χρόνου στην Ανθρωπότητα. Αυτό έπρεπε να ειπωθεί για την πλανητική στρατηγική.
Ο Πρόεδρος των Σκοπίων στα Ηνωμένα Έθνη
Του Ν. Λυγερού
Όσοι έλεγαν ότι ο Πρόεδρος των Σκοπίων έκανε δήθεν ότι ήταν ενάντια στο Προσύμφωνο των Πρεσπών, πρέπει τώρα να αναθεωρήσουν το μοντέλο τους ή τουλάχιστον την προπαγάνδα τους, διότι στα Ηνωμένα Έθνη ενώπιον της Ολομέλειας όχι μόνο δήλωσε ότι δεν αποδέχεται το Προσύμφωνο αλλά ότι δεν θα πάει στις κάλπες για το Δημοψήφισμα. Ο Πρόεδρος είναι ξεκάθαρος από την αρχή αφού θέλει μόνο και μόνο το όνομα της Μακεδονίας για τα Σκόπια. Επίσης ξέρει ότι χωρίς τα Συλλαλητήρια στην Ελλάδα θα είχε πετύχει αυτή την ονομασία αφού ήταν αποδεκτή εδώ και δεκαετίες από την ιδεολογία που ακολουθούσε τόσο ο Πρωθυπουργός όσο και ο ΥπΕξ της Ελλάδας. Κατά συνέπεια νιώθει ότι η χώρα του εξαπατήθηκε σε αυτή την διαπραγμάτευση, αφού κατέληξε διαφορετικά από ότι είχε προβλέψει και δηλώσει. Τώρα η δήλωση του Προέδρου δίνει ένα στίγμα που σίγουρα θα επηρεάσει αρκετούς ψηφοφόρους. Δεν ποντάρει τόσο στην άμεση απόρριψη του Δημοψηφίσματος αλλά στην έμμεση όπου έχει σημασία το όριο του κατώτερου ποσοστού που είναι απαραίτητο να κυρωθεί το αποτέλεσμα. Ο Πρόεδρος προετοιμάζεται επίσης για τη συνέχεια του αγώνα μετά το Δημοψήφισμα και πριν τις συνταγματικές τροποποιήσεις. Άρα το παίγνιο είναι πιο πολύκπλοκο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου