Του Ν. Λυγερού
Οι ιστορικοί μελετούν την ιστορία του παρελθόντος και οι στρατηγιστές την ιστορία του μέλλοντος. Η πρώτη είναι στατική και η δεύτερη δυναμική εκ φύσης, γι’ αυτόν τον λόγο χρειάζεται περισσότερα τεχνικά εργαλεία για τη μελέτη των γεγονότων που θα παίξουν ένα καθοριστικό ρόλο. Δύο από αυτά τα εργαλεία είναι η Τοποστρατηγική για τις σχέσεις που ξεπερνούν τις επαφές της γεωστρατηγικής, και η Χρονοστρατηγική για τους δεσμούς που είναι διαχρονικές σχέσεις. Η πρώτη επιτρέπει συνδέσεις μεταξύ μακρινών δεδομένων και η δεύτερη διασύνδεση μεταξύ γεγονότων άλλων εποχών που τελικά επηρεάζουν μέσω στρατηγικού μείγματος συμπεριφορές του μέλλοντος. Με αυτόν τον τρόπο το δίκτυο των γεγονότων εξετάζεται ως μια ανοιχτή δομή, όπου λειτουργούν οι δυναμικές των ιδιομορφιών και οι έλξεις των ανωμαλιών. Οι πρώτες προκαλούν τοποστρατηγικές αλλαγές φάσης και οι δεύτερες χρονοστρατηγικές αλλαγές κύκλου. Ο συνδυασμός των δύο εργαλείων προσφέρει μια ερμηνευτική του παρελθόντος ακόμα κι όταν αυτό είναι βαθύ αλλά και προτάσεις για το μέλλον, διότι η μονάδα ανάλυσης είναι ο αιώνας και η ομάδα σύνθεσης είναι χαμαιλεοντική. Αυτά τα εργαλεία αλληλοεπιδρούν με τη βαθύτητα και την πολυκυκλικότητα, για να αποφευχθούν τα λάθη της εικόνας αφού η ουσία είναι το έργο.
Επαφές, Σχέσεις και Δεσμοί Στρατηγικής
Του Ν. Λυγερού
Οι επαφές χαρακτηρίζουν τη Γεωστρατηγική με την έννοια της απόστασης. Οι σχέσεις χαρακτηρίζουν την Τοποστρατηγική με την έννοια του δικτύου και οι δεσμοί χαρακτηρίζουν τη Χρονοστρατηγική με την έννοια του διαχρονικού. Οι επαφές, οι σχέσεις και οι δεσμοί ως κατηγοριοποίηση ακμών μεταξύ κορυφών ενός γραφήματος που αποτελούνται από ιεραρχίες, ηγεσίες, κράτη ή ακόμα και υπερδομές, επιτρέπουν μια βαθύτερη ανάλυση και μια μεγαλύτερη σύνθεση αφού μπορούν να λειτουργήσουν και πάνω στη γεγονολογία για να εντοπίσουν θεμέλια που θα παρέμεναν αόρατα αν δεν ήταν ικανά να ακούσουν τη μουσική της στρατηγικής εντός του θορύβου των κοινωνιών και με αυτόν τον τρόπο δίνουν τη δυνατότητα να εκφραστεί μια πλανητική στρατηγική η οποία ζει μαζί με την Ανθρωπότητα δίχως να σταματά στα κλασικά εμπόδια της τακτικής αλλά και της τοπικής στρατηγικής. Η βαθύτητα και η πολυκυκλικότητα του χρόνου αποτελούν τo υπόβαθρο μέσα στο οποίο ζουν αυτές οι έννοιες. Έτσι είναι δυνατόν να δημιουργήσουν ακόμα και πλαίσιο αντίστασης ενάντια στην βαρβαρότητα όταν αυτή προσπαθεί να επιτεθεί στην Ανθρωπότητα με τη διάπραξη εγκλημάτων τύπου γενοκτονίας, πράγμα που σημαίνει πρακτικά ότι είναι εργαλεία και για το μέλλον ακόμα και μετά από μια τέτοια κρίσιμη κατάσταση για τους ανθρώπους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου