Η ψηφιακή μηχανική μπορεί να εξοικονομήσει περίπου 20 τοις εκατό σε χρόνο και χρήμα σε σχέση με τις προσεγγίσεις μόλις πριν από λίγα χρόνια, αλλά τα οφέλη της έχουν υπερβληθεί και δεν είναι μια επαναστατική μέθοδος που θα μειώσει ριζικά τον χρόνο και το κόστος ανάπτυξης, δήλωσε ο υπουργός Πολεμικής Αεροπορίας Frank Kendall. 22.
«Ήταν υπερβολικό», είπε η Kendall στους δημοσιογράφους σε μια συνάντηση της Defence Writers Group.
Αντίθετα, ο Kendall είπε ότι ενώ η ψηφιακή μηχανική λειτουργεί καλύτερα με τεχνολογίες που είναι ήδη καλά κατανοητές, απαιτεί τουλάχιστον τόσες πραγματικές δοκιμές όταν εφαρμόζεται σε ολοκαίνουργια πράγματα.
Οι παρατηρήσεις του Kendall προσφέρουν μια νότα προσοχής αφού αξιωματούχοι της άμυνας και της Πολεμικής Αεροπορίας χαιρέτησαν την πρακτική του σχεδιασμού νέων συστημάτων εξ ολοκλήρου στην ψηφιακή σφαίρα ως μια επαναστατική αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο το Πεντάγωνο θα λειτουργεί.
Ενώ τα οφέλη της ψηφιακής μηχανικής είναι αδιαμφισβήτητα, είπε ο Kendall - όπως το να επιτρέπεται στους ειδικούς του κλάδου και του κυβερνητικού σχεδιασμού να βλέπουν "ακριβώς την κατάσταση ενός σχεδίου ή ενός προγράμματος" ταυτόχρονα - υπάρχουν όρια.
Προσπάθησα να βρω εύλογα δεδομένα για το πόσο εξοικονομεί κόστος και χρονοδιάγραμμα η ψηφιακή μηχανική, είπε. «Η καλύτερή μου αίσθηση για αυτό είναι ότι είναι της τάξης του 20 τοις εκατό, ως αριθμός μπάρας».
Αν και αυτός ο αριθμός είναι σημαντικός, δεν είναι της τάξης του δέκα φορές ή περισσότερο, σημείωσε η Kendall.
«Με την ικανότητα των σύγχρονων υπολογιστικών δυνατοτήτων, της αποθήκευσης δεδομένων και των επικοινωνιών για τη διαχείριση μεγάλων ποσοτήτων δεδομένων, καταφέραμε να ενσωματώσουμε τα μοντέλα μας», είπε η Kendall. «Έτσι, τα μοντέλα που λειτουργούσαν ανεξάρτητα και έπρεπε να συσχετιστούν -κάπως χειροκίνητα- μπορούν τώρα να μιλήσουν μεταξύ τους. Και έτσι έχετε μια πλήρως ενσωματωμένη ψηφιακή σχεδίαση, ενώ πριν θα έπρεπε να κάνετε διαφορετικά μέρη της σχεδίασης ξεχωριστά.»
Αυτή η προσέγγιση αποδίδει με το μαχητικό Next Generation Air Dominance, είπε.
«Το γραφείο προγράμματος για το NGAD ζει στον ίδιο χώρο σχεδιασμού, αν θέλετε, με τους πλειοδότες του NGAD», είπε. "Έχουν άμεση πρόσβαση στη βάση δεδομένων που χρησιμοποιείται για το σχεδιασμό." Επισκεπτόμενος το γραφείο προγράμματος στην αεροπορική βάση Wright-Patterson στο Οχάιο, ο Kendall είπε ότι είδε «έναν κυβερνητικό μηχανικό, ο οποίος ήταν πολύ ικανός, να εργαζόταν απευθείας με έναν από τους δύο εργολάβους - ήταν σε μια από τις ομάδες - και να επικοινωνεί μαζί τους ο σχεδιασμός."
Μια τέτοια διευθέτηση μειώνει εμπρός και πίσω και μειώνει την παρεξήγηση, είπε η Kendall. Αλλά η Πολεμική Αεροπορία πρέπει να είναι προσεκτική για να μην αφήσει αυτές τις αποτελεσματικότητες να πάνε χαμένες.
«Ένα από τα πράγματα που ίσχυαν για πάντα στη μηχανική είναι ότι αν δώσετε σε έναν μηχανικό περισσότερο χρόνο, απλώς θα κάνει περισσότερες επαναλήψεις σχεδίασης επειδή κανένας μηχανικός δεν είναι ποτέ απόλυτα ευχαριστημένος με αυτό που σχεδίασε», σημείωσε ο Kendall.
«Υπάρχει λοιπόν ο κίνδυνος να εκμεταλλευτούμε την αποτελεσματικότητα… για να κάνουμε περισσότερα, σωστά; Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να φτάσουμε εκεί που νιώθουμε άνετα και μετά να προχωρήσουμε στο επόμενο στάδιο ανάπτυξης».
Η βιομηχανία, είπε, έχει κίνητρο να βάλει σχέδια στην παραγωγή, επομένως η ψηφιακή μηχανική «ελπίζουμε… θα μας βοηθήσει να μπούμε στην παραγωγή πιο αποτελεσματικά, πιο αποτελεσματικά».
Αλλά χλεύασε την ιδέα ότι η ψηφιακή μηχανική μπορεί να μειώσει δραστικά τον όγκο των δοκιμών που απαιτούνται από τα νέα συστήματα.
«Πίσω στις μέρες [σχεδιασμού] των F-35 θυμάμαι ότι η βιομηχανία μπήκε και έλεγε, «είμαστε τόσο καλοί στη μηχανική τώρα, δεν χρειάζεται να κάνουμε πια δοκιμές», είπε η Kendall. "Αυτό δεν είναι αλήθεια. Και δεν ισχύει ιδιαίτερα όταν σπρώχνεις το φάκελο έξω από πράγματα που έχεις κάνει πριν, όπου … δεν έχεις τόση εμπιστοσύνη στα μοντέλα σου.”
Όταν σχεδιάζουν ένα σύστημα που αντιπροσωπεύει «μια μικρή σταδιακή βελτίωση», η Πολεμική Αεροπορία και οι εργολάβοι της μπορούν να είναι βέβαιοι ότι το ψηφιακό της μοντέλο είναι ακριβές, είπε ο Kendall.
«Αλλά όταν κάνετε κάτι που θα είναι ριζικά διαφορετικό από τα προηγούμενα προγράμματα, πρέπει να μπείτε σε δοκιμές για να επικυρώσετε… τις προσπάθειές σας στο σχεδιασμό», σημείωσε.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού είναι το T-7 Advanced Trainer, που αναπτύσσεται από την Boeing. Αφού σχεδιάστηκε ψηφιακά και πέταξε μόλις τρία χρόνια μετά τη σύλληψή του, το αεροσκάφος είναι τώρα δύο χρόνια πίσω από το χρονοδιάγραμμα για την επίτευξη της αρχικής επιχειρησιακής ικανότητας, κυρίως λόγω του ότι το σύστημα εκτίναξης/διαφυγής δεν λειτουργεί όπως αναμενόταν, ιδιαίτερα με τα ανδρείκελα πιλότων στο χαμηλό άκρο του εύρος σωματικής διάπλασης που πρέπει να χωρέσει το τζετ. Η Boeing έχει επίσης προσάψει σε ζητήματα εφοδιαστικής αλυσίδας και εργατικού δυναμικού ως συνεισφορά στην καθυστέρηση.
«Το βλέπεις συνέχεια», είπε ο Κένταλ. «Τα υπερηχητικά είναι ένα καλό παράδειγμα: Εάν δεν το έχετε κάνει πριν, θα πρέπει να πάτε και να το κάνετε πραγματικά».
Ίσως το μεγαλύτερο τεστ της ψηφιακής μηχανικής μέχρι τώρα θα μπορούσε να είναι το βομβαρδιστικό B-this του Northrop Grumman, ένα έργο που γενικά θεωρείται ότι είχε λίγα σημαντικά προβλήματα στην ανάπτυξη. Ο Κένταλ είπε ότι είναι «επιφυλακτικός» στις παρατηρήσεις του για το πρόγραμμα, ωστόσο, για έναν απλό λόγο: «Δεν έχουμε πετάξει ακόμα».
Ο Κένταλ, που φέρεται να είπε ότι το F-35 ήταν ένα παράδειγμα «κακής εξαγοράς», είπε ότι το κύριο ζήτημα με αυτό το πρόγραμμα «ήταν η πολύ πρόωρη έναρξη της παραγωγής και είχαμε πολλές αλλαγές σχεδιασμού που έπρεπε να κάνουμε αφού ξεκινήσαμε .» Δεν θέλει να το επαναλάβει αυτό με το Β-21.
«Υπάρχει μια ισορροπία, εκεί», είπε. «Θα υπάρξει κάποια ταυτόχρονη συμφωνία μεταξύ τόσο του B-21 όσο και του NGAD, μεταξύ ανάπτυξης και παραγωγής, αλλά θέλετε να το κάνετε με ορθολογικό τρόπο που δεν διατρέχει υπερβολικό ρίσκο».
Σχόλιο Γεωργίου Δικαίου τι να γράψεις για τα F-35 και για το Τ-7 λάθη γίνονται συνεχώς. Γιατί γίνονται λάθη στης ΗΠΑ και γιατί στην Νότια Κορέα τα πήγαν καλύτερα τα το Τ-50 και τώρα με το KF-21; Γιατί οι ομάδες είναι λίγα άτομα και δεν εμπλέκονται δεκάδες διευθυντές με δεκάδες κλάδους και ομάδες για να φτιάξουν αυτό που πρέπει.
Ο Γιάννης Τζαγκαράκης μου έχει πει μαζευτήκανε για να δουν τι θα σχεδιάσουν σε ένα ναυπηγείο, οι διευθυντές που ήταν δεκάδες όλων των κλάδων για να συζητήσουν και συζητούσαν και δεν έγινε τίποτα τελικά. Όπως κάνουν στο Ισραήλ μικρές σχεδιαστικές ομάδες που ξεκινούν την σχεδίαση και μετά την υλοποιούν με μεγαλύτερες.
ΠΗΓΗ hellenicdefencenet
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου