Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2022

«Πρέπει να αντισταθούμε στα αυταρχικά καθεστώτα»

 Άριστος Μιχαηλίδης   

Το ότι η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία βάζει τον πλανήτη σε μια νέα εποχή όπου το διεθνές δίκαιο και οι ειρηνικές σχέσεις των κρατών, δεν θα έχουν πια την ίδια αξία, το λένε όλοι οι αναλυτές αυτές τις μέρες. Αυτό που δεν λένε -δικαιολογημένα ίσως διότι την ώρα της εισβολής οτιδήποτε άλλο μπορεί να εκληφθεί ως άλλοθι- είναι πως πριν από την επίθεση του Πούτιν δεν ήταν όλα μέλι γάλα στην υφήλιο. Κι αυτό εμείς, στη δική μας γωνιά, το ξέρουμε πολύ καλά, το ζούμε καθημερινά στην Κύπρο και στην ευρύτερη περιοχή μας. Το ξέρουν πολύ καλά στη Συρία, στο Ιράκ, στην Παλαιστίνη, στη Λιβύη…

Αυτό που κάνει τώρα ο Πούτιν είναι να μεταφέρει μέσα στην Ευρώπη όσα παρακολουθούσε η Ευρώπη από απόσταση ασφαλείας. Όσα παρακολουθούσε να συμβαίνουν στη Μέση Ανατολή, στην Αφρική, στο Κουρδιστάν, αλλά και στα ακρότατα σύνορά της, στην Κύπρο και στην Ελλάδα, οι οποίες επίσης αντιμετωπίζουν έναν γείτονα με ίδιες φασιστικές αντιλήψεις με τον Πούτιν.

Ίσως τώρα, δυστυχώς με τραγικό τρόπο, αντιληφθούν καλύτερα οι Ευρωπαίοι εταίροι μας τι σημαίνει αυτό. Τι σημαίνει να βλέπεις Ευρωπαίους πολίτες να παίρνουν τον δρόμο της προσφυγιάς μέσα στην ίδια την Ευρώπη, να βλέπεις βομβαρδισμένες πολυκατοικίες και νεκρούς μέσα στην Ευρώπη, να βλέπεις μια ισχυρή χώρα να εισβάλλει σε γειτονική της ανεξάρτητη χώρα για να επιβάλει το καθεστώς που αυτή επιθυμεί κι όχι ο ουκρανικός λαός. Μέσα στην ίδια την Ευρώπη. Οι εικόνες με τους Ουκρανούς που προσπαθούν να περάσουν στις γειτονικές χώρες για να σωθούν, οι εικόνες με τις μανάδες που κρατούν αγκαλιά τα παιδιά τους και πορεύονται στην προσφυγιά, είναι πιο σοκαριστικές από οποιεσδήποτε άλλες αντίκρισαν μέχρι σήμερα. Γιατί είναι εικόνες πολιτισμένων Ευρωπαίων, δεν είναι οι ξένες και απόμακρες για τους Ευρωπαίους εικόνες των μουσουλμάνων προσφύγων, που πλημμυρίζουν πια την Ευρώπη.

Όχι μόνο η εισβολή στην Ουκρανία, που ως πράξη στην εποχή μας προκαλεί δέος κι αποτροπιασμό, αλλά και οι απειλές του Πούτιν προς Φινλανδία και Σουηδία να μην τολμήσουν να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ, πρέπει να κάνουν τους Ευρωπαίους να σκεφτούν πόσο εύθραυστη είναι η ήπειρος. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να στηριχθεί σε μια βάση που θα διασφαλίζει και την αντιμετώπιση αυτών των απειλών, αυτού του κόσμου, του ανισόρροπου. Διότι αργά ή γρήγορα κάποιος θα έκανε την αρχή και μέσα στην Ευρώπη προκαλώντας χάος. Το έκανε ο Πούτιν, αλλά η ενέργειά του θα ανοίξει κι άλλων τις ορέξεις. Ο σύμμαχος του Ερντογάν καραδοκεί. Δεν τόλμησε μέχρι τώρα, αλλά ποιος εγγυάται πως αν πετύχει τους στόχους του ο Πούτιν, δεν θα κινηθεί κι αυτός στο Αιγαίο και στην Κύπρο για να επιβάλει στρατιωτικά τη δική του αντίληψη για το διεθνές δίκαιο.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει πια επιτακτική υποχρέωση να δράσει. Όχι μόνο για την Ουκρανία και για όσα άλλα κράτη απειλούνται από ανισόρροπους γείτονες. Ειδικά, κράτη-μέλη. Αλλά, και για να ετοιμαστεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στη νέα εποχή που ανοίγει η επέμβαση της Ρωσίας και η επιστροφή στον ψυχρό πόλεμο ανάμεσα στις δυο υπερδυνάμεις. Να παίξει ρόλο ως ισχυρός παράγοντας ειρήνης και συνεργασίας, ως υπερδύναμη η ίδια, όχι ως βραχίονας του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ που προσπαθούν να στήσουν στρατιωτικό δακτύλιο γύρω από τη Ρωσία λες και τους ανήκει ο κόσμος.

Δεν μπορεί, όμως, να πετύχει τίποτα η ΕΕ αν οι αντιδράσεις της δεν στηρίζονται σε Αρχές και, με απόλυτο τρόπο, στο διεθνές δίκαιο, αλλά στα εκάστοτε οικονομικά συμφέροντα των πιο ισχυρών κρατών μελών της. Όπως δηλώνει ο Ύπατος Εκπρόσωπος Εξωτερικής Πολιτικής, Ζοζέπ Μπορέλ, «πρέπει να αντισταθούμε όταν αυταρχικά καθεστώτα προσπαθούν να επαναπροσδιορίσουν τους διεθνείς κανόνες», αλλά αυτό δεν γίνεται να ισχύει επιλεκτικά, πρέπει να είναι απόλυτο.

Πώς αντιστάθηκε η ΕΕ στο αυταρχικό καθεστώς της Τουρκίας, που είναι και υποψήφια για ένταξη; Πώς απάντησε στον επαναπροσδιορισμό των διεθνών κανόνων από την Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο; Με αποφάσεις κυρώσεων που στη συνέχεια μπαίνουν στα συρτάρια γιατί προέχουν οι μπίζνες μελών με την Τουρκία; Πώς απάντησε στις άδικες φυλακίσεις εκατοντάδων αντιπολιτευόμενων του Ερντογάν τα τελευταία έξι χρόνια; Με το να δηλώνουν τα κράτη μέλη πως η Τουρκία είναι σύμμαχος και οικονομικός συνεργάτης;

ΠΗΓΗ philenews

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου