Του ΛΑΖΑΡΟΥ Α. ΜΑΥΡΟΥ
ΧΑΡΑΜΑΤΑ της Πέμπτης 24ης Φεβρουαρίου 2022 που ξεκίνησε η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, είχε κιόλας διατυπωθεί η εκτίμηση, πρόβλεψη και μέγας φόβος ότι:
Ο πόλεμος που ο Ρώσος ηγεμών Βλαντιμίρ Πούτιν εξαπέλυσε εναντίον της γειτονικής του Ουκρανίας, ήδη ερωτοτροπούσας με τους Δυτικούς αντιπάλους της ρωσικής υπερδύναμης, μοιάζει να αποτελεί το προανάκρουσμα ενός νέου και κατά πολύ χειρότερου Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου. Οι διαστάσεις και το είδος, του οποίου, δύσκολα μπορούν να προβλεφθούν. Ιδίως λόγω της διαρκούς απειλής πυρηνικού ολοκαυτώματος.
– Στην προ-πυρηνική εποχή, παρόμοιο προανάκρουσμα υπήρξε για τον Β΄ Παγκ. Πόλεμο, πέντε μήνες πριν από την έναρξή του, η γερμανική εισβολή που εξαπέλυσε ο Αδόλφος Χίτλερ τον Μάρτιο 1939 εναντίον της Τσεχοσλοβακίας. Και, μάλιστα, με παρόμοιο πρόσχημα, την προστασία των εκεί διαβιούντων Σουδητών Γερμανών.
– Από τον Χίτλερ έως και τον Πούτιν, επαληθεύεται ξανά και ξανά και «εσαιεί» το θουκυδίδειο Α-22, «των μελλόντων ποτέ αύθις κατά το ανθρώπινον τοιούτων και παραπλήσιων έσεσθαι» που είχε γράψει για τον Πελοποννησιακό Πόλεμο του 431 – 404 π.Χρ. και τον τότε αθηναϊκό ιμπεριαλισμό, ο πατέρας της Ιστορίας.
ΤΑΧΙΣΤΑ η ρωσική εισβολή προκάλεσε την εν όψει πολέμου επανασύνταξη της ΝΑΤΟϊκής συμμαχίας υπό την ηγεσία των Αμερικανών, τις αποφάσεις συνδρομής της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς την αμυνόμενη Ουκρανία, τον επανεξοπλισμό της Γερμανίας και τη συγκρότηση αντι-ρωσικού μετώπου διαρκώς πολλαπλασιαζομένων κυρώσεων, απομόνωσης και στριμώγματος της επιτιθέμενης Ρωσίας. Και όλ’ αυτά, μόλις τρία χρόνια αφ’ ότου το ΝΑΤΟ, το 2019, εκλαμβανόταν και εκφωνείτο ως «εγκεφαλικά νεκρό», από τον πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν τής έχουσας και πυρηνικά όπλα Νατοϊκής Γαλλίας.
ΠΑΝΤΟΤΕ «Αιχμάλωτοι της Γεωγραφίας» και σε αυτόν τον οιονεί αρξάμενο Παγκόσμιο Πόλεμο, λόγω ακριβώς της γεωγραφικής θέσης της Τουρκίας στη συγκεκριμένη γειτονιά Ουκρανίας και Ρωσίας, της αποδίδεται σημαίνων ρόλος.
– Νατοϊκή μεν, φιλορωσική δε, η Τουρκία του Ερντογάν.
– Προμηθευόμενη πυραύλους S-400 εκ της Ρωσίας απ’ την μια και προμηθεύουσα από την άλλη οπλισμένα drones Bayraktar την Ουκρανία.
– Δυνάμενη αφ’ ενός να φιλοξενεί επί τουρκικού εδάφους τις διαπραγματεύσεις των δύο εμπολέμων και να απέχει αφ’ ετέρου η ίδια από την επιβολή των Νατοϊκών κυρώσεων κατά της Ρωσίας.
ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ και του λόγου της η Τουρκία στα περίχωρά της και όπου αλλού βρει, ευκαιρίες καραδοκούσα. Με διακηρυγμένη ήδη προ πολλών ετών την στρατηγική της, για επανάκτηση της νεο-οθωμανικής ηγεμονίας της, με όραμα υπερδύναμης. Ικανής, ως «παγκόσμιος σκακιστής» (όπως την αναγόρευσε επί της θητείας του ο Αμερικανός πρόεδρος Τραμπ), να αξιοποιεί την τακτική του εκκρεμούς ανάμεσα σε Ρωσία και ΗΠΑ ώστε να εκβιάζει Αμερικανούς, Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ στο οποίο ανήκει.
ΤΩΡΑ οι ΗΠΑ, επικεφαλής του αντι-ρωσικού μετώπου, ήταν αναμενόμενο να σπεύσουν επειγόντως προς επανασυγκόλληση των διαταραγμένων, από το «εκκρεμές» του Ερντογάν, σχέσεων τους με την Τουρκία.
– Η οποία, γνωρίζοντας πόσο πολύτιμη καθίσταται για τις ΗΠΑ στην περιοχή υπό τις παρούσες συνθήκες ενός επαπειλούμενου Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου, βέβαιον είναι ότι εκβιάζει όσο μπορεί, απαιτώντας την ικανοποίηση των όποιων άλλων απαιτήσεών της… εκκρεμούν.
ΕΝΑΣ από τους πλείονες διακηρυγμένους, παλαιόθεν και διαρκώς, στόχους της επεκτατικής στρατηγικής της Τουρκίας ήταν και είναι η Κύπρος και η Ελλάδα. Στην γνωστή επιδρομική τουρκική τρίαινα Κύπρος – Αιγαίο – Θράκη, η οποία ήδη επεκτάθηκε νεο-οθωμανικώς στην ευρύτερη ανατολική Μεσόγειο προς Ισραήλ, Αίγυπτο και Λιβύη.
ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ αποστολή, προς αναζήτηση επείγουσας ικανοποίησης τουρκικών απαιτήσεων, φαίνεται πως ανέλαβε, σπεύδουσα σε Άγκυρα, Αθήνα και Λευκωσία, η υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Βικτώρια Νούλαντ. Έχουσα η ίδια και παλαιότερη εμπειρία αποστολής το 2014 στο ίδιο τρίγωνο Τουρκίας, Ελλάδας και Κύπρου. Και εξ υπηρεσίας από ετών ειδήμων ούσα περί Μόσχας και Κιέβου.
ΑΞΙΟ υπενθύμισης είναι το σχετικό γεγονός ότι: Προκειμένου να εξασφαλίσουν οι ΗΠΑ την προθυμία της Τουρκίας και το νότιο έδαφός της, ως χώρο εξόρμησης για την αμερικανική εκ βορρά επίθεση κατά του Ιράκ το 2003, φρόντισαν να προσφερθεί στην Άγκυρα, προς ικανοποίηση των απαιτήσεών της στο Κυπριακό, το Σχέδιο Ανάν. Καθ’ ομολογίαν και του προκατόχου της Βικτώρια Νούλαντ στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Ντάνιελ Φριντ.
ΑΞΙΟ υπενθύμισης επίσης και το γεγονός ότι: Ήταν προσωπική επιτυχία των μεθόδων της Βικτώρια Νούλαντ επί του προέδρου της Κύπρου Νίκου Αναστασιάδη, το επί του Κυπριακού περιεχόμενο της «Κοινής Διακήρυξης Αναστασιάδη – Έρογλου» της 11ης Φεβρουαρίου 2014. Για τις πρόνοιες του οποίου, περί «ισότιμης κυριαρχίας» επί της «Ενωμένης Κυπριακής Ομοσπονδίας», θριαμβολογούσε τότε η Τουρκία.
ΕΣΠΕΥΣΕ η κ. Νούλαντ να είναι παρούσα, την παρελθούσα Τρίτη 5.4.2022, εκ των συνομιλιών της στην Άγκυρα προελθούσα, στην εν Αθήναις τριμερή συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών Ισραήλ – Ελλάδος – Κύπρου. Με δηλωμένη ήδη στην Άγκυρα την επιθυμία της για «πολλές, διαφορετικές ευκαιρίες στην ανατολική Μεσόγειο νέων ανακαλύψεων φυσικού αερίου και νέων αγωγών». Και με την επίσης δηλωμένη αμερικανική επιδίωξη «μιας ισχυρής σχέσης Τουρκίας – Ισραήλ». Και με αμέσως επόμενη… ερώτηση (οδηγία;) της προς τον πρόεδρο Αναστασιάδη, την Πέμπτη 7.4.2022 που ήρθε στη Λευκωσία: «Πώς βλέπετε μια συνεργασία Κύπρου – Ελλάδας – Τουρκίας στον τομέα της ενέργειας;».
– Κατόπιν, η ίδια η κ. Νούλαντ, κατά… λάθος (λέει) αποκάλεσε «πρόεδρο» τον επικεφαλής του παράνομου τουρκικού κατοχικού ψευδοκράτους Ερσίν Τατάρ, με τον οποίο φρόντισε να συνομιλήσει στη σκλαβωμένη από τον Αττίλα περιοχή της Λευκωσίας. Όπου της ζήτησε «να γίνει αποδεκτή η κυριαρχική ισότητα και το ίσο διεθνές καθεστώς» του ψευδοκράτους του.
ΣΤΑ ΡΑΓΔΑΙΩΣ ρέοντα περίπλοκα των σχηματιζομένων συμμαχιών, του αρξάμενου με την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία τρίτου οιονεί παγκοσμίου πολέμου, η ηγέτις του αντι-ρωσικού συνασπισμού Αμερική, έχουσα ανέτως στο τσεπάκι προθυμότατες την Ελλάδα και την Κύπρο, σπεύδει με την Βικτώρια Νούλαντ στην Αθήνα και στη Λευκωσία να βρει τρόπους προσέλκυσης της απρόθυμης Τουρκίας. Αναζητώντας προφανώς ελληνικές (ελλαδικές και κυπριακές) προσφορές ικανοποίησης των τουρκικών απαιτήσεων.
ΑΝΑΜΕΣΑ στα άλλα, παγκοσμίως περίπλοκα για τις ΗΠΑ, αυτή η αποστολή της κ. Νούλαντ δεν είναι και τόσο περίπλοκη για την Ουάσιγκτων. Επειδή γνωρίζουν από πολλά χρόνια την υποχωρητικότητα, τη συμβιβαστικότητα και την ενδοτικότητα των κυβερνώντων Αθηνών και Λευκωσίας, έναντι της Τουρκίας. Ιδίως στην μακρόχρονη ιστορία των διαπραγματευτικών διαδικασιών διζωνικού κλεισίματος του Κυπριακού.
ΑΞΙΑΚΟΥΣΤΟ δείγμα, μόλις προχθεσινό, αυτής της στάσης της Λευκωσίας: Θύμωσαν, κακοφανίστηκαν και σχολίασαν επικριτικά το γεγονός ότι, στην τηλεοπτική ομιλία του προς την κυπριακή βουλή από το βομβαρδιζόμενο Κίεβο, ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ντυμένος στο χακί, δεν αναφέρθηκε έστω και εμμέσως στην τουρκική εισβολή και τη 48χρονη τουρκική κατοχή που υφίσταται η Κύπρος. Αλλά δεν κακοφανίζονται έστω και επ’ ελάχιστον που η τουρκική εισβολή – κατοχή παγίως, μονίμως, διαχρονικώς και σκοπίμως, απουσιάζει από το αμερικανικό λεξιλόγιο. Και της κ. Νούλαντ βεβαίως. Αντίθετα: Ξαναπροσφέρουν τα… Μ.Ο.Ε. τους, ήτοι Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης με το παράνομο κατοχικό ψευδοκράτος της Τουρκίας στα σκλαβωμένα από τον Αττίλα 1974 ελληνικά εδάφη της Κύπρου. Όπερ έδει δείξαι…
ΠΗΓΗ apopseis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου