Ένα νέο Ανατολικό ζήτημα εγείρει η συμπεριφορά της Τουρκίας δηλώνει ο Κύριος Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος, καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Διευθυντής του Ιδρύματος «Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής».
Μεταξύ άλλων ο Καθηγητής Αναφέρει,
Έχουμε μπει σε μία πάρα πολύ δύσκολη συγκυρία γιατί συμπίπτουν οι εκλογικοί κύκλοι των δύο χωρών. Από τη μία πλευρά έχουμε το καθεστώς του Ερντογάν με έναν ηγέτη ο οποίος με την πάροδο των χρόνων μετατράπηκε σε έναν αν θέλετε πιο αυταρχικό και έχει μετατρέψει το καθεστώς της Τουρκίας σε πολύ πιο σκληρό και συνεπώς είναι δύσκολο να δει κανείς πως ο Ερντογάν θα αφήσει να χαθούν οι εκλογές. Θα χρησιμοποιήσει κάθε μέσο προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία είναι, υπό την σαιξπηρική έννοια, κυβέρνησε με το ξίφος και άρα θα φύγει με το ξίφος δεν μπορεί δηλαδή να αποσυρθεί, δεν έχει την πολυτέλεια να αποσυρθεί ως Κιγκινάτος και να καλλιεργεί ύν τα κτήματά του μετά από μία εκλογική ήττα. Αυτό τον κάνει πιο επικίνδυνο και βλέπουμε ότι ουσιαστικά η κλιμάκωση της ρητορικής της Τουρκίας, της επιθετικής ρητορικής κατά της Ελλάδας είναι συνεχής και συνεπής το τελευταίο χρόνο. Νομίζω ότι δεν είναι μόνο ρητορικό το ζήτημα δηλαδή δεν είναι μόνο μία ρητορική έξαρση οποία στοχεύει στην στην εκλογική επικράτηση. Από κάτω βρίσκεται και μία σοβαρή αλλαγή πολιτικής της Τουρκίας. Δηλαδή η Τουρκία από την από το τέλος του ψυχρού πολέμου και μετά σιγά-σιγά άρχισε να απομακρύνεται από τη Δύση και βλέπουμε ότι η ανάγνωση που κάνουν οι Τούρκοι για το σημερινό διεθνές σκηνικό είναι ότι είναι ένα πολύ-κεντρικό σκηνικό, είναι πολλές οι μεγάλες δυνάμεις κ.ου.κ Η Τουρκία δεν έχει πλέον την απειλή από την παλιά Σοβιετική Ένωση, δεν συνορεύει με κράτη της Σοβιετικής Ένωσης, συνορεύει με κάτι τουρκόφωνες Δημοκρατίες. Έχει τη δυνατότητα να ασκήσει λοιπόν μία πιο μαξιμαλιστική, πιο αναθεωρητική, πιο επεκτατική πολιτική. Αν μου επιτρέπετε την έκφραση μία νέο-οθωμανική πολιτική. Αυτό λοιπόν κάνει προσπαθώντας να διεισδύσει να αυξήσει την επιρροή της να αναθεωρήσει συνθήκες όπως την Συνθήκη της Λωζάνης, εγείρει συνεχώς ζητήματα. Συνεπώς υπάρχει και το υπόστρωμα πέραν από την ρητορική το οποίο δείχνει ότι έχουμε πλέον να κάνουμε με έναν γείτονα ο οποίος έχει μία αναθεωρητική και επεκτατική πολιτική. Αναθεωρητική ως προς τις συνθήκες και γενικότερα το Status quo στην περιοχή και το βλέπουμε αυτό σε κάθε φάση. Η Τουρκία από το 74 και μετά κλιμακώνει τις αιτιάσεις και τις αξιώσεις της στο Αιγαίο, αν θυμάστε οι παλαιότεροι ίσως θυμούνται, ότι πριν το 74 η Τουρκία δεν έθετε κανένα θέμα όσον αφορά το Αιγαίο και άλλα ζητήματα. Μετά το 74 όμως άρχισε να μιλάει για το Casus Belli δηλαδή για την μη επέκταση των χωρικών υδάτων της Ελλάδας, άρχισε να παραβιάζει τον Εθνικό εναέριο χώρο, άρχισε να θέτει θέματα γκρίζων ζωνών, τώρα θέτει ζητήματα αποστρατιωτικοποίησης του Αιγαίου και εξακολουθεί να έχει το Casus Belli και μάλιστα τώρα μιλάει και για την επέκταση των χωρικών υδάτων της Ελλάδος όχι μόνο στο Αιγαίο αλλά και αλλού.
Συνεπώς έχουμε να κάνουμε με μία Τουρκία η οποία έχει αλλάξει εντελώς στρατηγική και συμπεριφοράς στη μεταψυχροπολεμική εποχή. Το πρόβλημα για μας είναι και επειδή αναφερθήκατε στις δηλώσεις του State department, το πρόβλημα είναι ότι η Δύση έχει μία στρατηγική αμηχανία για την Τουρκία γιατί επί σειρά ετών η πολιτική της Δύσης ήταν ότι έπρεπε η Τουρκία να αποτελέσει το παράδειγμα της ισλαμικής δημοκρατίας προς τις άλλες ισλαμικές χώρες της Μέσης Ανατολής. Έτσι έπρεπε να αγκυροβολήσουμε την Τουρκία στους θεσμούς της Δύσης ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ένωση και η Τουρκία να είναι το αγαπημένο παιδί των Δυτικών και ο παίκτης, το κράτος κλειδί στην περιοχή. Αυτά όλα σιγά σιγά έχουν τελειώσει. Η Δυτικοί όμως στρουθοκαμηλίζουν, θεωρούν ότι μπορούν, την Τουρκία, να συνεχίσουν την έχουνε σε τροχιά γύρω από τη Δύση και έτσι την κατευνάζουν. Αρνούνται δηλαδή να δεχτούν και να δουν να κατανοήσουν ότι εδώ έχουμε μία νέα φάση του ανατολικού ζητήματος
Τώρα έχουμε μία νέα φάση διαφορετική μεν αλλά πάλι του ανατολικού ζητήματος δηλαδή έχουμε μία Τουρκία η οποία υπερχειλίζει από γεωπολιτικό δυναμικό και έχει και έναν αναθεωρητισμό, ένα επεκτατισμό και άρα με έναν διαφορετικό τρόπο δημιουργεί αστάθεια και απειλεί τη σταθερότητα και την ειρήνη στην περιοχή. Αυτό οι δυτικοί αρνούνται να το κατανοήσουν και θεωρούν ότι μπορούν να κατευνάζουν την Τουρκία και να λένε στο τέλος της της ημέρας και της διαδρομής βρείτε τα με την Τουρκία, Ελλάδα. Δεν είναι όμως μόνο τα ζητήματα που θέτει η Τουρκία απέναντι στην Ελλάδα, θέτει ζητήματα ευρύτερα που απειλούν και τα δυτικά συμφέροντα ...
▶ Πηγή: Κανάλι 1 - Δημοτικό ραδιόφωνο Πειραιά
https://kanaliena.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου